کتاب حضور باد به مرداب – سیاوش پورافشار

برشی از متن کتاب

چون کاغذی در بادها

شاید بمیری گاهی و با زندگان باشی

در دست طفل زندگی یک گردکان باشی

چون لاک پشتی جا بمانی از همه حتی

سنگی کنار چشمه ای سرد و روان باشی

شاید شبیه توسکا وقتی که می میری

چون کاغذی بر بادها در آسمان باشی

در کوچه ای شاید بیفتی بی دلیلی خاص

یا مثل گنجشکی نشان کودکان باشی

دیگر برایت درد عادی می شود وقتی

رستم، کنار مرگ سهراب جوان باشی

انگار یک پیغمبری بر مردمی بد فهم

تا هر زمان آماده ی هر امتحان باشی

*

بمان دریا

ماندگارتر از من بمان که رفتنی ام

تو باغ باش و من آن باغبان که رفتنی ام

نفس به یاد تو پس می دهم بمان دریا!

حباب بر سر آبم بدان که رفتنی ام

تو جاودانه بر این در بتاب ای خورشید

منم یکی در این آشیان که رفتنی ام

تو مثل آینه ای روشنی که خواهی ماند

منم غبار نشسته بر آن که رفتنی ام

ملامت نکن ای دوست قسمت این بود

نداشتم خبر از ناگهان که رفتنی ام…

*

حسرت زلف تو

شبیه نرگسی و قاب رو شکافته ای

بلور تنگ هوا را به بو شکافته ای

مرا که حسرت دیدار زلف تو مانده ست

ندیده رگ به رگ و مو به مو شکافته ای

به کفر چشم تو پیوند می خورد ایمان

به ذوالفقار! مرا از دو سو شکافته ای

نگاه ناز تو-وادی حیرت-است مگر!

که چشم دوست و قلب عدو شکافته ای

دلم گیاه غریبی است، بی تو و افسوس

تو راز دل لب گل های جو شکافته ای