کتاب تاریخ و ساختار نظام سیاسی فرانسه – محمدپناه

برشی از متن کتاب

از میان سردارانی که در خدمت شاهان مروونژی بودند، خاندان کارولنژی در نتیجه بروز لیاقت به بالاترین مقام دربار یعنی حاجب (پیشکار یا صدراعظم) دست یافتند. حاجب‌ها معمولا به دلیل داشتن مقام فرماندهی نظامی و نیز وظیفه گردآوری مالیات و تقسیم اراضی میان فرماندهان، به مرور قدرت زیادی به دست آوردند. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد شارل مارتل، مشهورتین سرکرده فرانک‌ها در زمان خود، مقام حاجبی دربار مروونژی‌ها را در دست داشت. هنگامی که مسلمانان وارد اروپا شدند و تا مرکز سرزمین فرانک پیشروی کردند، او که هم‌زمان مسئولیت فرماندهی نظامی فرانک‌ها را نیز بر عهده داشت، به جنگ با اعراب رفت و آنان را مجبور به عقب‌نشینی کرد. فرزند او یعنی پیین سوم با حمایت پاپ اعظم، آخرین پادشاه مروونژی‌ها را برکنار کرد و در سال 751 میلادی، سلسله جدید کارلوونژی‌ها را تأسیس نمود. پیین سوم که به دلیل کوچکی اندام به پیین کوتوله معروف شده بود، پادشاهی بود شکیبا و دوراندیش، پرهیزگار و مرد عمل، صلح‌دوست و شکست‌ناپذیر و چنان پایبند اصول اخلاقی بود که بین پادشاهان قرون وسطی نظیر نداشت. تمام کامیابی‌های پسر کوچک او یعنی شارلمانی نیز بر اثر مقدماتی بود که پدرش فراهم ساخت. هنگامی که پیین سوم موفق شد لومبردها را از روم بیرون براند، نه تنها نفوذ فرانک‌ها را گسترس داد بلکه متحد مهمی چون کلیسا را به دست آورد. او باریکه زمینی را که در ایتالیا به تصرف درآورده بود، به پاپ اهدا کرد. این قطعه کوچک که اهدایی پیین نامیده می‌شود، تا به امروز در دست کلیسا باقی مانده است و واتیکان نامیده می‌شود. این سرآغاز قدرت عرفی کلیسا بود که به رشد خود ادامه داد تا این‌که به یکی از قدرت‌مندترین نیروهای سیاسی در اروپای قرون وسطی تبدیل شد. پیین که به وجود مشکلات اداره مملکت بدون یاری دین آگاه بود، به همین سبب اموال، مزایا و مصونیت‌های کلیسا را به صاحبان آن بازگردانید. او تندیس‌ها و یادگاری‌های قدیسین را به سرزمین فرانک‌ها آورد و با تشریفاتی اثربخش بر روی شانه‌های خود حمل کرد.