کتاب انقلاب‌های فرانسه (تاریخ ترسناک 4)

درباره‌ی کتاب انقلاب‌های فرانسه

بی شک خواندن تاریخ ما را با اطلاعات زیادی در مورد رخداد های زندگی گذشتگان و عوامل موثر بر آن ها آشنا کرده و تجربیات گذشتگان را در اختیارمان قرار می دهد. اما بخش هایی تاریک و نا گفته در گوشه و کنار تاریخی هر سرزمین وجود دارد که به دلایلی گفته نشده و یا اینکه از کتب تاریخی حذف شده و یا مورد تحریف قرار گرفته اند.

در برخی موارد نیز اتفاقات تاریخی به طور کامل بیان نشده و از ثبت بعضی از جنبه های آن اجتناب شده است. مجموعه‌ی تاریخ ترسناک کوشیده تا به این زوایا پرداخته و برخی نکات مهم و تاثیر گذار تاریخی که همگان از آن ها بی اطلاعند را در اختیار جویندگان حقیقت قرار داده و شفافیت بیشتری در نقل تاریخ به کار گیرد.

در این جلد از مجموعه، مولف به باز گویی بسیاری از نکات تاریخی و اجتماعی قرون هفده تا نوزده فرانسه، که بستر رشد انقلاب کبیر فرانسه را فراهم نمود، می پردازد و پرده از حقایقی شگفت انگیز و غیر قابل باور برمی دارد. با خواندن مطالب این کتاب، پی می بریم که تاریخ و فرهنگ کشور فرانسه با  چیزی که تا کنون پنداشته ایم، تفاوت های بسیاری داشته و با آنچه که ادعا می شود، فاصله‌ی زیادی دارد.

بخشی از متن کتاب انقلاب‌های فرانسه

در تمام طول تاریخ، در همه اعصار و در سراسر دنیا، زن ها مورد بدرفتاری و تبعیض قرار گرفته اند. فرانسه‌ی قرون وسطی هم از این قاعده مستثنی نیست. این فقط چند نمونه از شرایط بد زندگی خانم‌ها در آن دوران است:

۱- در قرن چهاردهم زن ها ابروها و موهای جلوی سرشان را می تراشیدند، تا پیشانی‌شان بلند به نظر بیاید. اولیای کلیسا از این مد نفرت داشتند، و می‌گفتند: “اگر خدا می‌‌خواهد شما ابروی پرپشت داشته باشید، پس باید ابروی پرپشت داشته باشید، در غیر این صورت به جهنم خواهید رفت، و در ازای هر مویی که از بدنتان کنده اید، شیطان به بدنتان سوزنی فرو خواهد کرد.”

بابا جون، اگه خدا می خواد تو صورت پشمالو داشته باشی، پس باید صورت پشمالو داشته باشی!

۲- نویسنده‌ی پاریسی به نام مناژیه در دهه‌ی ۱۳۵۰ فهرستی از مجموعه‌ی قوانین رفتاری زنان را نوشت؛ همان قواعدی بودند که مردها هزاران سال برای زورگویی به زن ها از آن ها استفاده می کردند:

زن حق ندارد با شوهرش بحث کند.

خواسته های شوهر از خواسته های زن مهم تر هستند.

زن حق دارد چیزهایی را توصیه کند، اما حق نق زدن و شکایت ندارد.

احتمالا مناژیه همه‌ی این قوانین را روی همسر خود آزمایش کرده بود، چون آن خانم هنگام ازدواج فقط پانزده سال سن داشت.

۳- در فرانسه‌ی قرون وسطی دختر ها را از سن ۱۲ سالگی شوهر می دادند. پس عجیب نیست که مردها می‌توانستند خیلی راحت به آنها زور بگویند. مردی به نام لاتور لاندری شاهد بود که وقتی زنی در خیابان بر سر شوهرش فریاد کشید، چه شد. او می نویسد که شوهر اول با مشت به صورت زن کوبید و بدبینی او را با لگد شکست. او می‌نویسد صورت زن چنان به شدت آسیب دید که دیگر هرگز به خیابان نیامد. آیا لاتور از رفتار وحشیانه‌ی این مرد ناراحت شد؟ نه. او می نویسد:

آن مرد حق زن را بر کف دستش گذاشت، تا دیگر جرأت نکند با شوهرش تند صحبت کند و بر سرش داد بزند.

۴- انگلیسی‌ها حاکمان اشراف زاده‌ی خود را اِرل می نامیدند. (مثل فرانسوی ها که اشراف شان را کنت صدا می‌زدند.) در سال ۱۳۷۹ ارل ناحیه‌ی آروندِل تصمیم گرفت که به فرانسه حمله کند و برای تفریح افرادش، عده‌ای از زن ها را نیز همراه لشکرش با خود برد. اما آروندل پلید و ابله، برای حمله بدترین موقع، یعنی زمستان را انتخاب کرد، که فصل توفانی سال است. ناوگان انگلیسی ها به توفان شدیدی برخورد کرد و آن ها برای آن که غرق نشوند، ناچار شدند مقدار زیادی از بار داخل کشتی را به دریا بریزند. آیا می دانید آن ها برای کاهش بار چه چیزی را به آب انداختند؟ بله. درست حدس زدید… زن ها را!

لابد خیلی دلتان خنک می‌شود که بدانید آروندل نفهم به دلیلی از دست سکان دارِ کشتی فرماندهی عصبانی شد و او را چنان کتک زد که آن بیچاره دیگر نمی‌توانست انجام وظیفه کند. چون بدون سکان دار دیگر کسی نبود که راه صحیح را به ناوگان نشان بدهد، کشتی ها خیلی زود به صخره برخورد کردند و همگی غرق شدند. آروندل همراه با ۲۵ فروند کشتی به قعر دریا رفت. تنها ۷ نفر از کل لشکر زنده ماندند تا ماجرا را تعریف کنند.

کتاب انقلاب‌های فرانسه جلد 4 از مجموعه کتاب تاریخ ترسناک به قلم تری دیری با ترجمه‌ی مهرداد تویسرکانی و تصویرگری مارتین براون توسط نشر افق به چاپ رسیده است.