کتاب تاریخچه زمان – استفن هاوکینگ

برشی از متن کتاب

در سال ۳۴۰ قبل از میلاد، ارسطو فیلسوف یونانی، در کتابش تحت عنوان درباره افلاک، برای این باور که زمین به جای آنکه صفحه ای مسطح باشد، جسمی کروی است دو استدلال خوب مطرح کرد. اول آنکه او دریافت که ماه گرفتگی ها به این دلیل اول آنکه او دریافت که ماه گرفتگی ها به این دلیل ایجاد می شدند که زمین میان خورشید و ماه قرار می گیرد. سایه زمین بر روی ما همیشه گرد بود، که تنها در صورتی مطلب درست بود که زمین کروی باشد. اگر زمین یک صفحه مسطح بود سایه آن به شکل کشیده و بیضی شکل می ‌بود، مگر آنکه ماه گرفتگی همیشه در زمانی اتفاق می افتاد که خورشید مستقیماً در زیر مرکز صفحه بود.
دوم این که یونانی ها به خاطر سفر های شان می دانستند که ستاره قطبی هنگامی که در جنوب ظاهر می شد نسبت به مناطق شمالی تر در قسمت پایین در آسمان ظاهر می گشت. ( کسی که در قطب شمال باشد ستاره قطبی را درست بالای قطب می بیند، اما برای شخصی که در خط استوا باشد ستاره قطبی را در سطح افق می بیند). به دلیل اختلاف در موقعیت ظاهری ستاره قطبی در مصر و یونان، ارسطو حتی برآورد کرد که محیط دایره استوا ۴۰۰,۰۰۰ استادیوم باشد. دقیقا معلوم نیست که طول یک استادیوم چقدر بوده است، اما ممکن است در حدود ۲۰۰ یارد بوده باشد، که در این صورت برآورد ارسطو در حدود دو برابر عددی است که امروزه پذیرفته شده است…..