کتاب بردگی مدرن – کویین بلیز

برشی از متن کتاب

بردگی از آغاز تاریخ تا امروز خود را به طور انعطاف پذیری با شرایط متغیر جهان تطبیق داده است. سازمان بین المللی کار بردگی و قاچاق انسان را لایه‌های زیرین جهانی‌شدن خوانده است. جهانی شدن ضمن انتشار اشکال جدید بردگی رهنی و فعالیت‌های برده محور در تمام جهان، توان کنترل حکومت‌ها را کاهش داده است. با توجه به سیستم‌های مالی جهانی شدن و عدم وجود قواعد تنظیم کننده بازار کار منافع ناشی از برده‌داری از مرزهای ملی عبور می‌کند و جلوگیری از این جریان پول برای حکومت‌ها اگر نگوییم غیرممکن ، بسیار سخت است. قوانین کشورها به مرزهای آن‌ها محدود می‌شود ولی جریان قاچاق جهانی برد گان از بالا و پایین مرزها عبور می‌کند. بسیاری از قاچاقچیان برده از طریق اینترنت کار می‌کنند و از دسترسی جهانیان برای یافتن مشتری و معامله بهره می‌برند. با توجه به غیرقانونی بودن بردگی در تمام جهان تمام برده‌داران باید به روش‌های پنهانی مشابهی عمل کنند یعنی برده‌ها را پنهان و نهایت سود ممکن را از آن‌ها به دست آورند. همه قاچاقچیان برده با توجه به اوضاع حاکم بر اقتصاد جهانی که در آن پول ، کالا و مردم در جهات گوناگون جریان دارند از روش‌های مشابهی برای اداره کسب و کارشان استفاده می‌کنند.

جریان‌های بردگی در حال ترکیب و تلاقی است. در برزیل برده‌ها در مناطق بسیار پر جمعیت و فقیر اقتصادی آموزش داده می‌شوند و پس از طی بیش از هزار مایل در جنگل‌های دور افتاده به کار تولید زغال چوب واداشته می‌شوند. زغال چوب تولیدی آن‌ها هزار مایل دورتر در کارخانه‌های تولید فولاد مورد استفاده قرار می گیرد که محصول آن به کانادا و ایالات متحده صادر می‌شود. اتحادیه اروپا سالانه حدود یک میلیون تن فولاد از برزیل وارد و از آن برای تولید محصولات گوناگونی از خودرو گرفته تا ساختمان و اسباب بازی استفاده می‌کند. زنانی که اهل برمه و لائوس هستند برای کار به فاحشه‌خانه‌های تایلند، ژاپن یا اروپا قاچاق می‌شوند. سرمایه‌داران هنگ کنگ فاحشه‌خانه‌های تایلند و سرمایه‌گذاران اروپا عملیات تولید زغال چوب را در برزیل پشتیبانی می‌کنند.

در حالی که بخش بزرگی از کار بردگان در بازارهای محلی و برای مصرف محلی استفاده می‌شود، کالاهای ساخته شده به دست بردگان در تمام اقتصاد جهانی پالایش می‌شود. با وجود این‌که محصولات تولید شده به وسیله کار میلیون‌ها برده هندی در بخش غذاا، معادن سنگ، یا تجهیزات مختلف در شهرها و روستاهای خودشان استفاده می‌شود ولی بیش‌تر فرش‌های بافته شده به وسیله کودکان برده در هند، پاکستان و نپال به اروپا و ایالات متحده صادر می‌شوند. پدیده جهانی شدن به این معناست که هم مواد اولیه کالاهایی که ما می‌خریم و هم محل سرهم کردن آن‌ها هر کدام در گوشه‌ای از جهان قرار دارند. گام‌ها و مراحل بی‌شماری در تولید یک کالا وجود دارد و بردگان ممکن است در هر کدام از آن‌ها نقش داشته باشند.

از بردگان برای تولید بسیاری از کالاهای اساسی مصرفی ما استفاده می‌شود. شواهد مستندی از استفاده از بردگان در تولید فرش، کاکائو، پنبه، چوب، گوشت، گوجه و کاهو و سیب و سایر میوه‌ها، میگو و سایر محصولات شیلاتی، طلا، قلع، الماس  و سایر جواهرات، کفش، لباس، لوازم آتش بازی، طناب، فرش، برنج و آجر وجود دارد.