کتاب آسیب شناسی روانی | هالجین

درباره‌ی کتاب آسیب شناسی روانی هالجین

کتاب آسیب شناسی روانی ریچارد پی. هالجین با ترجمه‌ی یحیی سیدمحمدی مشتمل بر 15 فصل، تصویری روشن از حوزه روانشناسی نابهنجاری و توصیف اختلالات روانی در اختیار دانشجویان قرار می‌دهد. در این کتاب دانشگاهی روانشناسی به تبیین کلیات موضوع، مرور رفتار نابهنجار و روش‌های پژوهشی در این حوزه، روش‌های تشخیص و درمان، ارزیابی و دیدگاه‌های نظری می‌پردازد.

اختلالات مورد بحث کتاب آسیب شناسی روانی هالجین شامل اختلالت عصبی-رشدی (اوتیسم، یادگیری و ارتباط، بیش فعالی، حرکتی) است. همچنین اختلالات اضطرابی (اضطراب اجتماعی، وحشتزدگی و اضطراب فراگیر)، وسواس فکری-عملی (ذخیره کردن، مو کنی، پوست کنی)، اختلالات مرتبط با آسیب و عامل استرس‌زا و اختلالات تجزیه‌ای و نشانه جسمانی می‌باشد.

هالجین نویسنده کتاب آسیب شناسی روانی از نشر روان همچنین به مسائل اخلاقی و قانون که از دانش‌های ضروری ورود به حرفه درمانگری است؛ اشاره می‌کند. این کتاب دانشگاهی حاوی مطالب مفید و کاربردی است که برای دانشجویان حوزه سلامت روان تدوین شده است. خواندن این مجموعه به دانشجویان رشته روانشناسی، روانپزشکی و دست اندرکاران حوزه سلامت روان توصیه می‌شود.

آسیب شناسی روانی مطالعه علمی اختلالات روانی و تلاشی برای درک علل ژنتیکی، بیولوژیکی، روحی و اجتماعی آنها است. کسب دانش در حوزه آسیب شناسی روانی، از موضوعات مهم برای متخصصین بهداشت روانی است و لذا آموزش صحیح و عمقی به دانشجویان رشته‌های مرتبط در حوزه سلامت روان امری ضروریست.

همچنین در توصیف هر اختلال روانی، داستانی واقعی از یک درمانجو مطرح می‌شود و اطلاعات جمعیت شناختی، مشکل موجود، سابقه مربوط و برنامه درمان بیمار تشریح می‌شود و بطور کلی شناخت اختلالات از طریق درگیر شدن با مورد بالینی و درمان مبتنی بر شواهد صورت می‌گیرد تا دانشجو درک عمقی و صحیحی نسبت به اختلال‌های روانی پیدا کند.

بخشی از کتاب آسیب شناسی روانی هالجین؛ یحیی سیدمحمدی

جامعه بهداشت روانی در حال حاضر برای اینکه تعیین کند آیا فرد خاصی ملاک های نابهنجاری را برآورده می کند یا نه، از روش های تشخیص استفاده می کند. در حال حاضر برای اختلال روانی پنج ملاک وجود دارد. اولین ملاک”اهیمت بالینی” است، بدین معنی که رفتار، به میزان قابل ملاحظه ای، اختلال را شامل می شود. رفتار باید اعتبار تشخیصی نیز داشته باشد.

یعنی تشخیص ها، رفتار یا پاسخ های آینده را به درمان پیش بینی کنند. دوم اینکه، رفتار، کژکاری در فرایندهای روان شناختی، زیستی یا رشدی را منعکس می کند. سوم اینکه، رفتار معمولا با ناراحتی قابل ملاحضه یا ناتوانی در زمینه های مهم زندگی ارتباط دارد. چهارم اینکه، تعارض ها بین فرد و جامعه، اختلالات روانی محسوب نمی شوند مگر اینکه بیانگر کژکاری در فرد باشند.

بنابراین در برخی از نشانه های سیاسی ظالمانه، افراد مبتلا به اختلال روانی تشخیص داده می شوند در حالی که واقعا حکومت به دنبال یافتن راهی برای خاموش کردن معترضان است. متخصصان بالینی هنگام دادن تشخیص ها، نه تنها هر یک از این ملاک ها را ارزیابی می کنند.

همچنین معایب بالقوه تشخیص دادن رفتار به عنوان نابهنجار را در برابر ارایه دادن تشخیصی به عنوان نابهنجار را در برابر ارائه دادن تشخیصی که به درمانجو امکان دهد تا برای اختلال خود پوشش بیمه دریافت کند، ارزیابی خواهند کرد.

کتاب آسیب شناسی روانی (جلد 1 و 2) با تألیف ریچارد پی. هالجین و سوزان کراس ویتبورن و ترجمه‌ی یحیی سیدمحمدی توسط نشر روان به چاپ رسیده است.