کتاب تیمون آتنی | ویلیام شکسپیر

درباره‌ی کتاب تیمون آتنی ویلیام شکسپیر

کتاب تیمون آتنی اثر ویلیام شکسپیر با ترجمه‌ی فواد نظیری توسط نشر ثالث به چاپ رسیده است. نمایشنامه‌ی تیمون آتنی جز یکی از پنج نمایشنامه‌هایی است که شکسپیر در سال‌های پایانی زندگی‌اش نوشته است. موضوع اصلی داستان حول نجیب‌زاده‌ای ثروتمند می‌گردد. تیمون نجیب‌زاده و ثروتمندی اهل آتن است که از شخصیتی دستگیر و دست و دل باز برخوردار است. او به دوستان بیکار و مقروض خود کمک می‌کند و باور دارد که اگر او نیز روزی در تنگدستی قرار گیرد، دوستانش به یاریش می‌شتابند.

سرانجام تیمون همه ثروتش را فدا کرده و ورشکست می شود و از دوستانش طلب یاری می کند ولی آنها به پشت می کنند که سبب تنفر تیمون از زندگی و دنیا می شود. قلم این کتاب مانند همه آثار دیگر شکسپیر سخت و سنگین بوده و پیچیدگی هایی مربوط به قرن شانزدهم دارد.

نام ویلیام شکسپیر با وجود شاهکارهایی چون اتللو، هملت، مکبث، شاه لیر و رومئو و ژولیت تقریبا برای هیچ کسی که کمی با ادبیات، داستان و نمایشنامه آشنایی دارد، پوشیده نیست. یکی از نمایشنامه‌های این شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی‌تبار، تیمون آتنی نام دارد.

علاقه‌مندان به ادبیات، داستان و نمایشنامه حتما نمایشنامه شاه لیر شکسپیر را خوانده‌اند و بر این باورند که تیمون آتنی شباهت بسیار زیادی به شاه لیر دارد. حتی عده‌ای می‌گویند که شکسپیر این دو اثر را در یک زمان نوشته است. برخی دیگر بر این باور اند که اگر شاه لیر نوشته نشده بود، تیمون آتنی می توانست جانشین مناسبی برایش باشد. حتی می توان گفت که شکسپیر شاه لیر را ارجح دانسته است.

بخشی از کتاب تیمون آتنی

"{سرای تیمون،آتن}

{موسیقی، دوستان گونه گون تیمون،لردها و سناتورها از

درهایی چندگانه وارد می شوند.}

لرد یکم    روز شما خوش، آقا.

لرد دوم    من نیز برای شما چنین آرزو دارم. به گمانم این سرور بزرگوار در این روزهای گذشته آهنگ آزمون ما را داشت.

لرد یکم     وقتی به هم رسیدیم، من هم داشتم در همین  افکار غوطه می خوردم. امیدوارم ارادت او در باب دوستان گونه گونش از پی این آزمون کاهش نیافته باشد.

لرد دوم     با برپایی این ضیافت تازه، نباید چنین باشد.

لرد یکم     به گمان من هم چنین است. او برای من دعوت نامه ای جدی فرستاد، و هرچند که بسیاری تعهدات در دم مرا وسوسه می کرد تا نپذیرم،اما فراتر از این ها او بر من شعبده ای در کار کرد، ناگزیر میبایست پدیدار می شدم.

لرد دوم     من هم چون شما گرفتاریهای مهمی داشتم، اما احیانا او عذر مرا پذیرا نبود،و متاسفم وقتی برای وام نزد من فرستاد ،مقدور من نبود.

لرد یکم     من نیز از همان رنج بیمارم ،وقتی بر این موضوع می اندیشم.

لرد دوم     اینجا همه چنین اند از شما چقدر وام می خواست؟

لرد یکم     هزار سکه زر!

لرد دوم     هزار سکه!

لرد یکم     ازشما چه؟

لرد دوم     از پی من فرستاد، آقا-

{تیمون و ملازمان وارد می شوند}

اینک او آمد.

تیمون     از ته دل خوش آمد میگویم ،به شما هر دو عالیجناب! و حال شما چطور است؟

لرد یکم     هرگز بهتر از این نبوده که از سلامت عالیجناب شنیده ایم.

لرد دوم     هرگز پرستویی چنین مشتاق از پی تابستان نرفته است ،که ما از پی عالیجناب!

تیمون     (باغره) و نه  چندان مشتاق به بیراهه میزنند ،از آستان زمستان، چنین اند مردمان، این مرغکان.

{آتن، ضیافت رقصی در سرای تیمون}

{شاعر، نقاش، گوهری، بازرگان و دیگران از چندین در وارد می شوند.}

شاعر      روز خوش، آقا.

نقاش      شادمانم از صحت شما.

شاعر      دیری ست تا دیدارتان نکرده ام. اوضاع دنیا بر چه احوال است؟

نقاش      فرسوده می شود، آقا، در عین آن که می بالد.

شاعر      آری، پرواضح است. اما، چیست آن چیز خاص نادره؟ چیست آن شگفتی که به فراخور فراوانی و گونه گونی شهود، باز دمساز نیست؟ جادوی گشاده دستی را ببین، که این همه ارواح را احضار کرده است! من آن بازرگان را می شناسم."

نویسنده

درباره‌ی ویلیام شکسپیر

• نویسنده: ویلیام شکسپیر
• مترجم: فواد نظیری
• انتشارات: ثالث