کتاب برادران کارامازوف | نشر ناهید

درباره‌ی کتاب برادران کارامازوف اثر داستایفسکی

کتاب برادران کارامازوف اثر فیودور داستایفسکی با ترجمه‌ی صالح حسینی توسط انتشارات ناهید به چاپ رسیده است. "برادران کارامازوف"، آخرین و از مشهورترین آثار فیودور داستایفسکی، نویسنده‌ی مشهور اهل روسیه می‌باشد که روایتگر داستانی در قالب طنز به قلم داستایفسکی می‌باشد.

شخصیت اصلی داستان، "فیودور پاولویچ کارامازوف"، مردی بی بند و بار و عاری از هرگونه احساسات عاطفی است که دو بار ازدواج کرده و چهار فرزند پسر دارد؛ "دمیتری کارامازوف"، فرزند ارشد او حاصل ازدواج اول، مردی شهوت پرست، "ایوان"، دارای شخصیتی روشن فکر، ملحد و تحصیلکرده و "آلیوشا"، جوانی بیست ساله است که به تازگی جامه ی روحانیت بر تن کرده و به عنوان یک راهب به هدایت افراد جامعه می پردازد؛ "ایوان" و "آلیوشا" نیز از ازدواج دوم فیودور هستند.

"اسمردیاکوف" نیز فرزند چهارم فیودور و حاصل رابطه ی نامشروع وی با خدمتکارش می باشد." فیودور پاولویچ"، هیچ گونه عواطف و احساسات پدرانه ای را برای فرزندانش بروز نداده و همواره آن ها را از محبت های پدرانه ی خود محروم ساخته؛ از همین روی پسرانش، به ویژه "دمیتری" از پدر خود متنفر بوده و از برقراری ارتباط با او پرهیز می کنند.

به طور کلی، محوریت اصلی این کتاب، موضوع پدرکشی را در برگرفته و ماجراهایی پر کشش را در این زمینه ارائه نموده و خواننده را مجذوب روایت خویش می سازد.

بخشی از کتاب برادران کارامازوف؛ ترجمه‌ی صالح حسینی

فصل سوم

گفت‌وگوها و اندرزهای پدر زوسیما

راهب روسی و منزلت احتمالی او

پدران و استادان، راهب چه کاره است؟ این روزها در دنیای متمدن عده ای از مردم این کلمه را با مسخره به زبان می آورند، و عده ای دیگر آن را به صورت ناسزا به کار می برند، و خوار شمردن راهب رو به افزایش است. و افسوس که وجود بسیاری از تن آسایان و شکمبارگان و هرزه ها و گدایان بی ادب در میان رهبانان صحت دارد.

افراد تحصیلکرده به اینان اشاره می کنند: «شما تنبلید، عضو بیکاره ی اجتماعید، از دست رنج دیگران ارتزاق می کنید، شما کگدایان بی آبرویید.» و با این همه راهبان حلیم و فروتن هم فراوانند که آرزومند خلوت نشینی اند و نیایش پر تب و تاب در اسایش. به اینان کم توجه می شود یا نام شان به سکوت برگزار می شود. و آدم ها چقدر به شگفت می آیند، اگر بگویم که از همین رهبانان حلیم، که آرزومند عبادت در کنج خلوت اند، رستگاری روسیه شاید دیگر باره حاصل شود.

چون، در حقیقت، اینان را در آرامش و سکوت «برای روز و ساعت، ماه و سال» آماده می کنند. در این ضمن، در کنج خلوت شان، از دوران پدران عتیق و رسولان و شهیدان، تمثال مسیح را به پاکی حقیقت خدا، منزه و نیالوده نگه می دارند. و با فرا رسیدن زمان موعود، آن را در برابر کیش های سست بنیاد دنیا بالا خواهند برد. چنین اندیشه ای بزرگ است. این ستاره در شرق طلوع می کند.

نظر من از راهب این است، و آیا غلط است؟ آیا بسیار مغرورانه است؟ به دنیا داران بنگرید و به تمامی آن ها که خود را فراتر از خلق خدا نشانیده‌اند، آیا صورت خدا و حقیقت خدا در آنان واژگونه نشده است؟ آنان دانش را در اختیار دارند، اما در دانش چیزی نیست جز چیزی که به حس می آید. جهان معنوی جزء والاتر وجود آدمی، کلا طرد می شود و با نوعی پیروزی، و حتی با نفرت، به دور افکنده می شود.

دنیا، به خصوص این اواخر، حکومت آزادی را صدا در داده است، اما در این آزادی شان چه می بینیم؟ هیچ چیز جز بردگی و انتخار! چون دنیا می گوید: «تو هوی و هوس داری و آن را اقناع کن، چون تو هم همان حق و حقوقی را داری که ثروتمندترین و قدرتمندترین آدم ها دارند. از اقناع نفسانیت و حتی فزونی دادن به آن ها بیم نداشته باش.»

آیین جدید دنیا این است. آزادی را در این می بینند. و به دنبال حق افزایش دادن نفسانیات چه می آید؟ در ثروتمندان، جدایی و انتحار روحی؛ در فقرا، حسد و قتل؛ چون به آنان حق داده شده است، اما وسیله ی اقناع خواسته های شان را نشان شان نداده‌اند. می گویند دنیا، با فائق آمدن بر فاصله ها و پرواز دادن اندیشه ها از میان هوا، بیش تر و بیش تر یگانه می شود و در اجتماعی برادرانه بیش تر و بیش تر هم گره می خورد. افسوس که چنین پیمان یگانگی دل نمی‌شاید بست. با تفسیر آزادی  به صورت افزایش دادن و اقناع سریع نفسانیات...