«دانته آلیگیری» (Dante Alighieri) شاعر نامدار و شناخته شده ایتالیایی است. اگر اهل مطالعه و کتابخوانی باشید، بیشک کتاب کمدی الهی و زندگانی نو را مطالعه کردید یا حداقل نام آنان را شنیدید. او از شاعران مهم و اثرگذار بر ادبیات ایتالیا و جهان بود. به شکلی که پس از وی، تا چند صد سال زبان ایتالیایی به عنوان زبان ادبیات اروپای قرون وسطی شناخته میشد.
در طول تاریخ از دانته با عنوان «il Sommo Poeta» به معنای «شاعر کبیر» یاد شده و بسیاری او را پدر زبان ایتالیایی مینامند. همچنین دانته در کنار «گووانی بوکاچو» (Giovanni Boccaccio) و «فرانچسکو پترارک» (Francesco Petrarca)، نام سه تاج ادبیات ایتالیا را یدک میکشند.
در ادامه، به شرح مختصر زندگینامه دانته آلیگیری و معرفی آثار او میپردازیم. با کتابانه همراه باشید.
دانته در سال 1265 در شهر «فلورانس» ایتالیا به دنیا آمد. با توجه به طولانی بودن فاصله زمانی بین تولد او و زمان حاضر، اطلاعات زیادی از دوران کودکی و نوجوانی او در دست نیست و اطلاعات محدودی که از بیوگرافی دانته آلیگیری در آن زمانها داریم را مدیون نوشتههای خودش در کتاب کمدی الهی هستیم. دانته در «برج جوزا» (سومین برج فلکی از دائرةالبروج) و در خانوادهای از گروه «گوئلف»ها متولد شد. نام پدر او مشخص نیست. مادرش «بِلا» (Bella) نام داشته و زمانی پیش از سن 14 سالگی دانته درگذشته است. همچنین با توجه به کتاب Vita nuova احتمالاً خواهری هم داشته که اطلاعاتی از وی موجود نیست.
دوران نوجوانی دانته همزمان با پیروزی گروه گوئلفها بر گروه رقیب با نام «گیلیبینی»ها بود. در یادداشتهای او آمده که زمانی به عنوان یک سواره با گیلیبینیها جنگیده بود. با وجود پیروزی گروه گوئلفها بر شهر فلورانس با کمک فرانسه و پاپ، طولی نکشید که این گروه خود به دو دسته سیاه و سفید تقسیم شدند و دانته هم به گروه سفید پیوست.
در ادامه دانته از دو شخصیت تأثیرگذار در دوران جوانی خود نام میبرد: «برونتو لاتینی» (Brunetto Latini) و «گیدو کاوالکانتی» (Guido Cavalcanti). برونتو یک تبعیدی بازگشته بود که در آن زمان تأثیر بزرگی بر افکار فلورانسیها داشت و استاد دانته بود. گیدو و «فورس دوناتی» (Forese Donati) هم مانند دانته از شاگردان برونتو بودند. او آنان را تشویق میکرد تا دانستهها و مهارتهایشان در نوشتن را به نفع کشورشان به کار گیرند. نوشتههای دانته مخصوصاً در آغاز بسیار تحتتأثیر افکار برونتو بودند. گیدو دوست و همراه ارزشمند دانته بود و در زندگینامه دانته آلیگیری میخوانیم که مشوق اصلی او برای نوشتن اولین اثرش به زبان ایتالیایی (به جای لاتین) بود. به این شکل اثر دانته بعد از آثار شناخته شده Convivio (به زبان ایتالیایی) و De vulgari eloquentia (به زبان لاتین)، یکی از پررنگترین دفاعهای بزرگ دوره رنسانس از زبان بومی را انجام داد. گیدو همچنین بعدها دانته را قانع کرد که به زبان عامیانه بنویسد. او هم در مقابل، کتاب Vita nuova را به بهترین دوست خود، گیدو کاوالکانتی، تقدیم کرد. البته انتهای داستان این دو دوست با خوبی و خوشی همراه نبود. چرا که دانته به عنوان یکی از بزرگان فلورانس ناچار شد به تبعید گیدو رأی دهد. گیدو در دوران تبعید خود بر اثر ابتلا به مالاریا در سال 1300 درگذشت.
دانته از سال 1301 به سبب مشاجرات میان طبقه ثروتمند و طبقه عامه فلورانس و افتادن زمام امور به طبقه عام، از زادگاه خود تبعید شده بود و این زمان را دائماً در سفر میان شهرهای مختلف بود. وی در شهرهای «سیهنا» (Sienna)، «ورونا» (Verona) و «پادووا» (Padova) توقفهایی داشت و در تمامی توقفهای خود با استقبال بزرگان روبهرو شد. اکثر آثار دانته آلیگیری هم در همین دوران نوشته شدند. در واقع تنها اثر او تا پیش از آن، کتاب زندگانی نو (La Vita Nuova) بود. در ادامه، لیست کتابهای دانته آلیگیری که طی دوران تبعید وی نوشته شدند را مشاهده میکنید:
اولین عشق دانته در 9 سالگی رخ داد، زمانی که «بئاتریس پرتیناری» (Beatrice Portinari) را برای اولین بار دید. با این حال، در سن 12 سالگی برنامه ازدواج او با «گما دوناتی» (Gemma di Manetto Donati) چیده شده بود و در نهایت در تاریخ نامشخصی با یکدیگر ازدواج کردند. حاصل این ازدواج سه فرزند به نامهای «پیترو»، «جکوپو» و «آنتونیا» بودند. با این حال دانته هیچگاه عشق اول خود را از یاد نبرد و برای مدتها، با بئاتریس دیدار داشتند و نامههای عاشقانه ردوبدل میکردند. نامههایی که در نهایت در کتاب زندگانی نو گردآوری شدند.
وی در نهایت در تاریخ 14 سپتامبر سال 1321 در راه بازگشت از یک مأموریت فوت کرد. او 5 سال آخر عمرش را در شهر «راوِنا» (Ravenna) گذراند و کتاب کمدی الهی خود را به میزبان خود، «کان گرانده دِلا اسکالا»، تقدیم کرد.
کتاب کمدی الهی
بهترین کتاب دانته آلیگیری است. نوشتن این کتاب از سال 1308 آغاز و در سالهای پایانی عمر وی تکمیل شد. کتاب کمدی الهی از سه بخش دوزخ، برزخ و بهشت تشکیل شده است. دانته در هر کدام از این بخشها، ماجرای سفر خیالی خود را تعریف کرده است. هر کدام بخشها خود شامل 33 چکامه هستند که با مقدمه کتاب، مجموعاً صد چکامه را تشکیل میدهند. این کتاب مجموعاً دارای 12323 بیت است. کتاب کمدی الهی به نظم نوشته شده و قالب شعری جدیدی به نام «قافیه سوم» در آن به کار رفته است. به شکلی که کل ابیات به بندهای سه بیتی تقسیم شدند و بیت اول و سوم هر بند با بیت دوم بند قبلی خود هم قافیهاند. دانته در سفر خود به هر کدام از این سه منطقه با بسیاری از مشاهیر قبل از خود از قبیل «بوعلی سینا»، «بقراط»، «اقلیدوس»، «صلاحالدین»، «ریچارد شیردل»، «هریس»، «زنون»، «آتیلا» و ... دیدار میکند. در نهایت، در بهشت به دیدار خداوند میرود.
در مطلب بالا، به لیست کامل آثار دانته آلیگیری دسترسی دارید. جهت خرید آثار دانته یا کتاب های شعر خارجی دیگر، از کتابانه کافی است تا کتابهای مورد نظرتان را انتخاب کرده و به سبد خرید خود اضافه کنید. به این شکل بدون آن که نیازی به خروج از منزل و اتلاف وقت در مسیر رفت و برگشت و ترافیک داشته باشید، کتابهای خریداری شده را در کوتاهترین زمان ممکن درب منزل خود تحویل میگیرید.
بهترین کتاب دانته آلیگیری کدام است؟
بسیاری کتاب کمدی الهی دانته را بهترین اثر او میدانند. از فهرست بالا میتوانید برای خرید اینترنتی کتاب کمدی الهی دانته اقدام کنید. دانته اشعار کتاب زندگانی نو را برای چه کسی سروده؟ گفته میشود اشعار موجود در کتاب زندگانی نو مربوط به نامههای عاشقانه میان دانته و بئاتریس هستند که کمی پیشتر به داستان عشق آنان پرداختیم. کتاب کمدی الهی دانته چند بخش دارد؟ کتاب کمدی الهی دانته در سه بخش نوشته شده که به ترتیب به روایت ماجراهای خیالی او در دوزخ، برزخ و بهشت هستند ... کدام کتاب های دانته آلیگیری به فارسی ترجمه شدند؟ کتابهای ضیافت، زندگانی نو و کمدی الهی از جمله آثار دانته هستند که به زبان فارسی ترجمه شده و در دسترس علاقهمندان قرار گرفتند. در بالا میتوانید فهرست کامل آثار دانته آلیگیری را مشاهده کنید.