کتاب مسائل اساسی پدیدارشناسی

درباره کتاب مسائل اساسی پدیدارشناسی

این کتاب "مسائل اساسی پدیدارشناسی" را مطرح کرده و مرحله به مرحله به راه حل مناسبی برای نظریه های اساسی می رسد. این درس ها در قالب دو بخش تنظیم شده اند و به طور کلی گزارشی تفسیری از آراء و نظریات کانت، ارسطو و فیلسوفان قرون وسطی، دکارت و منطق ‌دانان درباره وجود ارائه می دهد. بخش اول به "بحث پدیدار شناسانه، نقادانه در برخی قول های ماثور در باب وجود" می پردازد و بخش دوم به "پرسش هستی شناختی بنیادین از معنای وجود به طرح کلی ساختارها و نحوه های اساسی وجود" اختصاص یافته است. البته پیش از این دو بخش قسمتی تحت عنوان "درآمد" وجود دارد که شامل بحث های مقدماتی برای ورود به بحث اصلی می باشد.

نویسنده در این درآمد فلسفه، وجود، هستی‌شناسی، پدیدارشناسی و به‌ویژه رابطه آن ها با یکدیگر را به ‌طور واضح و شفاف مورد بررسی قرار می دهد. "هیدگر" ضمن این که موضوعات پیچیده و سختی را مطرح می کند، با قلم روان و ساده اش، سختی مطالب را از بین برده و درک مطالب را برای همه ی مخاطبین آسان می سازد. البته ترجمه ی قابل تحسین "پرویز ضیاء شهابی" نیز در آسان شدن متن "مسائل اساسی پدیدارشناسی" بی تأثیر نبوده است.

برشی از متن کتاب مسائل اساسی پدیدارشناسی

کانت نه انکار می کند که خدا مفهوما کامل ترین موجود است و نه وجود خدا را انکار می‌کند. با توجه به صورت قیاس باید گفت: کانت هم صغرای قیاس را قبول دارد، هم نتیجه آن را. اگر برهان را نقض می‌کند، نزاعش کبروی است، یعنی قبول ندارد که وجود یا هستی لازمه مفهوم کامل ترین موجود است. قول کانت که تفسیر پدیدار شناختی آن موضوع مورد بحث ماست، چیزی جز انکار اساسی امکان درستی گزاره نیست که در کبرای برهان هستی شناختی آن را مسلم و ختم شده می‌گیرند. قول کانت: وجود یا هستی نه محمولی است ماهوی، نه ادعای آن است که: وجود لازمه مفهوم موجود کامل نمی تواند بود، بدین معنا که ما نمی‌توانیم آن را لازم مفهوم بدانیم (توماس) بل این قول بر سری اساساً قائل است به آن که: چیزی هم چون وجود یا هستی اصلاً از تعیینات هیچ مفهومی نیست.  نخست باید نمود که کانت چگونه قولش را مستدل می کند. صفحه 51