کتاب 300 پدیده ی نجومی

معرفی کتاب 300 پدیده نجومی

منظومه ی شمسی حدود چهار و نیم میلیارد سال پیش، از دل ابر و غبار در حال رُمبِش (فرو ریختن یک جسم با میدان گرانشی در درون خوش) متولد شد. زمین یکی از چهار سیاره ی سنگی است که در منظموه شمسی  قرار گرفته است. چند سیاره ی دیگر عبارت اند از: عطارُد (تیر)، زهره (ناهید) و مریخ (بهرام). در فاصله ی دور تر از اینها، چهار سیاره ی بزرگ تر که موسوم به "غول های گازی " هستند وجود دارند، که دو تا از آنها مشتری (بِرجیس) و زُحل (کیوان) به طور عمده از گاز و (اورانوس) و (نپتون) از گاز و مایع تشکیل شده اند. در رابطه با شهاب سنگ ها نیز باید گفت که آنها، پاره های کوچک یخ یا غبارند که با جوِّ زمین برخورد می کنند.

آشنایی با انواع تلسکوپ های فضایی و نحوه ی عملکردشان، شناخت سیاره های مختلف، ویژگی ظاهری شان، قمرهای مربوط به هر کدام از آنها، تعریف کامل سحابی ها، دانشمندی که برای اولین بار آن را کشف کرد، انواع مختلف آنها، تعریف کهکشان، آشنایی با کهکشان های فعال، برهم کنش، ستاره فشان و بسیاری از مطالب علمی دیگر که در این مجموعه به صورت جامع و کامل گردآوری شده اند. تصاویر واقعی همراه با متن موجب ایجاد یک تصویر ذهنی پیرامون پدیده ای خاص که مورد بحث می باشد، شده و یادگیری آن را برای نوجوانان راحت تر می کند. داشتن جلد سخت و صفحاتی از جنس کاغذ گلاسه از جمله نکات مثبت دیگر این کتاب است که استفاده از آن را راحت تر می کند.

برشی از متن کتاب

مشتری، بزرگ ترین سیاره ی منظومه ی شمسی است و جرم آن از مجموع جرم های سیاره های دیگر این منظومه بیش تر است، هر چند جرم آن فقط 1/0 درصد جرم خورشید است. این سیاره بیش از شصت قمر دارد که از قمرهای عظیمی که نخستین بارگالیلو گالیله، اخترشناس ایتالیایی، آنها راا رصد کرد تا تعداد زیادی اجسام کوچک تر تشکیل شده است که بعضی از آنها اخیراً کشف شده اند. مشتری نخستین سیاره ی غول گازی در منظومه ی شمسی است.

مشتری بزرگ ترین جسم آسمانی (گذشته از خورشید) در ناحیه ای از فضا است که ما در آن زندگی می کنیم و با سیاره های سنگی داخلی تفاوت فاحشی دارد. مشتری، به اندازه ی غول آسای خود کوتاه ترین زمان حرکت وضعی خود را دارد و هر 9 ساعت و 55 دقیقه و 30 ثانیه یک بار ذور محور خود چرخش می کند. این پدیده موجب شده تا نواحی استوایی آن برآمده شوند. نوارهای موازی از ابرهای تاریک و روشن، هم چنین عارضه ی جوّی نیمه دائمی، و لکه ی سرخ بزرگ ( GRS) را می توان روی این سیاره دید. کاوشگر نییِر شومیکر، سر راه خود برای رسیدن به اِروس، از فاصله ی 1200 کیلومتری ماتیلده (سیارک 253) عبورر کرد. این کاوشگر به رغم آن که با سرعت 10 کیلومتر در ثانیه از کنار ماتیلده گذشت، توانست اطلاعات مفیدی در مورد آن جمع کند. ماتیلده در کمربند اصلی سیارکی، در مداری خارج از مرکز، واقع بین مریخ و مشتری گردش می کند.

فاصله ی این سیارک از خورشید بین 9/1 تا 3/3 برابر فاصله ی زمین از خورشید در تغییر است. ماتیلده در سال 1885 کشف شد و آن را به یاد همسر موریتس لووی، اخترشناس آلمانی، چنین نامیدند. این سیارک از هر سیارک دیگری که فضاپیمایی از آن بازدید کرده بزرگ تر است و چندین مشخصه ی غیرعادی دارد. ماتیلده یکی از طولانی ترین دوره های حرکت وضعی را در بین سیارک ها دارد.

• نویسنده: جیمی ویلکینز - رابرت دان
• مترجم: محمدرضا افضلی
• انتشارات: محراب قلم