کتاب اسرار اسکیموها | انتشارات سبزان

درباره کتاب اسرار اسکیموها

کتاب اسرار اسکیموها به مردمی پرداخته است که در سرزمین‌های قطبی سیبری، آلاسکا، کانادا و گرینلند زندگی می‌کنند و اسکیمو نامیده می‌شوند. این افراد ظاهری متفاوت با بقیه آدم‌ها دارند. چشمان کشیده، صورتی پهن و دست و پاهای کوتاه‌تر از حد معمول ویژگی‌های ظاهری اسکیموها می‌باشد.

مردم این سرزمین در سخت‌ترین آب و هوای ممکن دنیا زندگی می‌کنند اما جالب است بدانید که این شرایط سخت آب و هوایی برای آن‌ها معتدل‌ترین هوای ممکن است. این مردم بر این باورند که در بهترین نقطه دنیا ساکن هستند و ارواح بخشنده‌ به دلیل لطفی که به اسکیموها داشتند‌، این سرزمین دوست داشتنی را به آن‌ها هدیه کرده اند.

آن‌ها به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند که با زبان انگلیسی مرسوم کاملا متفاوت است، اما از آن‌جایی که زبان مشترک همه اسکیموها است،  برای ارتباط با یکدیگر مشکلی ندارند. کتاب حاضر، خواننده را به سفری دور و دراز در دل سرزمین‌های شمالی می‌برد و همسفر اسکیموها می‌کند. مخاطب همراه با اسکیموها به شکار فوک و نهنگ می پردازد و با دل‌خوشی‌های کوچک این مردم آشنا می‌شود.

مردمی که هیچ تصوری از جنگ ندارند و در سرزمین سرمازده خودشان با دلی خوش و مهربان زندگی می‌کنند. نویسنده در تصویرسازی قطب شمال آن‌قدر موفق عمل کرده است که مخاطب در حین مطالعه کتاب، سوز سرمای شدید را احساس می‌کند، از زوزه گرگ‌ها می‌ترسد و سوار بر سورتمه به مکان‌های مختلف این سرزمین‌ها سفر می‌کند. قلم توانای سونیا بلیکر، زندگی اسکیموها را با همه سادگی‌هایش به تمام دنیا نشان می‌دهد.

بخشی از کتاب اسرار اسکیموها

ایگلو

اسکیمو‌ها کوچ نشین‌اند. آنها در اقامت‌گاه‌های کوچک زندگی و در دسته‌های کوچک حرکت می‌کنند. یک گروه شکارچی با زنان و کودکان‌شان معمولاً زمستان را در مکانی سپری می‌کنند که ما آن را دهکده زمستانی می‌نامیم. اما حتی این خانه‌های زمستانی هم دائمی نیستند. برخی اوقات خانواده‌ای تصمیم می‌گیرد به دیدار دوستانی برود که آنها را در جشن‌ها، مراسم رقص یا در حین شکار ملاقات کرده است. این خانواده ممکن است گروه اصلی خود را برای یک یا دو سال و یا برخی اوقات برای همیشه ترک کند، بسته به اینکه در منطقه جدید چه مقدار شکار موجود باشد.

هر عضو خانواده در مسیر سفر، علائم زمینی و مسافت‌ها را درنظر می‌گیرد، بنابراین همه اسکیمو‌ها از اوان کودکی، جغرافیای منطقه خود را می‌شناسند. آنها به مانند یک نقشه‌کش ذاتی می‌توانند به سادگی نقشه مسیر مسافرت اخیر را روی برف یا یک تکه کاغذ رسم کنند. آنها فواصل را با خواب اندازه می‌گیرند. خانواده در پایان هر روز مسافرت، شب را در یک ایگلو سپری می‌کند. در نقشه این را به عنوان یک خواب مشخص می‌کنند. وقتی یک اسکیمو بگوید مسافرتی که در پیش دارد پنج یا شش خواب زمان می‌برد منظور وی پنج یا شش روز است.

اسکیمو‌ها را مردمانی مهربان و مهمان نواز نامیده‌اند. آنها مخصوصاً چنین‌اند چون می‌دانند که یافتن سرپناه و جای گرم برای یک مسافر در پایان روز به چه معنی خواهد بود. خانواده به هر کسی که نیازمند باشد به او خوش‌آمد می‌گوید و او را در غذا و سرپناه با خود سهیم می‌کند. این سرپناه اغلب کاملاً شلوغ بوده است اما تا کنون دیده نشده ایگلویی تا بدان حد کوچک باشد که یک یا دو شکارچی دیگر را نتواند در خود جای دهد.

مسافران به نحوی قابل درک ترجیح می‌دهند کهجای‌شان راحت و گرم بوده و در ایگلویی مسکونی صرف نظر از اینکه چقدر شلوغ باشد، جای گیرند. اما اگر در طول مسیر مسکنی وجود نداشته باشد، مسافران می‌توانند طی یک ساعت ایگلویی بنا کنند. این ایگلوها که با شتاب ساخته شده‌اند هرگز آن‌چنان گرم یا کاملا خشک نیستند اما هر چیزی بهتر از روبرو شدن با سرما و باد در حالتی بی حفاظ است و اسکیمو‌ها این موضوع را می‌دانند و اهمیتی نمی‌دهند که ساخت یک ایگلوی کوچک حتی اگر برای یک استراحت چند ساعته باشد چقدر کار می‌برد.

گفته می‌شود که ایگلو مهم‌ترین و هوشمندانه ترین ابتکار اسکیموها بوده است. در سرزمینی که تقریباً هیچ گونه مصالح ساختمانی دیگری وجود ندارد به خدمت گرفتن برف و یخ نهایت هوشمندی است. مسلماً ایگلو، اسکیمو‌ها را قادر ساخته تا در این محیط خشن دوام آورند.

ساخت ایگلویی که فرد انتظار دارد زمستان خود را در آن سپری کند زمان زیادی می‌برد چون باید به دقت ساخته شود. شیوه مطلوب در ساخت ایگلو همکاری دو تن با یکدیگر است. یکی یخ‌ها را می‌برد و دیگری بنا بر نقشة بنا، بلوک‌های یخ را می‌چیند. لازم است که هر دو با تجربه باشند تا بتوانند چنان بنای کاملی بسازند که بتواند در برابر سرمای بیرون مقاومت کرده و گرمای داخل را نیز حفظ کند. وقتی که مردی به عنوان کمک در دسترس نیست، زن دست به کار می‌شود. با وجودی که زنان فاقد توان لازم برای برداشتن یا بریدن بلوک‌های یخ هستند، اما هنگامی که مردی در دسترس نباشد آنان خود راساً ایگلو می‌سازند.

خانواده پس از جستجو در محیط پیرامون خود برای یافتن مکانی مناسب جهت ساخت خانه، توده‌ای از برف را انتخاب می‌کند تا بلوک‌های برف را از آن تهیه کند. مرد برف را امتحان می‌کند تا مطمئن شود که این برف طی باد شدید نباریده باشد، چون در این حالت برف به صورت ناهموار می‌بارد و بلوک‌های بریده شده از آن ترک بر می‌دارند. این برف همچنین باید مناسب باشد، یعنی نه بسیار جدید و نه بسیار قدیمی باشد.

فهرست

فصل اول: بر بام دنیا
فصل دوم: ایگلو
فصل سوم: زندگی در ایگلو
فصل چهارم: کایاک، اومیاک، سورتمه
فصل پنجم: شکار در خشکی
فصل ششم: آداب اسکیموها
فصل هفتم: کشف قطب