درباره کتاب در قصر تنهایی
این اثر به قضیهی صلح امام حسن مجتبی (ع) میپردازد که نویسنده این صلح را در نوع خود نوعی حماسه میداند.مؤلف در مقدمهی کتاب، هدف خود از نگارش این اثر را جستجوی پاسخ یک سؤال در مورد امام حسن (ع) میداند که چرا امام حسن (ع) همانند امام حسین (ع) که قیام نمود و تسلیم نشد، صلح را پذیرفت و مقاومت نکرد. و از آنجایی که ایشان پیشوای شیعیان بوده؛ حتماً برای این اقدام دلایل کافی داشتهاست که در صدد پاسخ گرفتن از منابع تاریخی معتبر برآمده و به گفتهی خودش، سفری شش ماهه در تاریخ را آغاز نموده که بهجاست سوغات سفرش را نام نهادن این اقدام امام به «حماسهی صلح» نامید.
کتاب، به شیوهی قصه نویسی و متنی بسیار ساده و روان اما گیرا و جذاب به بیان تاریخ این دورهی غریب اما زمینهساز میپردازد و این شیوه را تا پایان اثر ادامه میدهد؛ از روز شهادت حضرت علی (ع) و هجوم آوردن مردم کوفه با پای خودشان برای بیعت با امام حسن (ع) که تعدادشان به چهل هزار نفر رسید؛ آغاز کرده و به نوعی روایت میکند که خود و خواننده را شاهد و ناظر قضایا دیده و اتفاقات را که گویی در زمان حال رخ میدهند، بازگو مینماید.
از آشوبها و جاسوسیهای معاویه سخن میگوید که وی چطور قصد به هم ریختن حکومت حسن بن علی (ع) را داشته و حتی در پی ترور این امام برآمده و سرداران جنگی او را با وعدهی پول ومقام از آنِ خود نمود و امام چه مظلوانه و غریبانه، خود فرماندهی سپاهش در برابر معاویه را به عهده میگیرد اما تنها عدهی کمی حاضر به جنگ در مقابل معاویه میشوند و امام در پی موعظهی دوبارهی اینان برآمده و میفرماید: « ای مردم، من میتوانم به خلوت تنهایی پناه ببرم و خدا را عبادت کنم ولی بدانید اگر من حکومت را به معاویه واگذار کنم شما در حکومت او هرگز روز خوش نخواهید دید. من میبینم روزی را که فرزندان شما در آستانهی خانههای فرزندان معاویه ایستاده باشند و از آنها آب و غذا بخواهند ولی کسی به آنها چیزی ندهد.»
داستان این بخش از تاریخ به غریبانگی روزگار امام حسن(ع) و تنهاییاو میرسد که چطور و با چه اوضاعی در سختترین شرایط فقط و فقط برای نجات اسلام بهترین تصمیم را گرفت و معاویه را مجبور به امضای صلحنامهای کرد که با زیرپا نهادن آن، دستش برای عوام رو میشد و مردم پی به نیات پلید او میبردند که همین تصمیم بزرگ امام بود که زمینه ساز واقعهی کربلا و به دنبال آن زنده نگه داشتن اسلام شد.
اما کتاب همانطور که بیان شد با این داستان سرشار از پند و عبرتها وقتی به نام شخص جدیدی میرسد که در واقعهای نقشی داشته وی را بهطور کامل معرفی مینماید و از این جهت خواننده با افرادی نامشخص مواجه نمیشود بلکه تمام شخصیتها و رخدادها به صورت واضح و شفاف بیان میگردند که آگاهی از جزئیات وقایع و حماسههای کتاب، مطالعهی آن را میطلبد.
برشی از متن کتاب در قصر تنهایی
آری سرانجام انتظار به سر آمد، بیا ما هم خود را به مسجد برسانیم. باید جایی را نزدیک منبر پیدا کنیم تا سخنان امام حسن (ع) را بهخوبی بشنویم. امام حسن وارد مسجد میشود؛ همهی مردم با صدای صلوات و تکبیر، احساسات خود را نشان میدهند. امام به سوی محراب میرود، آری اینجا همان محراب مسجد کوفه است، همانجایی که پدرش به نماز میایستاد. آنجا را نگاه کن، منبری که میبینی هنوز صدای حضرت علی (ع) را به خاطر دارد؛ امام به بالای آن میرود، مسجد سراسر، سکوت است. او سخن خود را آغاز میکند...
نویسنده
دکتر مهدی خُدّامیان آرانی - مورخ، نویسنده، مفسر قرآن و نظریهپرداز تحلیل فهرستی احادیث- متولد 1353 در آران و بیدگل کاشان میباشد. علاوه بر تحصیلات حوزوی و مدرک سطح 4 حوزه، دارای تحصیلات دانشگاهی در رشتهی ادبیات عرب بوده و از فعالیتهای پژوهشی وی میتوان به بازسازی فهارس الشیعه که از کتب معروف و معتبر شیعی است؛ نام برد. او تاکنون بیش از 100 کتاب منتشر کرده است که بیشتر آنها جوایز مهمّی در جشنوارههای مختلف کسب نموده است. موفقیّت وی در کسب مقام اوّل مسابقه جهانی کتاب رضوی بیروت است.
حماسه صلح امام حسن (ع) نویسنده: مهدی خدامیان آرانی انتشارات: وثوق
نظرات کاربران درباره کتاب در قصر تنهایی | مهدی خدامیان آرانی
دیدگاه کاربران