کتاب گشتالت درمانی | شکوه نوابی نژاد

درباره کتاب گشتالت درمانی 

گشتالت درمانی یک روش پدیدار شناسی و مبتنی بر رویکرد وجودی است که روی عواملی مانند تجارب انسان (به عنوان منبع اطلاعات)، مسئولیت افراد، توانایی آن ها برای تعیین تجارب زمان حال و نیز تجارب مراجع و درمانگر تاکید می کند. هدف کلی این رویکرد، آگاهی فرد از دیگران و محیطی است که در شکل گیری شخصیت او سهیم بوده اند. دکتر شکوه نوابی نژاد چهره ی ماندگار 1387 و متخصص در رشته ی روانشناسی در این اثر خود به روش گشتالت درمانی پرداخته است.

وی پس از توضیح تاریخچه ی گشتالت درمانی به مفاهیم اصلی این نظریه می پردازد و با باز کردن ابعاد مختلف این نظریه در آن تامل می کند. افراد آشنا با روانشناسی یا دانشجویان این رشته با بهره گیری از این کتاب می توانند علاوه بر شناخت علائم و مظاهر آن، با نحوه ی فرآیند روان درمانی نیز آشنا شوند و فنون آن را یاد بگیرند. زبان کتاب دشواری چندانی نداشته و با بیانی سلیس و روان قواعد گشتالت درمانی و نحوه ی مواجهه با افراد را توضیح داده است.

علاوه بر دانشجویان روان شناسی، این کتاب برای افراد علاقه مند به این رشته نیز مناسب است چرا که نویسنده برای هر عنصر تعریفی دقیق ارائه می کند و به شفاف سازی هر مفهوم می پردازد. علاوه بر این مطالعه ی گشتالت درمانی در افرادی که به رشته ی جامعه شناسی و فلسفه نیز علاقه دارند به علت ریشه های پدیدارشناختی و وجود شناختی آن مفید خواهد بود.

برشی از متن کتاب گشتالت درمانی 

روان درمانی با دو نقطه یا وضعیت شروع می شود. نقطه ی اول که فرآیند درمان از آن آغاز می شود، علامت و نشانه ی مرضی است. نقطه ی دوم، شخص خاصی است که برای درگیر شدن با نشانه ی مرضی مورد نظر انتخاب شده است و درمانگر نامیده می شود. کل فرآیند روان درمانی مرکب از سه فرآیند جزئی تر است. یکی خود فرآیند درمان است که همان رابطه ی مراجع و درمانگر است.

دیگری فرآیند درون مراجع است که به وسیله ی علامت و نشانه های مرضی نشان داده می شود و سومی فرآیند درون درمانگر است که به فرآیند مرضی مراجع پاسخ می دهد. فرآیند درمان یا رابطه مراجع و درمانگر تنها فرآیندی است که نمی تواند وجود نداشته باشد(شفیع آبادی، 1381). می توان با صحبت کردن در خصوص هر موضوعی، فرآیند درمان را آغاز کرد. ولی معمولا وقتی سر صحبت باز می شود، مراجع در مورد علائم مشکل خود صحبت می کند. اصلی ترین پیام مراجع این است که می خواهد از مشکل خود خلاص شود. اما اگر فرآیند به صورت خودانگیخته توسط مراجع آغاز نشود، درمانگر فرآیند را آغاز می کند.

علائم یک مشکل همیشه به عنوان یک فرآیند دو قطبی ناهماهنگ بروز می کنند. برای مثال: سرم درد می کند. فرزندم در مدرسه مشکل دارد. همسرم از من سوء استفاده می کند. نمی توانم الکل مصرف نکنم. ذهنم درست کار نمی کند. اضطراب، من را آزار می دهد. احساساتم بر من غلبه می کنند. نشانه ی مرضی هرچه که باشد، چندین ویژگی بارز دارد. همواره دو قسمت در هر نشانه ی مرضی وجود دارند که همیشه با یکدیگر در تضاد می باشند. یکی از آن ها همواره به عنوان قربانی دیگری مطرح می شود. مهم ترین نکته این است که مراجع خودش را به عنوان قربانی می شناسد نه ظالم و سلطه گر.

نوشته: شکوه نوابی نژاد با همکاری: آزاده فرقدانی - نجمه سدرپوشان انتشارات: فراروان