کتاب بدن سخن می گوید

معرفی کتاب بدن سخن می گوید

بدن ما سخن می گوید. این جمله راست است. بدن ما می تواند به دیگران نشان دهد که ما استرس داریم، خسته ایم و یا دروغ می گوییم. از سر تا پا هر کدام از اجزای بدن ما حرفی برای گفتن دارند. اگر بتوانیم زبان بدنمان را متوجه شویم آن وقت در سیگنال هایی که به اطرافمان می دهیم دقت بیش تری خواهیم داشت.

با توجه به علائم غیرکلامی می توانیم تغییرات شگرفی در زندگی خودمان و در روابطمان با اطرافیانمان ایجاد کنیم. اگر برای استخدام می رویم، می توانیم با زبان بدنمان به طرف مقابل نشان دهیم که تا چه میزان به کار مورد نظر احاطه داریم و اگر مدیر هستیم می توانیم با خواندن زبان بدن کارمندانمان بفهمیم کدام با ما صادق هستند و کدام خیر.

برای همین این کتاب در کلیه ی فعالیت های روزانه ی ما به کارمان می آید و علاوه بر دانش آموختگان روانشناسی و روانکاوی (که می توانند از آن در بررسی مراجعان خود استفاده کنند) برای هرکسی می تواند فواید بی شماری داشته باشد. جو ناوارو زبان ساده ای دارد و آزیتا نجات مهر نیز کتاب را به شیوایی به زبان فارسی برگردانده است، به طوری که همه ی سنین با هر دانشی امکان بهره مندی از این کتاب را خواهند داشت.

برشی از متن کتاب بدن سخن می گوید

هنگام مشاهده ی رفتار بدن، بازوها کم تر از میزان لازم درک می شوند. ما تاکید بیش تری بر صورت و دست ها داریم، وقتی می خواهیم رفتار غیرکلامی را بفهمیم. در جست و جوی نشانه های راحتی، معذب بودن، اعتماد به نفس و نمودهای دیگر احساسات، بازوها نیز به عنوان انتقال دهنده های احساسی عمل می کنند. از زمانی که نیاکان نخستین ما شروع به صاف راه رفتن کردند، بازوهای انسان آزاد بود تا به شیوه های قابل توجهی از آن استفاده شود.

بازوهای ما می توانند بار حمل کنند، ضربه بزنند، اجسام را بگیرند و ما را از روی زمین بلند کنند. آن ها چابک و کارآمد هستند و اولین پاسخ به هر تهدید خارجی را فراهم می کنند، به ویژه وقتی همراه با پاها استفاده شوند. اگر کسی چیزی را به طرف ما پرت کند، بازوهایمان بالا می آید تا جلوی آن را بگیرند. آن ها این کار را به طور غریزی و با دقت انجام می دهند. بازوهای ما، مانند پاهایمان، بسیار واکنش نشان می دهند و مایلند که از ما حفاظت کنند، به طوری که حتی وقتی وضعیت خیلی غیرمنطقی یا نامناسب است برای دفاع از ما بالا می آیند.

من در کارم در دایره ی تجسس افرادی را دیده ام که به بازوی آن ها شلیک شده است. چون از دست هایشان برای دفاع از خودشان در برابر آتش بار استفاده کرده اند. مغز متفکر می فهمد که بازو نمی تواند جلوی گلوله را بگیرد، اما مغز، اعضا و جوارح باعث می شود بازوهایتان بالا بیایند و جلوی پرتاب گلوله ای که با سرعت نهصد فوت در ثانیه حرکت می کند، بگیرند. در پزشکی قانونی چنین جراحاتی به «جراحات دفاع» معروف است.  

نویسنده: جو ناوارو مترجم: آزیتا نجات مهر انتشارات: نسل نو اندیش