کتاب ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای (من دیگر ما 7)

درباره کتاب ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای جلد هفتم از مجموعه ی من دیگر ما

این کتاب به نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزندان و راهکارهای استفاده صحیح از آن پرداخته است. این کتاب اثرات بازی های رایانه ای در روابط فرزندان از جمله رابطه فرزند با خودش، رابطه فرزند با جامعه، رابطه فرزند با طبیعت، رابطه فرزند با خداوند و شیطان را بازگو می کند. نویسنده مشکلات تربیتی، روحی و جسمی بازی های رایانه ای را یک به یک مورد بررسی قرار داده و به دلایل ایجاد وابستگی به بازی های رایانه ای و راهکارهای مقابله با آنها  پرداخته است.

کتاب "ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای" راهکارهای مقابله با بازی های رایانه ای را آگاهی دادن، تغییر دادن روابط، بُعد عاطفی، جذاب کردن محیط خانه، بُعد شخصیتی و ایجاد بازی های جذاب واقعی می داند و هر یک از آنها را به تفضیل شرح داده است. این کتاب بسیاری از بازی های رایانه ای معروف و محبوب کودکان و نوجوانان را مورد بررسی می کند و آثار و نکات منفی و مثبت هر یک را با دلایل علمی، تربیتی و دینی بازگو می کند.

برشی از متن درباره کتاب ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای جلد هفتم از مجموعه ی من دیگر ما

"کمبود محبّت در فرزندان ما موجب می شود آنان به فکر جای گزینی برای محبّت باشند. گاهی این جای گزین از جنس خود محبّت است. مثلاً به جای محبّت پدر و مادر، به محبّت دوستان روی می آورد. گاهی هم این جای گزینی به گونه ای دیگر رخ می دهد. مثل این که فرزند به اعتیاد روی می آورد. بازی رایانه ای هم یکی از اعتیادهایی است که فرزندان آن را به جای محبّت انتخاب می کند. محبّت یک نیاز است؛ نیازی که نه کوچک و بزرگ می شناسد و نه مرد و زن. وقتی یکی از نیازهای انسان پاسخ داده نشود، تعادل روحی او به هم می ریزد.

در این میان، برخی با استفاه از قدرت عقل خود، به دنبال جای گزینی از جنس همان نیاز می گردند؛ امّا برخی هم با پرهیز از محور قرار دادن عقل، فقط به دنبال پر کردن این خلأ هستند و اصلاً جنس جای گزین برای آنها مهم نیست. برای آنان، همین اندازه که مشغول جایگزین شوند و از آن نیاز غافل گردند، کافی است. این گونه جای گزین، درست مثل کسی است که دندانش درد می کند و مسکّنی هم ندارد؛ امّا خودش را مشغول کار دیگری می کند، مانند این که یک کار هیجانی را آغاز می کند تا از درد غافل شود.

وقتی فرزند ما مشغول بازی رایانه ای می شود، دیگر توجّهی به نیاز محبّتی خود نخواهد داشت. بازی رایانه ای، اعتیادی است که در تفکّر خانواده های ما، نه جُرم است و نه بیماری. پس اعتیادِ بسیار مناسبی برای غافل شدن از نیاز بزرگ «محبّت» است.

• نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند
• نویسنده: محسن عباسی ولدی
• انتشارات: آیین فطرت