کتاب اصول و مهارت های تربیت کودک 2 تا 7 سال

درباره‌ی کتاب اصول و مهارت های تربیت کودک 2 تا 7 سال

سنین دو تا هفت سالگی بهترین زمان آموزش کودکان است. آن‌ها که تازه وارد این دنیا شده‌اند در پی کشف آنچه در اطراف خود می‌بینند، هستند؛ بنابراین اطرافیان در شکل دهی به شخصیت کودک نقش بسیار ویژه‌ای دارند. والدینی که از الفاظ نامناسب مدام استفاده می‌کنند، اطرافیانی که دروغ می‌گویند یا غیبت می‌‍کنند، آن‌هایی که با زبانی تند و خشن صحبت می‌کنند بدون اینکه خود بدانند در حال شکل دهی به شخصیت کودک هستند.

در واقع چنانچه حضرت علی علیهم السلام نیز فرموده‌اند، «کودکان در این سن همچون لوح سفیدی هستند» که هرچه ما انجام دهیم یاد گرفته و تقلید می‌کنند. این کتاب به والدین، اطرافیان، مربیان و کسانی که در پرورش کودکان در سنین دو تا هفت سالگی هستند به خوبی می‌آموزد، چگونه کودک را با رویکرد طیب گزینی که مدنظر ائمه و بزرگان دین نیز بوده است پرورش دهند این کتاب، نطق یا کلام تا رفتار و آموزش مهارت‌ها را به صورت اصول جامع برای پرورش معنوی فرزندان ارائه می‌کند.

والدین باید بدانند که چگونه کودکان را به راه درست هدایت کنند، همچنین باید بتوانند الگوهای مناسبی برای فرزندان باشند و این یک نکته‌‍ی بارز این کتاب است. کتاب اصول و مهارت‌های تربیت کودک، این امکان را در اختیار والدین قرار می‌دهد، که همراه با رشد و پرورش کودک، خود نیز در راه تعالی معنوی و اخلاقی خویش بکوشند. در پایان کتاب اگر والدین به اصول مطرح شده در آن توجه کافی داشته باشند، هم خود به شایستگی اخلاقی خواهند رسید و هم کودکانی با فرهنگ تحویل جامعه خواهند داد.

برشی از متن کتاب

اصول بهره مندی از کلمات طیبه فصل اول: تعامل و تاثیرگذاری از طریق کلام هرگونه تحولی در کودک منوط به تعامل و ارتباط با او بوده، سهم کلام و کلمات در این ارتباط بسیار زیاد است. بر این اساس پاک بودن کلام و کلمه از هرگونخ آلودگی ضروری است. ضمن اینکه کودک از طریق کلام به تعامل و اثرگذاری بر محیط توفیق می یابد. اصل دوم: فعال سازی تفکر از طریق کلام ارتباط کلامی با کودک به ارتقای سطح تفکر کودک منجر می شود، بنابراین هرقدر این ارتباط بیش تر، دقیق تر و مهربانانه تر باشد این ارتقا بیش تر و قوی تر و عمیق تر خواهد بود. اصل سوم: تاثیرگذاری از طریق سطوح محتلف کلام استفاده از کلمات و کلام طیب در دو سطح قابل بررسی است. سطح اول، سطح ارادی و اختیاری همراه با قصد و نیست است و سطح دوم، سطح استفاده از کلمات و کلام به شکل روزمره و بدون نیت و قصد است. در سطح اول، والدین به نیت گفت و گوی طیب، از کلمه و کلام طیب استفاده می کنند و در سطح دوم، به طور ناخواسته، گفت و گوی طیب خود را به کودکانشان انتقال می دهند. فصل چهارم: اهمیت بازنگری والدین در خزانه ی گفتاری خود شناخت کلمات طیب و بکارگیری آن به عهده ی والدین است و از این رو بازنگری در گفت و گوهای روزانه و تمایز طیب از خبیث برای آن ها ضروری است. در غیر این صورت با استفاده از این کلمات، در زندگی روزمره ی خود به صورت ناخودآگاه پرورش کودک خود را به مخاطره می اندازند. اصل پنجم: مراقبت از تاثیرپذیری های کلامی کلمات و کلام طیب به صورت مستقیم و غیرمستقیم در کودکان اثر می گذارد بنابراین لازم است کودکان را تا آنجایی که می شود از مکان هایی که به نحوی از کلمات ناشایست استفاده می کنند دور ساخت. اصل ششم: پرهیز از گناهان زبانی انواع و اقسام گناهان کلامی مانند غیبت، دروغ، سخن چینی که ممکن است با الفاظ خوب نیز بیان شوند از جمله کلمات و کلام خبیث هستند و کودک با شنیدن آن ها دچار آسیب های جدی می شود.