Name: کتاب فرامین و فنون تفکر استراتژیک
Brand: نص
SKU: 31150
Price: 450000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

معرفی کتاب فرامین و فنون تفکر استراتژیک

کتاب فنون و فرامین تفکر استراتژیک، فکر افزارهایی را تحت عنوان فنون تفکر استراتژیک با زبانی ساده و به صورتی کاربردی و ملموس شرح می‌دهد، که خوانندگان با کاربست این فنون درعمل، قابلیت تفکر استراتژیک را در خود ایجاد می‌کنند.

کتاب مذکور متشکل از 14 فصل می‌باشد، که عبارتند از: 1‐ ماهیت تفکر استراتژیک 2‐ نیت متمرکز (هدف گیری و هدف گرایی) 3‐ پرسش‌های ناگفته و پاسخ‌های نایافته 4‐ تمرکز بر عوامل ممتاز کننده و متمایز کننده 5‐ جستجوی همیشگی منافع بالقوه استراتژیک 6‐ خاطره‌های متعدد از آینده 7‐ نوآفرینی سیستم مولد ارزش 8‐ گسترش گزینه‌ها و انتخاب‌های آینده 9‐ زایش و آزمایش ایده‌ها و فرضیات جدید 10‐ طراحی بازی برنده برنده برنده 11‐ چرخه ‌های زاینده و پاینده 12‐ ایده‌ها و پرسش‌های استراتژیک 13‐ تفکر استراتژیک در عمل 14‐ فراتر از فکر افزارهای تفکر استراتژیک

مؤلف در فصول اول و دوم، تعریف جامعی از تفکر استراتژیک، تعیین جایگاه تفکر استراتژیک و کارکردهای آن در سازمان، مفاهیم هدف گیری، هدف گرایی، تمرکز، جرم بحرانی، عزم استراتژیک و ... را ارائه می دهد. در فصول سوم و چهارم، دومین و سومین فرمان تفکر استراتژیک، مفاهیم پرسش های نایافته، فکر افزار غیر مشتریان، مطلوبیت، منحنی ارزش و ... را شرح می دهد.

در فصول پنجم و ششم، چهارمین و پنجمین فرمان تفکر استراتژیک، روندها منافع بالقوه، فکر افزارهای پیش رانه، خلق دوگانه، سناریو پردازی، پیمایش، پایش و ... را شرح می دهد. در فصول هفتم و هشتم، مخاطب را با ششمین و هفتمین فرمان تفکر استراتژیک، مفاهیم زنجیره ارزش، شبکه ارزش، سیستم مولد ارزش، محدودیت های معرفتی و قابلیتی، پارادایم و ... آشنا می کند.

در فصول نهم و دهم، هشتمین و نهمین تفکر استرتژیک، مفاهیم فرضیه سازی، زایش و آزمایش، تکامل هدفمند، ذینفعان، رابطه برنده برنده، اتحادهای استراتژیک و ... را شرح می دهد. در فصول یازدهم و دوازدهم، به بررسی دهمین فرمان تفکر استراتژیک، مفاهیم بازخورد مثبت و منفی، دینامیک سیستم‌ها، حلقه های تقویت کننده مثبت و علت و معلولی، پرسش‌ها و ایده های استراتژیک و ... می پردازد. و نهایتاً در فصول سیزدهم و چهاردهم، مخاطب را با برخی فکر افزارها، تحلیل سناریو، فکر افزار عوامل کلیدی موفقیت، پرسش های کلیدی و ... آشنا می کند.

تفکر استراتژیک یک مهارت و فضیلت ذهنی است که می ‌تواند و باید مکمل فرآیند رسمی و گام به گام برنامه ریزی استراتژیک باشد. در واقع تفکر استراتژیک، خلاق، کل ‌نگر، سیستمی، نتیجه گرا و نقاد است که تسلط داشتن بر این نوع تفکر، برای تمامی مشاوران، سیاست مداران، کارشناسان و مدرسان استراتژی الزامی است.

بخشی از متن کتاب فرامین و فنون تفکر استراتژیک

فصل 2‐ نیت متمرکز (هدف گیری و هدف گرایی)
لیتکا (1998) هدف استراتژیک را این گونه تعبیر می‌کند: هدف استراتژیک کانون تمرکزی عرضه می‌کند که به افراد درون سازمان این امکان را می دهد تا انرژی خود را به سمت کانون توجه به طور موثر و نافذ هدایت کنند، در برابر پراکنده کاری و پریشانی پایداری کنند و این وضعیت را تا زمان رسیدن به هدف نهایی حفظ کنند. این انرژی روحی ‐ روانی در فرآیندهای پر تلاطم و شتابان تحول، از کمیاب ترین منابع سازمان به شمار می‌رود و تنها کسانی موفق خواهد شد که از آن به صورت مطلوب استفاده کنند. بنابراین تفکر استراتژیک به صورت بنیادی با مقوله هدف و شکل دادن و دوباره شکل دادن به آن مرتبط است.
یک سازمان می بایستی منابع خود را بر روی اهداف استراتژیک متمرکز کند. این تمرکز می بایستی تا دست یابی به هدف حفظ شده و باقی بماند. این تمرکز تمامی انرژی سازمان و افراد را متوجه تحقق اهداف استراتژیک خواهد کرد. مفهوم هدف گرایی به معنی عدم پراکندگی (پراکنده کاری) و واگرایی اهداف در طول زمان و در عرض سازمان است. این مفهوم به معنی تمرکز منابع بر یک نقطه خاص اشاره دارد.
با این تعریف آیا هدف گیری کار سختی است؟
بنابر توضیحات بند قبلی نباید هدف‌گیری کار سختی باشد. اما چرا هدف گیری در عمل با مشکل رو به ‌رو است؟ به این خاطر که بسیاری از سازمان‌ها می ‌خواهند به صورت هم زمان در زمان، کیفیت و ... بهبود پیدا کنند در حالی که در عمل نمی توان در همه زمینه ‌ها، در همه بازارها، در همه محصولات و ... موفقیت چشمگیر داشت. موفقیت متضمن قبول اصلی به نام موازنه / معاوضه است.
معاوضه / موازنه به معنی عدم اهمیت دیگر موضوعات نیست. بلکه به این معنا است که در شرایط خاص با توجه به محدودیت منابع و زمان، همه امور هم اهمیت نیستند و برخی اولویت بالاتر و بیش تری دارند. لذا تفکر استراتژیک باید منجر به تخصیص غیر متوازن منابع سازمان شود.
نمونه موردی کوتاه 1‐2 : مایکروسافت
مایکروسافت با تمرکز منابع بر مواردی که به سیستم های عامل، نرم افزارهای کلیدی و میان افزارهای کامپیوترهای شخصی مرتبط است کار خود را به پیش می ‌برد.
مایکروسافت می توانست در ابتدا توان خود را در حوزه‌های مختلف صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات به صورت مساوی تقسیم کند. اما این کار را نکرد. بلکه در یک موازنه / معاوضه استراتژیک توان و زمان خود را محدود به حوزه های خاصی از صنعت کرد.