Name: کتاب جامعه فرسودگی؛ جامعه شفافیت
Brand: ترجمان
SKU: 29349
Price: 590000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

درباره کتاب جامعه فرسودگی؛ جامعه شفافیت

امروزه واژه‌ی شفافیت بر همه‌ی حوزه‌های زندگی، نه تنها بر سیاست که بر اقتصاد نیز، سایه انداخته است. از شفافیت، دموکراسی بیشتر، آزادی اطلاع‌رسانی بیشتر و کارایی بیشتر انتظار می‌رود. این دگم جدید مدعی است که شفافیت اعتماد می‌آفریند. بر این مبنا، نکته‌ای مغفول می‌ماند: این اصرار بر شفافیت در جامعه‌ای رخ می‌دهد که در آن ضربه‌ای سهمگین به معنای اعتماد وارد شده است. هرجا که مثل امروز اطلاعات به سادگی به دست بیاید، نظام اجتماعی از اعتماد به کنترل می‌گراید. جامعه‌ی شفافیت مدار نه جامعه‌ای اعتمادمحور، که جامعه‌ای کنترل‌محور است.

اگر همه چیز درجا علنی شود، لاجرم خونی در رگ سیاست‌ورزی نمی‌ماند، چون چنان کوتاه‌مدت و رقیق می‌شود که چیزی جز همهمه از آن نمی‌ماند. شفافیت تام گذرا بودنی را بر ارتباطات سیاسی تحمیل می‌کند که برنامه‌ریزی آهسته و درازمدت را ناممکن می‌سازد. یافتن یک چشم‌انداز معطوف به آینده دشوار و دشوارتر می‌شود و توجهی هرچه کمتر نثار چیزهایی می شود که زمان می‌برد تا پخته شوند.

با پیش رفتن ارتباطات تام و شبکه‌سازی تمام، بیرون گود نشستن و داشتن نظری متفاوت دشوارتر می‌شود. جنس ارتباطات شفاف هموار می‌کند و برابر می‌سازد.

کتاب جامعه فرسودگی؛ جامعه شفافیت ترجمه‌ای است از دو کتاب جامعه‌ی فرسودگی و جامعه‌ی شفافیت که بیونگ‌چول هان آن‌ها را به صورت دو کتاب مستقل به ترتیب در سال های 2010 و 2012 به زبان آلمانی نگاشته است. اریک باتلر این دو اثر را در دو جلد مجزا در سال 2015 به زبان انگلیسی ترجمه کرده است. انتشارات ترجمان علوم انسانی ترجمه‌ی فارسی این دو کتاب را، از نسخه‌ی انگلیسی آن، در قالب کتاب جامعه فرسودگی؛ جامعه شفافیت منتشر می‌کند.

بخشی از کتاب جامعه فرسودگی؛ جامعه شفافیت

به قول والتر بنیامین، برای ابژه‌های آیینی، "مهم‌تر" آن است که "وجود" داشته باشند تا آنکه "دیده" شوند. "ارزش آیینی" به وجود وابسته است، نه نمایش. این عرف که اشیای مقدس را در یک اتاق دور از دسترس محبوس می‌کنند تا از دید دیگران پنهان بمانند ارزش آیینی آن اشیا را تشدید می‌کند. مثلا برخی از تصاویر مریم مقدس در تمام سال پوشانده شده‌اند. فقط کشیشان می‌توانند به برخی از مجسمه‌های آسمانی نزدیک شوند.

از طریق جداسازی، حصارکشی و انزوا، نوعی منفی‌نگری پیاده می‌شود که شاکله‌ی ارزش آیینی است. در جامعه‌ی ایجاب محور، همه‌چیز به کالا تبدیل می‌شود: آن‌ها باید نمایش داده شوند تا وجود داشته باشند، و ارزش آیینی هم از میان می‌رود تا ارزش نمایشی پدیدار گردد. آنجا که ارزش نمایشی مد نظر است، وجود محض بی‌معناست.