Name: کتاب شوک آینده | الوین تافلر
Brand: نشر نو
SKU: 2481
Price: 2400000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

درباره کتاب شوک آینده نوشته الوین تافلر

این کتاب که اولین بار در سال 1970 منتشر شد، در همان روزهای اولیه انتشار، نویسنده آمریکایی اش را به شهرتی جهانی رساند. الوین تافلر که از او به عنوان یکی از آینده پژوهان معروف دنیا یاد می شود، در این کتاب سعی کرده آینده و مسائل مربوط به آن را که موضوع تحقیق و تفکر بسیاری از اندیشمندان معاصر می باشد، مورد بررسی قرار دهد. این نویسنده مطرح که در ایران طرفداران سر سخت زیادی دارد، در کتاب حاضر دریچه ای تازه را به روی تفکر و اندیشه خواننده باز می کند و می گوید که انسانِ آینده با چه پدیده های اجتناب ناپذیری رو به رو خواهد شد. تافلر از رواج تولید کالاهای یک بارمصرف، معماری مدولی - که در آن هر قطعه ای از ساختمان را می توان تغییر داد، گسترش خانه به دوشی، مهاجرت و نرخ بالای آن سخن می گوید و با شوکی که از معضلات آینده به انسان وارد می کند، او را برای مواجه با این زندگی آماده می سازد. خواندن "شوک آینده"، مخاطب را به فکر فرو می برد که برای مقاومت در برابر ضربه های سهمگین آینده باید چه تدابیری بیندیشد و چشم او را به روی حقایق حاکم بر جامعه باز می کند. به طور کلی، بخش های اصلی کتاب، تحلیل عمیق و گسترده ای از بازتاب ناپایداری وتنوع و تازگی در حوزه های روابط شش گانه انسان با اشیا، مکان ها، سازمان ها، افکار و اطلاعات دارد و به توصیف همه این موارد می پردازد. مخاطب بعد از خواندن این اثر، آینده را به خوبی می شناسد و شوکی که فرا رسیدن آینده با خود همراه می آورد را درک می کند.

برشی از متن کتاب شوک آینده نوشته الوین تافلر

یکی از رایج ترین و پایدارترین اسطوره ها درباره آینده این است که انسان را در چنین دستگاهی با سازمان و تشکیلات بسیار وسیع چون مهره مفلوکی تصویر می کند. در این طرح کابوس مانند، هر آدم در لانه تنگ و یکنواخت مغاک دیوان سالاری منجمد شده است. دیوارهای این لانه فردیت انسان را از بین می ‌برد، شخصیت او را نابود می کند و او را وا می دارد که یا تسلیم شود و یا از جان خویش دست بشوید. چون گمان بر این است که سازمان ها پیوسته وسیع ‌تر و نیرومندتر شوند مطابق این فرض خطری که در آینده ما را تهدید می کند این است که به صورت حقیرترین و بی اراده ترین و بی هویت ترین موجودات یعنی به صورت انسان سازمانی در آییم. دشوار می توان فشار و سنگینی این پیش‌بینی بدبینانه که اذهان همگان و به ویژه ذهن نسل جوان را در سیطره خود گرفته است برآورد کرد. بیم و هراس از دیوان سالاری که جریان مداوم فیلم های سینمایی و نمایش نامه ها و کتاب ها و نویسندگان پرآوازه ای از کافکا و اورول گرفته تا وایت و مارکوزه و الول در کله مردم فرو می کنند، افکارشان را در بر می ‌گیرد. در ایالات متحده آمریکا هر کس می داند که دقیقا همین دیوان سالاران بی ‌هویت هستند که تلفن‌های خودکار تمام دیجیتال را اختراع می کنند، که کارت هایی می فرستند که رویشان نوشته شده "تا نزنید. لوله و پاره نکنید" که بی رحمانه دانشجویان را از آدمیت خارج می ‌کنند و در شهرداری نمی توانید با آن مقابله کنید. ترس از بلعیده شدن توسط این جانور مکانیکی است که مدیران اجرایی را به مجالس عیش خود آزمایی و دانشجویان را به طغیان و شورش می کشاند. آنچه که موضوع را اینه مه عاطفی می کند این است که سازمان و تشکیلات بخش جدایی ناپذیر زندگی ماست. روابط سازمانی انسان نیز همانند پیوندهایش با اشیا و مکان ها و مردم از ارکان اساسی وضع و موقعیت او محسوب می شود. همان طور که هر عملی که در حیات انسان رخ می دهد در یک محیط جغرافیایی معین واقع می شود، در عین حال همین عمل در یک مکان سازمان دار یعنی در محل خاصی در یک جغرافیای نامرئی که سازمان انسانی باشد صورت می ‌گیرد. پس اگر پیش بینی منتقدان اجتماعی ما درست باشد و در آینده جامعه ای داشته باشیم در اوج دیوان سالاری با انسانهای فرمانبردار، بهتر است از حالا برای خویش سنگرهایی بسازیم. کارت‌های آی بی ام خود را اینجا و آنجا سوراخ کنیم و برای درهم شکستن اسباب و ادوات سازمان و تشکیلات بروکراسی از هر فرصتی استفاده کنیم. حال چنان چه مفاهیم کلیشه شده را کنار بگذاریم و به واقعیت‌ ها رو ‌کنیم، درمی ‌یابیم که دیوان سالاری یعنی نظامی که قرار است همگی ما را در زیر سنگینی خود مضمحل کند، خود دستخوش تغییراتی بسیار است. انواع و اقسام سازمان هایی که این منتقدان بی آنکه فکر کنند برای آینده پیش بینی می نمایند، امکان تسلط شان بسیار ضعیف است چرا که ما نه شاهد غلبه و پیروزی دیوان سالاری، بلکه شاهد در هم شکستن آنیم. در واقع شاهد فرارسیدن نظام تشکیلاتی تازه ای هستیم که به گونه ‌ای فزاینده با دیوان ‌سالاری در افتاده است و در نهایت آن را واژگون می کند. سازمان آینده چنین است و من آن را مورد سالاری می نامم.