کتاب راهنمای پژوهش های زردشتی

معرفی کتاب راهنمای پژوهش های زردشتی

زردشت، جزو کهن ترین آیینی است که یکی از دین های رسمی ایران در گذشته برشمرده می شد و پیروان زیادی را به خود اختصاص می داد. علی رغم گذشت سال ها از زمان پایه گذاری این آیین در جهان، هم چنان آموزه ها، تاریخچه و قوانین مربوط به آن، در جای جای دنیا، مورد توجه و مطالعه ی پژوهش گران و مخاطبان قرار می گیرد. در همین راستا، کتاب راهنمای پژوهش های زردشتی، با ارائه ی رهنمودهایی موثر و کاربردی، افراد را یاری می رساند.

در واقع، این اثر، ترجمه ی سه فصل مندرج در بخش ششم کتاب جامع Companion to Zoroastrianism (راهنمای دین زردشتی) می باشد. کتاب مذکور، توسط سی و سه پژوهشگر متخصص، ابعاد مختلف دین زردشتی را در طی سی و شش فصل بیان نموده و نکاتی مهمی را آشکار می سازد. مترجم با هدف ارائه ی مطالب و مباحثی تازه و ناآشنا برای مخاطب ایرانی، تالیفات مربوط به "دنیل شفیلد" در باب معرفی ادبیات فارسی زردشتی و گجراتی زردشتی پارسی و هم چنین مقالات "آنخل آندرس تولدو" در زمینه ی متن های اوستایی، دست نویس های اوستایی با ترجمه ی فارسی پهلوی آن ها و نوشته های فارسی پهلوی را شخصا برگزیده و متن آن ها را با استفاده از واژگانی ساده و روان ترجمه نموده و اثری خواندنی را در اختیار مخاطب قرار می دهد

برشی از متن کتاب

فصل یکم اوستایی و پهلوی میگل آنخل آندرس تولدو اوستایی کهن ترین منبع اولیه ی زردشتی کتاب اوستا (پهلوی: abastag) است. اصطلاح اوستا به مجموعه ی متن هایی به زبان اوستایی اطلاق می شود و اوستایی یکی از زبان های ایران باستان است که تاریخ آن به هزاره ی دوم تا هزاره ی نخست پیش از میلاد می رسد. این سروده ها را تا چندین سده در مدارس، موبدان به صورت شفاهی انتقال و آموزش می دادند تا این که سرانجام در دست نویس هایی به کتابت درآمدند که قدیمی ترین نسخه ی موجود از آن ها به سده ی سیزدهم میلادی (هفتم هجری) تعلق دارد.

پیکره ی ادبیات اوستایی در دو نوع دست نویس باقی مانده است: یکی متن های نیایشی، و دیگری متن ها همراه با برگردان پهلوی آن ها. گروه نخست شامل متن هایی است که آن ها را در نیایش های بلند (سینا، یسنای رپیثوین، ویسپرد، وی دوداد یا وندیداد، و وشتاسپ یشت) یا نیایش های کوتاه (خرده اوستا و یشت) از بر می خواندند. در این دست نویس ها متن های مختلف اوستایی را با هم درآمیخته اند و به آن ها دستورهایی برای راهنمایی انجام آیین ها – به پهلوی، پازند، فارسی نو، گجراتی – افزوده اند. گروه دوم حاوی مجموعه هایی است که در آن ها این دستورهای آیینی عموما حذف شده اند و هر متن اوستایی دارای ترجمه ای تفسیری به پهلوی، موسوم به زند، است.

دست

نویسنده: میگل آنخل آندرس تولدو - دنیل شفیلد مترجم: عسکر بهرامی انتشارات: فرهنگ معاصر