کتاب سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت - داوودی

کتاب سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت تالیف محمد داوودی و سیدعلی حسینی زاده توسط پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به چاپ رسیده است.

پرورش و تربیت صحیح و شایسته ی انسان ها، یکی از مهم ترین اهداف آیین اسلام است که پیامبران و اهل بیت، جهت تحقق آن، تلاش های فراوانی انجام دادند. به طور کلی، مربیان، والدین و معلمان می توانند، با متوسل شدن به سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)، به راحتی، بهترین اصول، قواعد و روش های مورد نیاز را فراگرفته و با استفاده از آن ها، افرادی شایسته را پرورش دهند. در همین راستا، مولفین، به نگارش این کتاب پرداخته و با تشریح مباحثی قابل فهم و ساده، مخاطب را در زمینه ی تربیتی یاری می رسانند.

در واقع این اثر، کلیه ی مطالب مهم و کاربردی مجموعه ی چهار جلدی کتاب سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) را که قبلا توسط همین ناشر، چاپ و منتشر می گردید به طور خلاصه و جامع در یک جلد، ارائه نموده است که می تواند به عنوان منبعی قابل اتکا، توسط دانشجویان، اساتید و پژوهشگران رشته‌ های علوم تربیتی، طلاب علوم دینی و سایر علاقه‌ مندان، مورد استفاده قرار گیرد. مولفین، جهت فهم هر چه بیش تر و راحت تر مطالب، در ابتدا، مبحثی با عنوان کلیات را بیان نموده اند که اصطلاحات و مفاهیم کاربردی در فصول بعد را تشریح می کند، سپس، در بخش های مختلف، مقاصد مورد نظر و اصلی را ارائه کرده و اثری نفیس را در اختیار مخاطب قرار می دهند.

فهرست

راهنمای مطالعه مقدمه فصل اول: کلیات مبحث 1: مفهوم‌ شناسی مبحث 2: ضرورت و اهمیت سیره مبحث 3: منابع سیره و شیوه ی پژوهش در آن فصل دوم: آداب و روش‌ های زمینه‌ ساز در تربیت مبحث 1: آداب و روش‌ های تربیتی زمینه‌ ساز پیش از تولد مبحث 2: آداب و روش‌ های تربیتی زمینه‌ ساز آغاز تولد مبحث 3: روش‌ های زمینه‌‌ ساز پس از تولد فصل سوم: تربیت اعتقادی مبحث اول: روش‌ های پرورش شناخت و ایمان به خدا در سیره ی معصومان (ع) مبحث دوم: روش‌ های پرورش شناخت و ایمان به پیامبر (ص) در سیره ی معصومان (ع) مبحث سوم: روش‌ های پرورش شناخت و ایمان به امامت در سیره ی معصومان (ع) مبحث چهارم: روش‌ های پرورش شناخت و ایمان به معاد در سیره ی معصومان (ع) فصل چهارم: تربیت عبادی مبحث 1: آموزش قرآن کریم در سیره ی معصومان (ع) مبحث 2: آموزش ذکر و دعا مبحث 3: آموزش نماز در سیره ی معصومان (ع) مبحث 4: آموزش روزه فصل پنجم: تربیت اخلاقی مبحث 1: اصول تربیت اخلاقی در سیره ی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) مبحث 2: روش‌ های تربیت اخلاقی فصل ششم: تربیت علمی مبحث 1: اصول آموزشی در سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) مبحث 2: روش‌ های آموزشی در سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) منابع و مآخذ نمایه ها

برشی از متن کتاب

مبحث اول مفهوم شناسی اهداف آموزشی مبحث اول درک مفهوم سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) بر اساس هدف مرحله ای این مبحث، انتظار از خواننده آن است که پس از مطالعه ی مطالب این مبحث به اهداف آموزشی ذیل دست یابد و بتواند:

1. مفهوم سیره را توضیح دهد.
2. مفهوم سنت را شرح دهد.
3. مفهوم سیره را با سنت مقایسه کند.
4. مفهوم تربیت را تعریف کند.
5. مراد از اهل بیت را روشن سازد.
6. سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) را تحلیل کند.

مقدمه در طرح هر مساله ای نخست باید منظور از واژه ها و کلمات استفاده شده را روشن کرد تا هیچ شک و شبهه ای در ذهن کسانی که بحث را دنبال می کنند ایجاد نشود و خواننده و نویسنده با اتفاق نظر درباره ی واژگان استفاده شده، بحث را دنبال کنند. بر این اساس پیش از این که وارد مباحث تخصصی شویم، ابتدا واژه ها، کلمات و مفاهیم اساسی مورد استفاده در این مجموعه را نقد و بررسی می کنیم. بدین منظور در این فصل، درباره ی مفاهیم: سیره، سنت، اهل بیت و سیره ی تربیتی پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) که پایه ی مباحث این مجموعه است، نکاتی را ارئه می کنیم. سیره سیره بر وزن «فعله» از کلمه ی «سیر» گرفته شده است. سیر به معنای حرکت و راه رفتن است و سیره به معنای رفتار. چون وزن فعله در زبان عربی بر نوع، کیفیت و هیئت عمل دلالت دارد، سیره به معنای حالت و چگونگی حرکت است؛ مانند: «جلست جلسۀ العبد: بنده وار نشستم» که چگونگی نشستن را بیان می کند. برخی محققان از دلالت وزن فعله بر نوع و هیئت عمل، چنین برداشت کرده اند که سیره بر سبک و روش عمل دلالت دارد و از این رو گفته اند سیره نویسان معمولا از این نکته تخطی کرده اند و به رفتار پیامبر (ص) پرداخته اند، نه سبک رفتار پیامبر (ص) (مطهری، 1367، ص 47). در بررسی این دیدگاه باید به این مطلب توجه داشت که سیره دو معنا دارد:

1. سیره در اصطلاح، گاه به معنای چگونگی و نوع عمل است. این چگونگی همان هیئت و حالت فعالیت آدمی است و از آن جا که هیچ فعالیتی بدون حالتی خاص تحقق نمی یابد و حالت رفتار، جدا از رفتار نیست؛ سیره در این مفهوم، همه ی رفتارها و فعالیت های آدمی را شامل می شود. این معنای نخست و اصل سیره است که البته ربط چندانی به سبک و قاعده ی رفتار ندارد.
2. معنای دوم سیره «سبک و قاعده ی رفتار» است. این معنا اخص از معنای اول است و از آن جا که معمولا هر رفتار و عملکرد، به ویژه اگر از فاعل حکیم و به صورت پیوسته اتفاق افتد، تابع قانون و سبکی ویژه است، گاهی «سیره» به معنای سبک، شیوه و قاعده حاکم بر رفتار به کار می رود و آن چه استاد شهید مطهری بدان اشاره دارد، بر همین اصطلاح استوار است. اما در اصطلاح مورخان، «سیره» به معنای اول استعمال شده که هم رایج و هم دقیق است و جای خرده گیری بر آنان نیست. البته بررسی سیره ...

مولفان: محمد داوودی - سیدعلی حسینی زاده انتشارات: حوزه و دانشگاه