کتاب مگافونیا و دو نمایش نامه ی دیگر

معرفی کتاب مگافونیا و دو نمایش نامه ی دیگر اثر میلاد حسینی 

این کتاب مجموعه ی سه نمایش نامه ی کوتاه تحت عناوین "مگافونیا"، "اردوان سوم" و "آزرمیدخت" را در برمی گیرد که هر یک با شرح روایت هایی تاریخی و پرکشش، خواننده را با خود همراه می سازند. "میلاد حسینی"، تمامی محتوای داستان های این اثر را بر پایه ی مستندات و تحقیقات گسترده ی خویش تدوین نموده است؛ وی در آغاز هر نمایش نامه، ابتدا، مقدمه ای حاوی توضیحات مفصلی از حکایت های تاریخی مربوطه و جزئیات منابع اقتباسی خود، هم چنین تحلیل ها و نظرات دو نویسنده ی معروف ایرانی، "دکتر قطب الدین صادقی" و "رضا آشفته" در باب این مجموعه، را ضمیمه ی کتاب کرده و سپس، متن اصلی نمایش نامه را نیز ارائه می نماید. در "مگافونیا"، ماجرای پر فراز و نشیب به سلطنت رسیدن "داریوش اول" را می خوانیم که شخصیت های اصلی آن "کمبوجیه ی دوم" پادشاه پارس، "بردیا" فرماندار مادها ، پسران کوروش "آتوسا" و "آرتیسون"، دختران کوروش، "پارمیس" فرزند بردیا، "گبریاس" و "اتانس"، نجیب زادگان و جنگاوران پارسی و هم چنین "داریوش یکم"، پسر ویشتاسب هستند. اصل ماجرا در رابطه با کشتن بردیا توسط کمبوجیه ی دوم و سپس به قتل رسیدن وی توسط داریوش یکم می باشد که نویسنده به گونه ای جذاب و خواندنی آن را به رشته ی تحریر درآورده است. در نمایش نامه ی "اردوان سوم"، داستان درباره ی جنگ های رخ داده میان ایران و رم می باشد و در "آزرمیدخت" نیز مولف، حکایتی خواندنی را درباره ی سرنوشت یکی از زنان دوره ی ساسانیان، ارائه می دهد.

فهرست

مقدمه مگافونیا در ستایش روشن بینی تئاتر جوان مگافونیا، دور باطلی از تاریخ تصاویر جنگ کردن آسان تر از صلح کردن است اردوان سوم بهار تابستان پاییز زمستان آزرمیدخت استقلال رای و نگاه نو تصاویر

برشی از متن کتاب

مگافونیا میدانچه ی دژ سیکیوتی کاخ تابستانی هخامنشیان در ماد، هزاران درفش سیاه و سپید در باد، گله های اسب های رمیده و حوضی بزرگ لبریز از جنازه و خونابه و تیغ. نیرنگ، درفش به دست بر بالای قلعه ایستاده است، گبریاس اسیر در میان دست و خنجر اتانس است. نیرنگ: آه از این آدمیان! آدمیان پیوسته می سازند و نابود می کنند. در این نبردگاه گیتی، گاه راست گویان چیره اند و گاه پیمان شکنان. این جا آسیای قدیم است و نام من نیرنگ، باز گوینده ی داستانی گم شده در تاریخ که آن را بر کتیبه ها ننوشته اند. چه کس دروغ می گوید و چه کس راست می گوید؟ گاه به راستی و رادمردی آشوبی به پا می شود و گاه به دروغ و پلیدی نظمی پدید می آید. این میدانچه ی خونین گریزی به پایان داستان ماست که در میان خنجر اتانس اسیر است و آن بزرگ بانو، بانوی بانوان، آتوسای ماه پیکر است که از فرود پله های قلعه بدین سو می آید. آتوسا از پایین پله های قلعه، وحشت زده به میان میدانچه می رسد. آتوسا: شمشیر بدهید! من این مار نکبت و پلشتی را خود خواهم کشت. به من تیغی بدهید. کنون چون تندبادی بر او یورش خواهم برد. اتانس شمشیری به او می دهد، شمشیر به سمت سر گبریاس بالا می آید. آتوسا: به نام نیکان و ستایندگان نیکی ... داریوش سیماچه زرین به صورت، با شمشیری خونین وارد می شود. داریوش: درنگ کنید بانو آتوسا. گبریاس: شما به نیکی سر می برید و به نام ستایندگان نیکی، بیداد به پا کرده اید. نگاه کنید، شما تمام ماد و مغان را کشته اید! اتانس: جناب داریوش، افتخار پاره کردن این سگ را به من بسپارید. داریوش: گفتم درنگ کنید! پارمیس با جیغ بلندی وارد می شود و بر روی زمین می افتد و مویه می کند. پارمیس: نه! مرگ بر شما باد، اینان پدرم را کشتند. آتوسا: چه می گویی دخترک! داریوش: پدر تو را این مرد که در بند ماست، پیش تر کشته است. گبریاس: دروغ می گویند بانو پارمیس، ای دختر نوباوه ی بردیای دلیر که خود با چشم مرگ او را به دست این مرد دیدم. (به اتانس اشاره می کند) آتوسا: پیکر پادشاه دروغین کجاست؟ داریوش: اندکی آرام گیرید تا حقیقت به شما رخ نشان دهد. اینان دروغ گویانی بیش نیستند. پیکی وارد می شود. پیک: سرورم، جنازه ی پادشاه دروغین بر تپه ی مرده سوزان سوزانده شد. نیرنگ نزدیک می آید. همگان در سیاهی فرو رفته اند. صدای باد و حرکت چرخ های چوبی یک گاری شنیده می شود. نیرنگ: داستان از این جا شروع شد که کمبوجیه پسر کوروش بزرگ پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید. او پس از مدتی به مصر حمله کرد و آن جا در خواب دید که برادرش بردیا، که فرماندار سرزمین ماد بود، تخت پادشاهی او را تصاحب کرده است. به همین خاطر دستور داد که مخفیانه بردیا را بکشند. کسی که دستور این کار را از کمبوجیه گرفته است، من هستم و اکنون به سمت کوشک بردیا مخفیانه در حرکت هستم. گردنه ای کوهستانی نزدیک دژ سیکیوتی در ماد، نیرنگ در پشت یک گاری چوبی در میان کاه و ...      

نویسنده: میلادحسینی انتشارات: قطره