کتاب فرهنگ اعلام قرآن

کتاب فرهنگ اعلام قرآن برای کودکان، اثر بهروز رضایی کهریز و تصویرگری یاسمن ثروتیان از انتشارات محراب قلم به چاپ رسیده است.

در قرآن کریم در سوره ها و آیات مختلف نام های بسیاری مانند اسامی پیامبران الهی و دیگر اشخاص که برخی از آن ها انسان هایی خوب مانند حضرت مریم (س) و آسیه همسر فرعون و برخی دیگر انسان های بدکار مانند ابولهب عموی پیامبر (ص) و فرعون هستند، سرزمین های مختلف و اقوام متفاوت، نام های برخی از گیاهان و حیوانات ذکر شده است، که به این اسامی در علوم قرآنی اَعلام گفته می شود.

در کتب قدیم شرح و توضیحات مربوط به اسامی اعلام در میان کتاب های تفسیر بیان شده بود، اما در سال های اخیر برخی نویسندگان به تحریر کتاب هایی صرفاً برای شرح و توضیح اسامی اعلام روی آورده اند. در این اثر به معرفی اسامی اعلام در رابطه با اشخاص و امکان پرداخته شده و برای کودکان توضیحاتی در رابطه با آن ها ارائه شده است. اسامی اعلام معرفی شده در این اثر به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده اند و هر صفحه به یکی از اعلام اختصاص و در صفحه ی مقابل تصویری مرتبط با همان موضوع به تصویر کشیده شده است.

در حاشیه ی هر یک از صفحات یک یا چند موضوع در ارتباط با عنوان اصلی همان صفحه بیان شده است و با مطالب همان بخش ارتباط موضوعی دارند. به طور مثال در صفحه ای که به معرفی حضرت ابراهیم (ع) اختصاص دارد در حاشیه ی همان صفحه کلمات بابل، لوط (ع)، اسماعیل (ع)، اسحاق (ع) و کعبه وجود دارد که با زندگی حضرت ابراهیم (ع) ارتباط دارند و مخاطب اثر با مراجعه به آن ها می تواند اطلاعات بیشتری کسب کند. یکی از مکان هایی که در این اثر به معرفی آن پرداخته شده است سرزمین اَحقاف می باشد. احقاف سرزمین قوم عاد بود؛ که به معنی بیابان و زمین پوشیده از شن می باشد. قوم عاد از قدرت فراوانی برخوردار بودند، اما از این قدرت در جهت حمله به دیگران و ترساندن آن ها استفاده می کردند.

سرزمین قوم عاد در ابتدا بسیار سرسبز، آباد و مملو از باغات و چشمه های فراوان بود. حضرت هود (ع) که پیامبر قوم عاد بود، آن ها را به یکتا پرستی دعوت می کرد و از آن ها می خواست دست از حمله به دیگر مردمان بردارند، اما قوم عاد به سخنان پیامبر اعتنایی نمی کردند و برای نعمت های بیشماری که خداوند به آن ها داده بود شکرگزار نبودند. آن ها به حضرت هود (ع) می گفتند تو پیام خدایت را به ما رساندی ولی ما حاضر نیستیم دست از بت پرستی برداریم، به خدایت بگو ما راعذاب کند. پس از مدتی چشمه های سرزمین آن ها خشک شد و باغاتشان از بین رفت، اما باز هم به سخنان حضرت هود (ع) بی اعتنا بودند تا این که ... . این اثر برای گروه سنی ج مناسب می باشد.

برشی از متن کتاب

الله آدم(ع) آزر ابراهیم(ع) ابلیس ابولهی احقاف ادریس ارم اسحاق(ع) اسماعیل (ع) اسماعیل صادق وعده اصحاب اخدود اصحاب ایکه اصحاب جنت:باغ داران اصحاب رس اصحاب سبت اصحاب فیل اصحاب قریه: اهالی شهر اصحاب کهف اعراف الیاس الیسع ایوب (ع) بابل بدر بنی اسرائیل بهشت بیت معمور تبع جالوت جبرئیل جودی جهنم حنین حواریون داوود (ع) ذوالقرنین ذوالکفل روم زکریا زید سامری سبأ سلسبیل سلیمان سینا شعیب (ع) شیطان صالح (ع) صفا و مروه طالوت طور عرفات عزا و بت های دیگر عزیر عمران عیسی (ع) فرعون قارون قریش قوم ثمود قوم عاد کعبه لقمان لوط (ع) محمد (ص) مدین مدینه مریم مسجد الاقصی مسجد الاحرام مسجد ضرار مشعر مصر مکه ملک الموت موسی (ع) میکائیل نوح (ع) هاروت و ماروت هارون (ع) هامان هود (ع) یأجوج و مأجوج یحیی یعقوب (ع) یوسف (ع) یونس (ع) حیوانات در قرآن گیاهان در قرآن دانستنی های قرآن نمایه فهرست منابع و مآخذ

برشی از متن کتاب

میکائیل میکائیل از فرشتگان بزرگ خداست. او فرشته ی روزی هاست و به مردم نعمت می رساند. فرشتگان هم مثل ما انسان ها آفریده ی خداوند هستند. ما انسان ها آن ها را نمی بینیم، اما می دانیم که هستند و هرکدام وظیفه ای دارند: مثلا دو تا از آن ها همیشه کنار ما هستند تا کارهای خوب و بد ما را بنویسند. ما با خواندن آیات قرآن می فهمیم که آن ها هیچ وقت از کار خسته نمی شوند،هیچ وقت هم مثل ما گرسنه نمی شوند، هیچ وقت اشتباه و گناه نمی کنند و همیشه به یاد خدا هستند. در بین فرشتگان هم مثل انسان ها، بعضی مقام بالاتری دارند، آن ها رئیس و فرمانده ی فرشتگان دیگر هستند. جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل چهار تا از فرشته های بزرگ خدایند. هریک از آن ها مسئول کاری هستند. میکائیل فرشته ی روزی هاست. او و یارانش مسئول رساندن روزی های مردم هستند. مثلا آن ها نعمت هایی را که خدا برای اهالی یک روستا یا یک شهر در نظر گرفته است، به آن ها می رسانند. آن ها حتی مقدار برف و بارانی را که در هر شهر می بارد، یا میوه هایی را که در آن می روید، حساب می کنند. اگر قرار است یک ماهی گیر صد ماهی شکار کند، آن ها حتما صد تا ماهی در تور او می اندازند. در قرآن نام میکائیل فقط یک بار آمده است. خدا درباره ی او فرموده است که اگر کسی با میکائیل دشمنی کند، خدا هم با آن کس دشمنی می کند. قرآن می گوید: «مومن باید هم به خدا ایمان داشته باشد، هم به پیامبران و هم به فرشتگان» هاروت و ماروت هاروت و ماروت دو فرشته بودند. خدا آن ها را به شهر بابِل فرستاد تا به مردم یاد بدهند چطور با جاوگران مبارزه کنند. در زمان های قدیم جادو و جادوگری رایج بود. افراد زیادی به جادوگران مراجعه می کردند تا از آن ها کمک بگیرند. یکی می خواست دشمنانش را با جادو بترساند، دیگری می خواست با جادو وزیری را بیمار کند تا او وزیر شود، یکی دیگر می خواست همه ی تاجران شهر ورشکست شوند تا ثروت او از همه بیشتر شود. آن ها فکر می کردند جادوگران هر کاری می توانند بکنند، به همین دلیل پول زیادی به جادوگران می دادند. البته جادوگران نمی توانستند همه ی خواسته های آن ها را برآورده کنند، ولی گاهی با کارهایشان آزار زیادی به مردم می رساندند. در این هنگام، خداوند دو فرشته را به صورت انسان درآورد و آن ها را به شهر بابِل فرستاد. نام یکی از آن ها هاروت و دیگری ماروت بود. آن ها به مردم می گفتند که خداوند جادو را دوست ندارد و جای جادوگران در جهنم است. آن ها راه های باطل کردن جادوها را به مردم یاد می دادند ولی قبلش می گفتند: «از چیزهایی که یاد می گیرید، فقط برای دفاع از خودتان استفاده کنید.» مردم قول می دادند از جادو درست استفاده کنند، اما بعد از مدتی قولشان را فراموش می کردند. حضرت سلیمان در زمان پادشاهی خود، با جادوگران به سختی مبارزه کرد. او جادوگران را به زندان انداخت و تا زمانی که زنده بود، جلوی کارهای آن ها را گرفت. ...    

• فرهنگ اعلام مهتاب
• نویسنده: بهروز رضایی کهریز
• تصویرگر: یاسمن ثروتیان
• انتشارات: محراب قلم