Name: کتاب فیروز و نسرین - نیاز شیرازی
Brand: نشر نو
SKU: 1582
Price: 150000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب فیروز و نسرین نوشته نیاز شیرازی توسط نشر نو به چاپ رسیده است.

با وجود این که ادبیات منظوم فارسی تاکنون به کرات توسط بسیاری از پژوهشگران، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته اما باز هم بسیاری از منظومه های غنی فارسی در گوشه و کنار کتابخانه های مختلف رو به فراموشی هستند. کتاب حاضر یکی از این دست کتاب هاست که با وجود این که اشعار پرمغزی دارد اما مورد کم لطفی قرار گرفته است. منظومه فیروز و نسرین منظومه ای عاشقانه است که بر وزن خسرو و شیرین سروده شده و یکی از متون نسبتا جدید با ویژگی های شعر کهن فارسی به حساب می آید. نسخه منحصر به فردی از این اثر با خط خود نیاز شیرازی، در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی محفوظ است. این شاعر خوش ذوق به دایره واژگانی مسلط است که تحت تأثیر سبک های خراسانی و عراقی به وجود آمده اند و این لغات را می توان در سبک مثنوی او مشاهده کرد. نیاز شیرازی همچنین با استفاده از انواع صور خیال مانند تشبیه، کنایه، استعاره، تمثیل و انواع آرایه های لفظی و معنوی نشان داده که با آگاهی کامل از فنون ادبی دست به سرودن شعر زده است. این منظومه با ستایش پیامبر اکرم و مناجات با پروردگار آغاز می شود و شاعر پس از بیان بیش از سی بیت، داستان فیروز و نسرین را شروع می کند. البته جالب است بدانید که شیرازی، موفق به اتمام این اثر نشده و نسخه موجود شامل حدود 1300 بیت از این منظومه است. کتاب حاضر تمامی ابیات موجود را در بر دارد و علاوه بر این خلاصه ای از داستان شعرها به صورت نثرِ معیار در متن آورده شده است. همچنین چندین صفحه از کتاب به تصویری از نسخه اصلی این منظومه که دست نویس می باشد، اختصاص داده شده است.

برشی از متن کتاب

به نام ایزد به زیبایی بهشتی فرشته سیرتی حورا سرشتی قیامت قامتی فردوس رخسار ملائک منظری طاووس رفتار نمودار قضا در عشوه سازی ز رحمت آیتی در دلنوازی به قامت سروی از باغ جوانی به لب سرمایه بخش زندگانی قدش شاخی ز طوبی سایه پرور از آن هر میوه جستی داشت در بر به لعلش معجزه عیسی نهفته ز رویش آتش موسی شکفته دهان پر لولوش درجی ز یاقوت که دل را قوت آمد روح را قوت شکر همچون غلامی بر درش بود که خرمایی چنان جان پرورش بود چنان پنداشتی هر کس چو خندید که حالی در شفق برقی درخشید به هنگام تکلم روح پرور ز بویش عالمی گشته معطر دو چشمانش دو خمخانه پر از می بساط و زهد و تقوا گشته ز آن طی از آن خمخانه هر کس جرعه ای نوش نمودی کردی از هستی فراموش به خواب آن چشم را چشمی ندیده که نه خوابش از آن عمری رمیده دو ابرویش کز آن می زد ره هوش کمانی بد کشیده تا بناگوش نگاهش خنجر مژگان کشیده جگربند دلیران را دریده رخ و زلفش نمودار شب و روز شبی چون قدر و روزی همچو نوروز صباحت خانزادی ز آن بناگوش ملاحت مایه داری ز آن لب نوش ز مژگان آفتی از بهر جان ها ز غمزه بر جگرها زو سناها رخش می‌ خواند خورشید جهان را به هر سو هرزخ گردی بی سر و پا ز تاپ روی خود زلفش مشوش ز خالش عالمی را دل در آتش دو گیسوی کمند صید شیران نموده شیرگیران را اسیران هر آنکو آن کمند آورد در دست به بام مه شدن را نقش می بست و یا خود اژدهایی بود گیسوش که آورده است ماهی را در آغوش کفش از آستین بیرون تو بودی ید بیضا به مردم می نمودی میانش همچو پر خم و پیچ نشانی بهتر ار جویی از آن هیچ