کتاب چرا ترس از مرگ و مویه بر آن؟

کتاب چرا ترس از مرگ و مویه بر آن؟ نوشته مهاتما گاندی و ترجمه شهرام نقش تبریزی توسط انتشارات ققنوس به چاپ رسیده است.

"چرا ترس از مرگ و مویه بر آن" کتابی در باب مرگ و وحشت های ناشی از آن می باشد که دیدگاه های شخصی و قابل ستایش، "مهاتما گاندی"، رهبر سیاسی و معنوی سابق کشور هند، را در برگرفته و مطالبی قابل تامل را ارائه می دهد. به طور کلی، مرگ بخشی از زندگی تمامی افراد جهان و امری گریز ناپذیر است که همواره فکر و اندیشه ی انسانی را به سوی خود جلب نموده و در اکثر موارد موجب ترس و وحشت وی می شود. با کسب آگاهی و افزایش بینش در رابطه با مرگ، این رعب و وحشت نیز کاهش یافته و افراد به آرامش می رسند. در همین راستا، گاندی معتقد است که انسان ها باید با پذیرش مرگ، بر افکار منفی خود غلبه کرده و با رویی گشاده آن را بپذیرند؛ مرگ نیز همانند تولد، جزئی از حیات آدمی بوده و روزی به سراغ ما خواهد آمد و سوگواری برای عزیزان از دست رفته، ناشی از عدم آگاهی و خودخواهی ما است و نباید در اثر فوت خویشاوندان در غم فرو برویم زیرا که با مردن، فرد از بین نرفته، بلکه روح او زنده بوده و به حیات اخروی خود ادامه می دهد. با مطالعه ی اثر حاضر خواننده از بعدی جدید و تازه به مرگ و ابعاد آن نگریسته و در نتیجه، به آرامش حتمی و همه جانبه دست خواهد یافت.

فهرست

پیشامد خوشامد به مرگ وظیفه ما در مرگ برادربه چه چیزی نیندیش در مرگ عبدالحافظ شیون و زاری چرا ترس از مرگ و مویه بر آن؟ ترس از مرگ با مرگ به مانند یک دوست روبه رو شوید بازگشت جسم و روح چرا عزا بر مرگ دشباندو؟ در مرگ دشباندو بستانی دوی راز مرگ و تولد معنای مرگ و تولد روحیه ای شگفت گفت گوهایی از گیتا تلاش برای اهداف شخصی شهادت آن چه گیتا می گوید اندیشه ای آرامش بخش بهترین دوست از دست رفته انسان ‌های شریف پس از مرگ زندگی می‌ کنند یادآوری حقیقی منطق خود را به کار گیرید مرگ فراغت است هراس انگیزترین پدیده ارتباط با ارواح جنبه های پدیده ای واحد چرخه ی تولد و مرگ

برشی از متن کتاب

1. خوشامد به مرگ حس می کنم ایمانی خدشه ناپذیر به خدا در دل دارم. سال های طولانی است منطق خود را با این رای و نظر هماهنگ و همداستان می کنم که مرگ چیزی نیست جز تغییری بزرگ در زندگی انسان؛ و هرگاه رخ بنمایاند باید با آغوش باز پذیرایش شد. همواره برای بیرون راندن هر نوع ترسی ــ از جمله ترس از مرگ ــ سخت تلاش کرده ام. با همه این اوصاف، مواردی را در زندگی به یاد می آورم که اندیشه مرگ، آن گونه که تصور دیدار دوستی قدیمی که مدت هاست گمش کرده ایم شادی برایمان به ارمغان می آورد، شادمانم نکرده است. از این رو باید بگویم انسان غالبا به رغم همه کوشش هایش برای قدرتمند شدن، همچنان ضعیف می ماند؛ پس دانشی که در سر می ماند و به دل راه نمی یابد، در لحظات سخت و تعیین کننده زندگی چندان به یاریمان نمی آید. ساتیاگراها در آفریقا 2. وظیفه ما با وجود تفکر فراوان، هنوز نتوانسته ام خود را از ترس باز رهانم. با این حال صبر از کف نمی دهم؛ همچنان می کوشم و یقین دارم روزی خود را از این ترس خواهم رهانید. هیچ فرصتی را برای تلاش در این راه نباید از دست داد. وظیفه ما چیزی بیش از این نیست. رسیدن یا نرسیدن به نتیجه و قدرتِ رقم زدنِ چگونگی آن در دست خداست. حال که این گونه است پس چه جای نگرانی وجود دارد؟ مادری که به کودک خود شیر می دهد هرگز به نتیجه کارش نمی اندیشد؛ هر چند نتیجه عمل، خود از پسِ عمل در می رسد. برای رها شدن از ترسِ مرگ و زدودن خواسته ها از دل باید با شادمانی، تلاش را پی گرفت. اگر چنین کنیم از آن ها رهایی یافته ایم. در غیر این صورت حکایت ما، حکایت مردی خواهد بود که وقتی مصمم شد به میمون نیندیشد، اندیشه میمون رهایش نمی کرد (از نامه ای به یک دوست: 7 مارس 1914). مجموعه آثار مهاتما گاندی 3. در مرگ برادر برای من که مبارز راه مقاومت منفی هستم و به یگانگی و اتحاد روح ایمانی راسخ دارم، مرگ برادرم  - که بسیاری از دوستان به همراه من به سوگش نشسته اند - نباید بیش از مرگ نارایاناسامی، نگاپن، و هرباستینگ که آن ها نیز درست به مانند برادرانم بودند، اندوهگین و دردمندم سازد. اگر مرگ نابهنگام ولیمه مونسامی ضربه ای شدیدتر از مرگ برادرم نباشد، از آن کم تر نیست. با این حال باید بگویم من نیز مانند همه افراد بشر، موجودی ضعیفم و اندیشه هایی که متعاقب مرگ برادرم به ذهنم می آیند - برادری که در حکم پدرم بود و تمام آنچه را در زندگی هستم، پس از مادرم، به او مدیونم - روشن تر از اندیشه هایی هستند که در پی مرگ آن سه برادر و آن خواهر مبارز راه مقاومت منفی به ذهن و دلم راه می یابد. اندیشه ای که هم اکنون در ذهن من برجسته است این است که اگر زندگی ما در خوف خدا گذشته باشد و عملی مخالف ندای وجدان خود انجام نداده باشیم، یاد مرگ نباید اندکی ترس در دلمان ایجاد کند. اگر چنین باشد دیگر مرگ را چیزی جز گونه ای تغییر و تکامل تلقی نخواهیم کرد، پس با آغوش باز پذیرای چنین تغییری خواهیم شد و یادش اندوهی بر دلمان نخواهد نشاند. چنین می اندیشم که مرگ برای برادر من نیز همین مفهوم را داشته است. و ما، به ویژه آنان که مبارزان راه مقاومت منفی هستیم، باید بیاموزیم که نه تنها از مرگ نهراسیم بلکه در حین انجام وظیفه مهیای استقبال از آن باشیم...

نویسنده: مهاتما گاندی مترجم: شهرام نقش تبریزی انتشارات: ققنوس