کتاب پدیده ی رزی

معرفی کتاب پدیده ی رزی اثر گرام سیمسیون

رمان حاضر، ادامه ی کتاب "پروژه ی رزی" است که در سال 2014، برنده ی جایزه ی بهترین کتاب سال از صنعت کتاب استرالیا شد؛ شخصیت اصلی قصه، "دان تیلمن"، مردی باهوش، چهل ساله و استاد ژنتیک می باشد که در برقراری ارتباطات ساده ی اجتماعی و هم چنین روابط عاشقانه بسیار ضعیف عمل کرده و در همان ملاقات های اول، همه چیز را خراب می کند. بنابراین با استفاده از ارقام و احتمالات همیشگی، پروژه ای به نام پروژه ی همسریابی را آغاز کرده و به دنبال زنی مناسب برای خود می گردد. تا این که با "رزی"، زنی سی ساله و دانشجوی تحصیلات تکمیلی رشته ی پزشکی آشنا شده و پس از پشت سر گذاشتن کلی ماجرا و اتفاق، با وی پیمان زناشویی می بندد و خواننده ادامه ی داستان زندگی آن ها را در "کتاب پدیده ی رزی" می خواند. در طی این رمان نیز، "دان" با چالشی جدید مواجه می شود؛ "رزی" به طور اتفاقی و ناخواسته باردار شده و همین موضوع "دان" را جهت کلید زدن پروژه ای تازه ترغیب می کند. بنابراین "دان" به محض اطمینان یافتن از حاملگی رزی، به تحقیق و مطالعه در باب وظایف و مسئولیت های پدرانه، می پردازد. اما در طی این پژوهش های پی در پی، با ماجراهایی پر فراز و نشیب مواجه گشته و داستانی جذاب را خلق می کند.

برشی از متن کتاب پدیده ی رزی اثر گرام سیمسیون

جمعه ها برنامه ی آب پرتقال نداشتیم. من و رزی برای این که تجربه های مان بوی تکرار نگیرد قید سیستم غذایی استاندارد را زده بودیم که به قیمت افزایش زمان خرید، طولانی شدن بررسی مواد غذایی و اسراف غذا تمام شده بود؛ هر چند قرار گذاشته بودیم سه روز در هفته الکل استعمال نکنیم. همان طور که برایم مسجل بود، در غیاب برنامه ریزی مشخص، رسیدن به این هدف آن قدرها هم سهل نبود. نهایتا رزی متوجه منطق راه حل من شد. واضح بود که جمعه ها و شنبه ها نمی توانستند روز عدم استعمال الکل باشند. هیچ کدام مان آخر هفته کلاس نداشتیم. می توانستیم تا پاسی از شب بیدار بمانیم و اگر خدا خواست جفت گیری هم بکنیم. هر چند درباره اش صحبت نکرده بودیم، برنامه ریزی برای جفت گیری مطلقا راه نداشت، گو این که من کم کم متوجه سری از وقایع شده بودم که جفت گیری را تسریع می کرد: خرید کلوچه ی تمشکی از شیرینی فروشی بلو اسکای، بالا انداختن سه شات اسپرسو در کافه اوتا، در آوردن پیراهنم، و تقلید ادای گریگوری پک در نقش آتیکوس فینچ در فیلم کشتن مرغ مقلد. به تجربه آموخته بودم که هر بار چهار کار را به ترتیب انجام ندهم، چرا که آن وقت دستم رو می شد. برای این که ماجرا پیش بینی ناپذیر باشد سکه ای را دو بار می انداختم و به تبع آن یکی از این چهار بخش را حذف می کردم. یک بطر شراب پینوگری  با مارک الک کو گرفته بودم و در یخچال گذاشته بودم تا آن را به همراه صدف اسکالوپ صید غواصان که صبح آن روز از بازارچه ی چلسی خریده بودم بزنیم، اما همین که رفتم رخت هی تمیز را از رخت شور خانه ی زیرزمین بیاورم و برگشتم بالا، دیدم دو تا آب پرتقال روی میز جا خوش کرده اند. آب پرتقال و شراب با هم نمی سازند. اگر اول آب پرتقال بنوشیم، غدد بزاقی مان در قبال ته مزه ی شیرین پینوگری از دست می رود و در نتیجه طعم آن یکی به ترشی می زند. این که آب پرتقال را بذاریم برای وقتی که شراب مان تمام می شود هم راه ندارد. آب پرتقال زود فاسد می شود – همین است که اماکن تولید صبحانه ورد زبان شان است که آب پرتقال شان «تازه» است. رزی در اتاق خواب بود و از این رو نمی شد در دم به گفتمان نشست. در آپارتمان ما، نه جایگشت ممکن در قبال موقعیت مکانی دو نفر وجود داشت که شش تایش مستلزم آن بود که دو نفر در اتاق های جداگانه باشند. در آپارتمان آرمانی ما، که دوتایی مشخصاتش را پیش از سفر به نیویورک روشن کرده بودیم، سی و شش ترکیب ممکن وجود داشت که حاصل داشتن یک اتاق خواب، دو اتاق مطالعه، دو دستشویی، و یک آشپزخانه ی متصل به اتاق نشیمن بود. این آپارتمان مرجع در منهتن واقع شده بود و چشم انداز آب داشت و بالکن یا پشت بامی برای منقل کباب؛ و در نزدیکی خط یک مترو یا قطار شهری A قرار داشت که باعث می شد دسترسی به دانشکده ی پزشکی دانشگاه کلمبیا آسان باشد...

نویسنده: گرام سیمسیون مترجم: مهدی نسرین انتشارات: مرکز