کتاب یک شیوه برای رمان نویسی - حسین سناپور

کتاب یک شیوه برای رمان نویسی نوشته حسین سناپور توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

رمان نویسی هنری است که همانند دیگر هنرها بخشی از آن به صورت ذاتی در برخی از افراد وجود دارد اما بقیه فنون آن به صورت اکتسابی به دست می آیند. همه علاقه مندان به خلق رمان ابتدا باید آموزش ببینند، بعد این آموزش ها را تمرین کنند و در نهایت از آن ها در نوشتن رمان شان بهره ببرند. این کتاب پیشنهاد شگفت انگیزی برای همه کسانی است که برای شروع رمان شان دچار تردید هستند یا آن را شروع کرده اند و در نیمه راه به خاطر وجودِ اما و اگرهای فراوان نصفه کاره رهایش کرده اند. این افراد با کمک این کتاب می توانند همه تردیدهای شان را کنار بگذارند و در راه نوشتن رمان با اعتماد به نفس و قدم های محکم و استوار گام بردارند. اصولا مهم ترین مشکلی که گریبان گیر نویسندگان تازه کار است، نداشتن طرح روشن و کلی از همه مسیرهایی است که باید در هنگام نوشتن طی کنند. این افراد نمی دانند از کجا شروع کنند، داستان را کجا بسط دهند و در چه زمانی موضوع را ببندند و به پایان برسانند. حسین سناپور سعی کرده است در وهله اول این موارد مهم را به مخاطبان بیاموزد و بعد کارآموز نویسندگی را به شناخت مباحثی مثل ضرب آهنگ و فصل بندی سوق دهد. او همه مواردی که باید در رمان نویسی رعایت شود را در این کتاب گنجانده و به ترتیب اهمیت و اولویت آن ها را آموزش می دهد.

برشی از متن کتاب

شخصیت ها برای حل مسائل شان با موانع زیادی رو به رو هستند. اگر این موانع هم تعداد یا کم زور باشند مسائل شخصیتی حل خواهند شد و دیگر رمانی در کار نخواهد بود، یا چه بسا حتا تا داستان کوتاهی هم در کار نباشد. اما می دانیم که شخصیت ها در طول زندگی‌ شان مسائلی برای شان پیش می آید که هیچ گاه نمی توانند حلشان کنند. یا برای حل شان دشواری های زیادی باید متحمل شوند. رمان های خوب اصولاً با چنین مسائلی ساخته می شوند. هولدن کالفیلد تمام تلاشش را می کند تا با اجتماع پیرامونش ارتباط برقرار کند اما دروغ و جهل این اجتماع مانع است و نه می‌ تواند با این دروغ کنار آید و نه می تواند آن را نابود کند پس در نهایت خودش است که به مرز نابودی می رسد. شازده احتجاب در همان دو سه صفحه اول رمان گفته می شود که می‌ خواهد خودش را بشناسد. این خودشناسی طبعاً نه فقط شامل خودش که شامل پدر و پدربزرگ و جد بزرگش هم می شود و همینطور روابطش با همسر و خدمتکارش. به همین دلیل است که او خاطراتش از تبارش را به یاد می‌ آورد تا نسبت خودش با آن ها را بفهمد و سپس به خودشناسی ختم می‌ شود. جنبه های شخصیت خودش یعنی همان رابطه اش با همسرش. و فقط از طریق مسیر دشوار یادآوری تلخ همه این هاست که او موفق به خودشناسی تقریبی خودش می‌ شود. خالد رمان همسایه ها باید هر کار از دستش برمی آید کند تا خودش و دوربری هایش را از وضع اسفباری که در آن زندگی می ‌کنند بیرون بکشد راهی که پیدا می ‌کند چیزی در سیاست نیست چون باید اجتماع را درست کند تا خانواده و بقیه دوربری هایش هم وضع شان درست شود. همین ورود به سیاست است که عاقبت کارش را به زندان می کشاند فقط روز به روز بهتر شدن وضع کامل اجتماعی و پیچیده بودن مسئله آگاه تر می شود. پس این که کار چندانی ازش ساخته باشد. مشکلی که هولدن و شازده احتجاب و خالد با آن رو در رویند. کل فرهنگ یا نظام  یک اجتماع است و پیشاپیش معلوم است چه سرنوشتی در همین مسیر بعضی  مشکلات کوچکتر خود را حل می کند، به لحاظ معرفتی و جسمی بالغ می شود و دست کم تا حدودی موفق می ‌شود معیشت خانواده‌ اش را تامین کند. یعنی در بعضی مسائل فرعی اش موفق است و آنها را در جهتی  که می خواهد حل می کند. می دانم که ممکن است احمد محمود یا اغلب نویسنده ها کاملا به  مسائل شخصیت ها شان خود آگاه نباشند و مسائل آن ها را این طور که گفته شد از هم تفکیک نکرده باشند معمولاً هم همینطور است. نویسنده ها همه چیز را خود آگاه از هم تفکیک نمی کنند اما با همه این ها به گمانم آنها تصویر روشنی از شخصیت و مسائلش دارند و می دانند کدام یک از مسائل ابتدا و کدام یک باید در هایت حل شود وگرنه طبعانمی توانند شخصیت را تا آخر در مسیر درستی پیش ببرند و رمان خوبی بنویسند. رمان خوب حتما واجد چنین خصوصیتی است.

فهرست

مقدمه موضوع پرونده سازی برای شخصیت ها خلاصه نویسی نظرگاه لحن فصل بندی ضرب آهنگ زمان کشمکش گفت و گو شروع و پایان موتیف ها توصیه های غیرفنی موخره

نویسنده: حسین سناپور ناشر: چشمه