کتاب کوتاه ترین سایه - النکا زوپانچیچ

کتاب کوتاه ترین سایه اثر النکا زوپانچیچ با ترجمه ی صالح نجفی و علی عباس بیگی در انتشارات هرمس به چاپ رسیده است.

النکا زوپانچیچ در کتاب حاضر می کوشد به یک پرسش پاسخ گوید، پرسشی که شاید از دید خیلی ها پاسخش روشن باشد: چه چیز نیچه را نیچه کرده است؟ اکثر خوانش های مد روز نیچه را متفکری معرفی می کنند که "جلوتر از زمان خودش بود" و به همین سبب درست خوانده و فهم نمی شد اما بعد می افزایند که سرانجام زمان نیچه فرا رسیده است و بدین ترتیب به سر نیچه و خوانندگانش منت می گذارند و سخن های اغلب خلاف آمد عادت او را تا سطح ابراز عقایدی شخصی پایین می آورند که هر کسی ممکن است با آن ها هم داستان شود‌.

از دید زوپانچیچ، نیچه نه فقط در زمانه ی خودش بلکه در هر زمانی متفکری است بیرون از جریان اصلی. نویسنده در کتاب خود، در دو بخش، دو جنبه از فلسفه ی نیچه را بررسی می کند. در بخش اول، سه مضمون محوری تفکر نیچه را باز می خواند: 1_ اعلام مرگ خدای مسیحی 2_ آرمان زهد 3_ نیست انگاری یا نهیلیسم. به اعتقاد زوپانچیچ این سه مضمون در وضعیت پست مدرن کنونی – جهانی که بر مدار مذهب اصالت لذت می گردد_ حضوری بس پر رنگ دارند. در بخش دوم به سراغ استعاره ی "نیمروز" در کار نیچه و پیامدهای آن برای تلقی نیچه از حقیقت می رود. نیمروز در نوشته های نیچه قسمی تصویر، استعاره یا مفهومی غیر مفهومی است: نیمروز بنا به توصیف نیچه لحظه ای نیست که همه ی سایه ها رنگ می بازند و محو می شوند بلکه لحظه ی کوتاه ترین سایه است – نه لحظه ی یکی شدن تمامی چیزها در آغوش وحدت بخش آفتاب بلکه لحظه شکاف خوردن، لحظه ی دوتا شدن یکی ها و به تعبیر نیچه لحظه ای که "یک به دو بدل می شود". به زعم زوپانچیچ این تلقی تازه از مفهوم "دو" مهم ترین نوآوری نیچه در فلسفه است، چندان که عنوان فرعی کتاب " فلسفه دو نزد نیچه" است: دو به معنای تفاوت حداقلی و تاویل ناپذیری که درون هر چیز شکاف می اندازد و سر چشمه ی نیرو و تحرک کل تفکر نیچه و تنش مداوم و درونی آن است.

فهرست

• مفهوم حقیقت در فلسفه نیچه
• نویسنده: النکا زوپانچیچ
• مترجمان: صالح نجفی - علی عباس بیگی
• انتشارات: هرمس