کتاب کرشمه خسروانی - شجاعی

کتاب کرشمه خسروانی نوشته ی سید مهدی شجاعی توسط انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسیده است.

در این کتاب سه پرده از نمایشنامه سید مهدی شجاعی را می خوانیم. کتاب کرشمه خسروانی از جمله آثار سید مهدی شجاعی است که به صورت نمایشنامه به رشته تحریر درآمده است. او که در زمینه تئاتر و ادبیات نمایشی هم تحصیل کرده است بیشتر بر داستان نویسی متمرکز است و فقط چند نمایشنامه در پرونده کاری خود دارد. اساساً در ایران به نمایشنامه‌ نویسی کمتر پرداخته شده است. این کتاب، مثل دیگر آثار این نویسنده زبانی بسیار فاخر دارد. به علاوه، از هر دو روش محاوره ای نویسی و نگارش ادبیات سنتی پرهیز دارد. موضوع کتاب از یک روایت درباره یکی از کرامات امام حسین علیه السلام گرفته شده است. این نمایشنامه در سه پرده است که اسم هر پرده نام یکی از دستگاه های موسیقی ایران است، ماهور، نوا و همایون و صحنه‌ های هر پرده گوشه ای از این دستگاه های موسیقی است. این زیبایی انتخاب در نام پرده ها و صحنه ها برای نمایشنامه بسیار جذاب است. ماجرا از خانه یزید شروع می ‌شود و در خانه حضرت زینب سلام الله علیه به پایان می رسد. در یکی از صفحات پایانی کتاب می خوانیم: حسین ابن علی به دلیل نسبتش با رسول الله به دلیل حسن شهرت در شفقت، خیر خواهی و دلسوزی، به دلیل سابقه اش در فتوت، کرامت و جوانمردی، به دلیل مقبولیت در میان همه افراد و آحاد می‌ تواند دستم را بگیرد و مرا به مقصود برساند. نام و یاد حسین سبب شد که در دلم روزنه امید گشوده شود و پاهایم قوت بگیرد‌.

فهرست

پرده اول: ماهور درآمد: شاهد مخالف صحنه اول: زیرافکند صحنه دوم: محیر پرده دوم: نوا درآمد: شاهد مویه صحنه اول: نهفت صحنه دوم: حزین صحنه سوم: نیریز صحنه چهارم: عشاق پرده سوم: همایون درآمد: شاهد مغلوب صحنه: جامه دران

برشی از متن کتاب

"خانه زینب خانه ای نسبتا مجلل است که در مدت کوتاه به دلیل دل مردگی و بی انگیزگی صاحبش، در معرض بی مهری قرار گرفته و دستی به سر و روی آن کشیده نشده. صحنه، توسط پارتیشنی مشبک از جنس چوب، به دو قسمت تقسیم شده که کاربرد بیرونی و اندرونی آن در صحنه بعد مشخص تر می شود. این پارتیشن چوبی با کنده کاری های زیبا و ترکیب معرقی از عاج و صدف، محصول دست هنرمندان مصری است و به دلیل روزن ها و شبکه هایی که در آن تعبیه شده، پوشش یا مانع کامل تلقی نمی شود و بیشتر جنبه نمادین آن برای جداسازی مهمانان غریبه و خودی، مد نظز بوده، به همین دلیل - اگرچه از عمق صحنه شروع شده - تا انتهای آوانسن پیش نیامده، تا تردد بین دو قسمت، به راحتی امکان پذیر باشد. محل استقرار زینب، در قسمت چپ صحنه، یعنی اندرونی است و مهمان، در سمت راست، یعنی بیرونی. ابودردا که لحظاتی است به خانه زینب وارد شده، تمایل دارد که در همان بیرونی، بر سکوی مهمان بنشیند، اما زینب با اصرار او را به اندرونی دعوت می کند. ابودردا: (نفس نفس زنان بر سکوی مهمان می نشیند) شما راحت باشید. من ترجیح می دهم که همین جا ... زینب: (از اندرونی به قسمت بیرونی می آید) من به این شکل راحت نیستم ... ابودردا: من دیگر نشستم. شما آسوده باشید. زینب: ( به او نزدیک می شود، انگار که می خواهد دست و بازوی او را بگیرد و به داخل ببرد، اما از تماس پرهیز می کند) محال است.اگر راحتی مرا می خواهید، اندرونی را مزین فرمایید. جای مهمانی به این عزت و منزلت، بیرونی نیست. ابودردا: شما بفرمایید ... زینب:  من نمی نشینم، تا شما قدم رنجه کنید و اندرونی را به نفستان متبرک گردانید. ابودردا: (به ناچار و با زحمت از جا بلند می شود و با هدایت زینب، خود را بر پوستین و مخده ای که مهیا شده، یله می سازد) راضی نبودم به این زحمت. زینب: (کاسه ای آب یا شربت را پیش روی ابودردا بر زمین می گذارد) چه زحمتی! جای حضرت ابودردا، صحابی خاص رسول الله، بر سر و چشم ماست."

نویسنده

سید مهدی شجاعی، داستان نویس ایرانی، متولد سال 1339 در تهران است. او علاوه بر داستان نویسی به روزنامه نگاری هم پرداخته است. از دیگر کتاب های او می توان به سقای آب و ادب، کشتی پهلو گرفته، پدر، عشق و پسر، خدا کند تو بیایی، کمی دیرتر، آسمانی ترین مهربانی و از دیار حبیب اشاره کرد.

(یا مخالف بیداد به طرز همایون) نویسنده: سید مهدی شجاعی انتشارات: کتاب نیستان