کتاب پیام آور سبا (مجموعه حیوانات در قرآن 2)

کتاب پیام آور سبا جلد دوم از مجموعه حیوانات در قرآن نوشته ی علی باباجانی با تصویرگری زهره طباطبایی توسط نشر جمال به چاپ رسیده است.

کتاب جلد دوم از مجموعه حیوانات در قرآن می باشد. قرآن کریم کتاب مقدس مسلمانان حاوی داستان های مهمی از انسان ها و احوال آنهاست. در این بین نام برخی از حیوانات نیز در قرآن آمده و گاهی نام بعضی از سوره ها از اسامی حیوانات می باشد. در این مجموعه نویسنده سعی داشته در کنار نثری روان و تصاویری زیبا داستان های قرآنی را که حیوانات در آن ها نقش دارند برای مخاطب کودک بازگو شود. هدف اصلی این مجموعه عبرت گرفتن و آشنا شدن با داستان های تاریخی و سرگذشت اقوام و گذشتگان، صرفنظر از محل زندگی و اختلاف زبان آن هاست. در این جلد کودکان با داستان حضرت سلیمان (ع) و آشنایی او با بلقیس ملکه ی سرزمین سبا آشنا می شوند. حضرت سلیمان (ع) زبان تمام حیوانات را می فهمیدند و تمام موجودات در اختیار ایشان بودند. در این بین هدهد یکی از سربازان ایشان محسوب می شد و هر روز برای سلیمان نبی خبرهای تازه می آورد. روزی هدهد از قصر پرواز کرد و به قدری از قصر دور شد که به شهر جدیدی که نامش سبا با قصرهای زیبا و سرسبز بود و ملکه ای به نام بلقیس داشت، رسید. سپس متوجه شد که مردم این شهر خورسید پرست هستند و خدای یکتا را نمی پرستند. هدهد به نزد سلیمان (ع) برگشت و اخبار آن شهر را برای او بازگو کرد. سلیمان نبی برای بلقیس نامه ای نوشت و از او دعوت کرد که خدا پرست شود و دست از خورشید پرستی بردارد. هدهد نامه را برای ملکه سبا برد و منتظر جواب ماند. بلقیس روز بعد با بزرگان و وزیران خود مشورت کرد. یکی از آن ها گفت: «باید برای او هدایای گران قیمت بفرستیم تا ما را تهدید نکند.» چند روز بعد کاروان بزرگی از طلا و هدایای گران قیمت به سلیمان (ع) رسید. اما او هدایا را قبول نکرد و آن ها را پس فرستاد و ....

برشی از متن کتاب

هدهد خیلی خوش حال بود؛ چون یکی از سربازان سلیمان پیامبر علیه السلام بود. پیامبری که زبان همه ی حیوانات را می دانست و با حیوانات حرف می زد. در لشگر حضرت سلیمان علیه السلام غیر از انسان ها، حیوانات هم گوش به فرمان بودند و هر کس کاری را انجام می داد. هدهد هم هر روز به اطراف می رفت و خبرهای تازه و جدید برای حضرت سلیمان علیه السلام می آورد. اگر هم پیامبر علیه السلام، پیامی برای کسی داشت، آن را به هدهد می داد و هدهد با سرعت پرواز می کرد و پیام را می برد. آن روز هم مثل همیشه هدهد از قصر پرواز کرد و رفت تا ببیند چه خبر تازه ای می تواند برای پیامبر علیه السلام بیاورد. در آسمان شهر بال و پر زد. مردم همه مشغول کار بودند. پرنده های دیگر که او را می دیدند، سلام می کردند و می گفتند که سلام ما را به سلیمان نبی علیه السلام برسان. هدهد یا همان شانه به سر که خیلی هم باهوش بود، به پروازش ادامه داد. رفت و رفت تا یک دفعه متوجه شد که خیلی از شهر دور شده. خواست برگردد که چشمش به یک جای سرسبز افتاد. کمی روی شاخه ی درختی استراحت کرد و با خودش گفت: «حالا که تا این جا آمده ام، بروم ببینم آن جا چه خبر است.» با این حرفت دوباره پرواز کرد و رفت. وقتی به آن شهر رسید، تعجب کرد. یک شهر سرسبز و زیبا با درختان و گل های فراوان. خانه های بزرگ، بازار و کوجه های دراز و شلوغ. مردم مشغول کار بودند. پرندگانی که او را می دیدند، از خود می پرسیدند که این از کجا آمده. هدهد همان طور گشت. چند جای شهر ساختمان های عجیبی دید. او بالاخره فهمید که اسم آن شهر " سبا " است. مردم شهر خورشید پرست بودند. هدهد رفت تا به قصر باشکوهی رسید؛ یک قصر زیبا که مثل آن را ندیده بود. در قصر، زن زیبایی به اسم " بلقیس " پادشاهی می کرد. هدهد از دیدن این شهر عجیب تعجب کرد؛ چون همه مردم شهر از پادشاه تا مردم عادی، خورشید می پرستیدند. هدهد با خودش گفت: «یعنی این ها خداپرست نیستند؟ باید بروم به حضرت سلیمان علیه السلام این ماجرا را بگویم» هدهد به شهر خود برگشت و زود به قصر رفت تا خبر را به پیامبر علیه السلام برساند. اما شنید که حضرت سلیمان علیه السلام جلسه ی مهمی با فرمانده هانش داشت و او نبود. آن قدر ناراحت شد که گفته بود اگر غیبتش بدون دلیل باشد، سرش را جدا می کنم. هدهد با ترس پیش پیامبر علیه السلام رفت و گفت: «ببخشید که بی خبر رفتم. اما من به کشوری رفتم که مردمش به جای خدا، خورشید را می پرستیدند.» و کلی از آن شهر و پادشاه و مردمش گفت. سلیمان پیامبر علیه السلام وقتی این خبر را شنید، آرام شدو نامه ای به بلقیس، ملکه سبا نوشت که به خدا ایمان بیاورد و دست از خورشید پرستی بردارد. هدهد نامه را به منقار گرفت و به طرف سبا حرکت کرد....

نویسنده

" علی باباجانی " شاعر و نویسنده کودک و نوجوان، در سال 1352 در روستای‌وفس اراک متولد شد. بعدها به همراه خانواده به شهر مقدس قم آمده و دوران نوجوانی و جوانی‌اش را در این شهر سپری کرده است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی و سردبیر مجله سنجاقک است. از سال 1377 به صورت جدی فعالیت خود را در حوزه نویسندگی و شاعری آغاز کرد. در دوره کودکی، پدرش با اینکه سواد نداشت، همیشه برای او قصه و حکایت های قشنگی را تعریف می کرد. همچنین شرکت در جشنواره های دانش آموزی مدارس باعث شد که با استعداد نویسندگی اش بیشترآشنا شود، وبه طور تخصصی وارد این عرصه شود. از دیگر آثار او می توان به آن‌جا که دلم جا ماند، با اجازه‌ی‌تمام شاعران (مجموع شعر نوجوان)،‌اوزون حسن،‌اتل متل یه بابا و تو را صدا می‌زنم اشاره کرد.

نویسنده: علی باباجانی تصویرگر: زهره طباطبایی انتشارات: جمال