کتاب پرت و پلا - ابراهیم رها

کتاب پرت و پلا نوشته ی ابراهیم رها توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

ابراهیم رها، این طنزپرداز برجسته ی کشورمان، نه تاکنون کلاس نویسندگی رفته و نه برای دیگران کلاس گذاشته است. او دوست دارد در فصل سرد بنویسد. همین شد که در پاییز و زمستان 1396 تصمیم به نوشتن پرت و پلا کرد. پرت و پلا جلد دوم دری وری است که در سال 1395 چاپ شد. کار جدید ابراهیم رها نسبت به کار قبلی اش از پختگی بیشتری برخوردار است. اول قرار بود دری وری در سه جلد ارائه شود، اما رها به این نتیجه رسید که همین دو جلد برای بیان آنچه در ذهن دارد کافی است. قرار بود نام جلد سوم چرت و پرت باشد. اما رها خیلی بامزه اشاره می کند که «خوبیت ندارد آدم هم دری وری بگوید، هم پرت و پلا و هم چرت و پرت.». ابراهیم رها توانسته است در پرت و پلا داستانی خوب و خودمانی را با زبانی طنز به ما هدیه کند، داستانی که لبخند بر لبان خواننده می نشاند و او را در عین حال به اندیشه وامی دارد. داستان ماجرای طهمورث است. جوان بخت برگشته ای که رپ می خواند و باید مطابق با وصیت پدربزرگ با دختر حاج آقا، دوستش ازدواج کند. ماجراهای طنز کتاب به خوبی شرایط کشور را توصیف می کنند. خواننده به شدت جذب کتاب می شود و در عین حال با شخصیت ها همزادپنداری می کند. خواندن پرت و پلا، اگر حوصله مان سر رفته باشد و دلمان بخواهد به یک پرت و پلا بخندیم، می تواند به کارمان بیاید.

برشی از متن کتاب

معیری که گویا آن دنیا با معامله اش با حضرت عزراییل به هم خورده و برگشته بود، ورق تمام معادلات و محاسبات و مناسبات خانواده را نیز برگرداند! پس از مراجعت به منزل، طبعا اولین اقدام مراجعه به پزشک بود؛ اما اساسا کسی که بیست و چهار ساعت قبل یک آقای دکتر محترمی گواهی فوتش را صادر کرده باشد به این نیت که با طیب خاطر ببرند و چالش کنند طبعا هیچ تمایلی به دیدن هیچ رقم روپوش سفید بر تن هیچ طبیب و حکیمی ندارد. این دو کلمه ی «طبیب و حکیم» را خود معیری به کار می برد و از ابتدا هم چندان اهل دوا و دکتر نبود. جز یکی دو سال آخر که آهن هم از روی اجبار بود و اعتقاد داشت اهل خانواده به زور «آمبولانس پیچ» کرده بودندش! حالا دیگر بعد از این اتفاقات قطعا اگر بیمارستانی، کلینیکی، مطبی چیزی می دید راهش را کج می کرد و از آن طرف خیابان می رفت. در پاسخ به اصرار خانواده هم جهت استخلاص، یک «خودم به طبیب مراجعه می کنم» تحویل داد. قاطع هم گفت که پیله و پی گیر نشوند و در ضمن چون کسی از بزرگ خاندان دروغ نشنیده یا کمتر شنیده بود، حرفش حکم سند داشت و حجت را تمام می کرد. اهل خانواده رسما گیج بودند. حتا خوشحال هم نبودند، فقط گیج شده بودند. حکم کسی را داشتند که در مسابقه ی بوکس قهرمانی جهان دوازده راند پیاپی از شخص قهرمان جهان مشت خورده باشد. منگ منگ! بیش از همه کاووس شوکه شده بود. با آن هیکل درشت، گویا زهره ی کوچکی داشت؛ چرا که هم لکنت گرفته بود و به شکلی محسوس تته پته می کرد، هم بر اثر ترس ناشی از شوک و بازگشت ظفرمندانه ی پدربزرگ از جهان باقی، رفتارهایی نامعقول تر از پیش پیدا کرده بود.

نویسنده: ابراهیم رها ناشر: چشمه