کتاب پرتره ی مرد ناتمام - امیرحسین یزدان بد

کتاب پرتره ی مرد ناتمام نوشته ی امیرحسین یزدان بد می باشد که توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

امیر حسین یزدان بد، پرتره ی مرد ناتمام را که حاوی 8 داستان کوتاه است در سال 1387 منتشر کرد. اسامی داستان های کتاب به این شرح است: یک دقیقه روی سفیدی سر دوکی شکل، فردا برمی گردم، دادزن، برای مارسیای رذل عزیز، چیزی شبیه «سونیا»، الترالایت، هنوز یوسف و جنوار. این مجموعه برای امیر حسین یزدان بد جایزه ی ادبی گلشیری را به ارمغان آورد. نویسنده ی کتاب مهارت داستان گویی خود را با استفاده از انواع لحن ها و زبان های مختلف به خواننده نشان داده است. گاهی در قالب یک فرد کوچه بازاری می رود و گاهی در قالب زنی باردار که با جنینش مکالمه می کند. از زندگی مردی مدرن و دغدغه اش با توالت فرنگی جدیدش تا دوران پهلوی و وضعیت ادارات آن زمان. امیرحسین یزدان بد نویسنده ی قابلی است که موضوعات متعدد و راویان گوناگون را در این مجموعه ی کوتاه گردآورده است که با این کار توانسته دل هر نوع خواننده ای را بدست آورد. یکی از لطایف این مجموعه نیز در هم تنیدگی ناملموس داستان ها و شخصیت ها با یکدیگر است، و باز هم ترفندی است که نویسنده زده است. امیرحسین یزدان بد ویژگی های یک نویسنده ی خوب را دارد، یعنی داشتن نگاهی دقیق به زندگی روزمره ی ما انسان ها و مشاهده ی اموری که از دید افراد معمولی از قلم می افتند و به تصویر کشیدن آن ها با جزئیات. همین نکات در کنار بسیاری فنون دیگر بوده که موجب شده وی جایزه ی وزین گلشیری را برای این اثر از آن خود کند.

برشی از متن کتاب

فردا برمی گردم سلام الاغ عزیز! راستش این که این جوری صدایت می کنم به خاطر این است که هنوز اسمت را نمی دانم. کتاب خریده ام و دارم اسم جمع می کنم. بالاخره یکی را انتخاب می کنم. تا آن موقع الاغ عزیز خودمی. این اولین باری است که دارم باهات حرف می زنم و یک جوری است که دست و پایم را گم کرده ام. آخرین باری که برای کسی نامه فرستادم، دو سال پیش بود که همه اش از سر تا ته، فحش و بد و بیراه بود به سهیل که پیله کرده بود و توی محل و پیش مامان آبرو برایم نگذاشته بود که البته بعدها بخاطرش خیلی ضایع شدم و کلی خندیدیم. بگذریم... قرار بود اولش باهات حرف بزنم. خدایی خیلی مسخره بود. رفتم جلو آینه و بهت گفتم سلام. پقی زدم زیر خنده، گفتم الاغ.... اولش به خودم گفتم الاغ، ولی بعد دیگر اسمش روی تو ماند. توی تلویزیون نشانت دادند. هفت ماه گذشته، ولی هنوز یک چیزی تو مایه های هیچی هستی. فقط دو تا دست و دو تا پا و چشم هایت مثل آدم فضایی ها. گفتند تو الان می شنوی. ولی بعد که فکرش را می کنم، می بینم تو صدای توی دلم را بهتر می شنوی. این شد که یک مدتی برایت هی توی دلم حرف زدمم. بعد فکر کردم دارند بی سر و ته می شوند و تو خنگ می شوی این بود که تصمیم گرفتم این دفتر را بردارم و بنویسم که خودم هم بفهمم توی دلم برایت چی ها گفته ام، که تو هم بفهمی چی دارم می گویم. به هر حال از قرار معلوم، من و تو با هم خیلی کار داریم و بهتر است از همین اول باهات مثل آدم حرف بزنم. هر وقت بشود، این یکی دو ماه آخر را باهات حرف می زنم.

فهرست

یک دقیقه روی سفیدی سر دوکی شکل فردا برمی گردم دادزن برای مارسیای رذل عزیز چیزی شبیه «سونیا» الترالایت هنوز یوسف جنوار

نویسنده: امیرحسین یزدان بد انتشارات: چشمه