کتاب والتر بنیامین یا به سوی نقدی انقلابی - تری ایگلتون

کتاب والتر بنیامین یا به سوی نقدی انقلابی نوشته ی تری ایگلتون با ترجمه ی مهدی امیرخانلو و محسن ملکی توسط نشر مرکز به چاپ رسیده است.

ایگلتون نویسنده ی کتاب سعی می کند مفاهیم و مواضع مختلف را به لطف قسمی دیالکتیک منفی علیه بشر بشوراند. به همین دلیل خود را در تقاطع تنش ها و تضادها و بحث های در گرفته میان آدورنو، بنیامین، لوکاچ، برشت و در کل آنچه به عنوان ((زیبا شناسی مارکسیستی)) شناخته می شود قرار می دهد. او سعی می کند با دستگاه مفهومی لکان و گاهی دریدا (هرچند نقدهایی اساسی به دریدا دارد) به شکل رو به عقب به برخی از نقاط کور این تنش ها نور بتاباند. ایگلتون به نقل از فرانک کرمود می نویسد:(( اگر نبود مرگ زود هنگام او، بنیامین اکنون، در هشتاد و شش سالگی استاد تمام بازنشسته ی یکی از دانشگاه های امریکا بود)) اساتید فاضل و سیاست زده ی ما نیز تمام تلاش خود را مصروف این می کنند که بنیامین را به کسوت یک استاد دانشگاه درآورند. گویی نام بنیامین خود به عرصه ای برای ((پیکار طبقاتی در تراز نظریه)) بدل شده است.  ترجمه ی این کتاب، با علم به محدودیت های ایگلتون، تلاشی است برای آن که بتوان بار دیگر بنیامین را از دست معاندان بیرون کشید.

فهرست

بخش یک: والتر بنیامین تمثیل باروک هاله و کالا تاریخ، سنت و انقلاب یادداشت ها بخش دو: به سوی نقدی انقلابی نقد مارکسیستی تاریخ مختصر بلاغت در باب متنیت مارکسیسم و واسازی کارناوال و کمدی: باختین و برشت فرشته ی تاریخ یادداشت ها

برشی از متن کتاب

نقد ادبی سیاسی ابداع مارکسیست ها نیست. برعکس، این یکی از قدیمی ترین و مورد احترام ترین شکل های نقد ادبی است که می شناسیم. فراگیرترین شکل اولیه ی نقد که در اسناد تاریخی مشاهده می شود نقد ((زیبا شناختی))، به معنایی که ما امروز می شناسیم، نبوده است:  شیوه ای از نقد بوده که امروز آن را (( نظریه ی گفتمان)) می نامیم، شیوه ای که به تحلیل تاثیرات مادی کاربردهای خاص زبان در بزنگاه های اجتماعی خاص اختصاص دارد. شیوه ی مذکور نظریه ای بود با نهایت ظرافت و پیچیدگی که به عمل های دلالتی مشخصی می پرداخت_ از همه مهم تر، رویه های دم و دستگاه های حقوقی، سیاسی و مذهبی دولت. قصدش، کاملا آگاهانه، این بود که به شکل نظام مند پیوندهای گفتمان و قدرت را تجزیه و تحلیل کند، و این کار را به نام عمل سیاسی هم انجام دهد: برای غنا بخشیدن به کارآمدی سیاست دلالت. نام این شکل از نقد بلاغت بود. از نخستین صورت بندی اش توسط کوراکس سیراکوزی در یونان قرن پنجم، بلاغت به مدارس رومی آمد تا عملا معادل خود تحصیلات تکمیلی باشد. بلاغت، تا قرن چهارم، موضوع اصلی مطالعه در این مدارس بود و منشا شکل گیری یک دوره ی کامل علوم انسانی شد که هنر گفتن و نوشتن را به نحو شایسته در هر گفتمانی که بود ادغام کرد.

نویسنده: تری ایگلتون مترجمین: مهدی امیرخانلو - محسن ملکی انتشارات: مرکز