کتاب نبرد من | آدولف هیتلر

درباره‌ی کتاب نبرد من از آدولف هیتلر

این کتاب اثری ارزنده از "آدولف هیتلر" است که بیانگر اندیشه های سیاسی او می باشد. نگارش بخش اول این کتاب به سال 1924، یعنی روزهایی که "هیتلر" در زندان بود بر می گردد. روزهایی که او جملاتش را که نشانگر عقاید سیاسی اش بود بر زبان می آورد و منشی اش "رودلف هس" آن ها را روی کاغذ ثبت می کرد. "هیتلر" بخش دوم کتاب را در همان سال و پس از آزادی اش نوشت و کمی بعد وقتی حزب ناسیونال سوسیالیسم در آلمان به قدرت رسید، کتاب او به کتاب مقدس حکومت نازی تبدیل شد. محبوبیت این کتاب تا جایی پیش رفت که بخشی از آن در مدرسه ها تدریس می شد و هر روز نسخه های بیش تری از این اثر به فروش می رسید. اما پس از جنگ جهانی دوم و خودکشی "هیتلر" تمام دارایی ها و آثار وی ضبط شد و با تأیید دولت فدرال آلمان "نبرد من" دیگر هرگز در این کشور حق چاپ نیافت. این ممنوعیت هفتاد ساله، در سال 2015 به پایان رسید و روز اول ژانویه 2016 بار دیگر این کتاب ارزنده در کتاب فروشی های آلمان در دسترس عموم مردم قرار گرفت.  عقاید و نظریات سیاسی "هیتلر" که همگی آن ها در کتاب پیش رو وجود دارند، به قدری جذاب و قابل تأمل است که قطعاً تا مدت ها ذهن شما را درگیر خواهد کرد، پس پیشنهاد می کنیم مطالعه ی کتاب حاضر را از دست ندهید.

خرید کتاب نبرد من | آدولف هیتلر

کتاب نبرد من اثر آدولف هیتلر با ترجمه ی فرشته اکبرپور در انتشارات نگاه به چاپ رسیده است. این کتاب را به همراه سایر کتاب های تاریخی از فروشگاه اینترنتی کتابانه خریداری نمایید.

فهرست

• یادآوری
• دیباچه نویسنده
• پیشگفتار مترجم انگلیسی
• پاره نخست: مروری بر گذشته
• فصل یکم: در خانه پدری
• فصل دوم: سال های تحصیل و درد و رنج در وین
• فصل سوم: تأملات سیاسی حاصل از اقامت در وین
• فصل چهارم: مونیخ
• فصل پنجم: جنگ جهانی
• فصل ششم: تبلیغات جنگ
• فصل هفتم: انقلاب
• فصل هشتم: آغاز فعالیت های سیاسی من
• فصل نهم: حزب کارگر آلمان
• فصل دهم: چرا رایش دوم از هم پاشید
• فصل یازدهم: نژاد و مردم
• فصل دوازدهم: نخستین مرحله در گسترش حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان
• بخش دوم: جنبش ناسیونال سوسیالیستی
• فصل اول: جهان‌بینی و حزب
• فصل دوم: دولت
• فصل سوم: شهروندان و اتباع دولت
• فصل چهارم: شخصیت و آرمان دولت مردم
• فصل پنجم: جهان‌بینی و سازمان
• فصل ششم: نخستین دوره‌ی مبارزه‌ی ما
• فصل هفتم: ستیز با نیروهای سرخ
• فصل هشتم: نیرومند هنگامی که تنهاست نیرومندتر است
• فصل نهم: مفاهیم بنیادی مرتبط با ماهیت و سازمان گروه‌های ضربت
• فصل دهم: نقاب فدرالیسم
• فصل یازدهم: تبلیغات و سازمان
• فصل دوازدهم: مسئله‌ی اتحادیه‌های کارگری
• فصل سیزدهم: سیاست پس از جنگ آلمان در قبال اتحادها
• فصل چهاردهم: سیاست آلمان در اروپای شرقی
• فصل پانزدهم: حق دفاع از خود
• مؤخره
• پی‌نوشت‌ها
• فهرست اعلام

برشی از متن کتاب

دست سرنوشت بود که زادگاه مرا برانائوان این قرار داد. زیرا این شهر کوچک در مرز میان دو ایالتی واقع شده است که اتحاد میان آن ها، دست کم برای نسل جوان، در حکم وظیفه ای است که باید جان خود را فدا کنیم و در طلب آن از هر وسیله ی ممکن بهره گیریم. آلمان و اتریش باید بار دیگر به وطن آلمانی بزرگ بدل شود. هرچند لازم نیست از جهت اقتصادی یکی شوند. نه، نه. حتی اگر این اتحاد از جهت اتحاد اقتصادی باشد، و یا حتی اگر از لحاظ اقتصادی مطلوب نباشد، باز هم باید این اتحاد برقرار گردد. مردمی که از یک خون واحدند باید در یک رایش باشند. مردم آلمان مادام که همه ی کودکان خود را در یک حکومت گرد نیاورده اند، حق پرداختن به سیاست استعماری را ندارند. هنگامی که قلمرو رایش همه ی آلمانی ها را در بر گیرد و دریابد که قادر به تامین معاش مردم نیست، تنها آن هنگام است که از نیاز مردم به بهره گیری از سرزمینی بیگانه، حق اخلاقی به تصرف سرزمین های دیگر پیش می آید. آن هنگام است شمشیر جای گاوآهن را می گیرد و اشک قربانیان جنگ نان روزانه ی نسل های بعدی را تامین خواهد کرد. و بدین سان است که این شهر کوچک مرزی برای من به نماد وظیفه ای بزرگ بدل شد. ولی در عین حال به درسی اشاره دارد که این شهر مصداق روزگار ماست. بیش از صد سال پیش این نقطه ی دورافتاده صحنه ی فاجعه ای غم انگیز بود که سراسر ملت آلمان را تحت تاثیر قرار داد همیشه به یاد خواهند ماند، دست کم در سالنامه ی تاریخ آلمان بر جا خواهد ماند. در زمان تحقیر شدید میهن ما کتاب فروشی به نام یوهانس یالم که ناسیونالیستی آشتی ناپذیر و دشمن فرانسه بود، در همین شهر کشته شد زیرا دستخوش این شوربختی بود که آلمان را به راستی دوست می داشت. او سرسختانه از افشای نام همدستان خود یا دست اندرکاران اصلی مسئول این قضیه سر باز زد. همین قضیه دقیقا برای لئو اشلاگر پیش آمد. این یکی را نیز، مانند پالم، یکی از عوامل حکومت به فرانسویان لو داد. او رئیس دایره اوگزبورگ بود که در این ماجرا ننگ و رسوایی را نصیب خود کرد و سرمشقی از خود به جا گذاشت که بعدها مقام های نو ـ آلمانی حکومت رایش آقای سورینگ از آن تقلید کردند. والدین من تا اواخر قرن گذشته در همین شهر کوچک در «این»، که با خاطره ی یک شهید آلمانی تبرک یافته، شهری که خون باواریایی در رگ های آن جاری است اما زیر سلطه ی حکومت اتریش است،سکونت داشتند. پدرم کارمند دولت بود و وظایفش را با وجدان و وظیفه شناسی کامل انجام می داد. مادرم خانه دار بود و خود را عاشقانه وقف مراقبت از فرزندانش کرده بود. از آن دوره خاطرات چندان زیادی به یاد ندارم؛ زیرا پس از چند سال پدرم ناگزیر شد این شهر مرزی را که من این همه عاشقش بودم ترک کند و در شغلی بسیار پایین تر از شغل پیشین در شهری به نام پاسو به کار گماشته شود. این شهر در واقع در خود آلمان بود. در آن روزها امری متعارف بود که یک کارمند دولت اتریش به طور ادواری از سمتی به سمت دیگر انتقال یابد. پس از مدتی نه چندان طولانی بعد از رفتن به پاسو پدرم به لینتس منتقل شد، و دست آخر در همین شهر بازنشسته شد و حقوق بازنشستگی دریافت کرد. اما این بدین معنا نبود که این پیرمرد شریف از کار فارغ شده است. صفحه 17

• متن کامل
• نویسنده: آدولف هیتلر
• مترجم: فرشته اکبرپور
• انتشارات: نگاه