کتاب موریگان کرو و بازار مخوف انتشارات پرتقال

درباره‌ی کتاب موریگان کرو و بازار مخوف

کتاب "موریگان کرو و بازار مخوف"، یکی از مجموعه داستان‌های محبوب و خواندنی "رمان موریگان کرو" می‌باشد که برای خواننده‌ی نوجوان به نگارش درآمده است. "جسیکا تاونزند"، نگارنده‌ی کتاب، با استفاده از ذوق و هنر نویسندگی خویش، در طی این رمان، قصه‌ای مسحورکننده و سرشار از جادو را برای مخاطب تشریح می‌کند؛ قصه‌ای که پر از شگفتی و روایت‌های فانتزی و هیجان‌انگیز و هم‌چنین حوادثی غیرمنتظره و پیچیده است.

شخصیت اصلی داستان، "موریگان کرو" نام دارد. داستان در روزهای پایانی ده سالگی او آغاز می‌شود. دختر قصه و والدینش، به دنبال راهی برای نجات جان موریگان در مقابل نفرین  مرگ هستند. تا این‌که شخصی به نام "ژوپیتر نورث"، نزد آن‌ها می‌رود. وی موریگان را همراه با خود، به شهر جادویی "نورمور" می‌برد؛ شهری که امنیت و آرامش در آن برقرار می‌باشد و موریگان را از نفرین در امان نگاه می‌دارد. در مقابل، موریگان موظف است که به عضویت "کانون واندروس" درآید؛ کانونی که در نورمور تشکیل شده و اعضای آن به رقابت با یک‌دیگر می‌پردازند؛ در طی این رقابت، هر یک از اعضا باید قدرت‌های منحصربه‌فرد خویش را به نمایش دربیاورد و نظر داوران را به خود جلب کند.

موریگان دختری نوجوان و خارق‌العاده است که از صفاتی دوست‌داشتنی و ویژگی‌هایی منحصربه فرد برخوردار می‌باشد؛ ویژگی‌هایی جادویی و قدرتمند که خود موریگان نیز از آن‌ها هیچ اطلاعی ندارد. خانواده‌ی موریگان معتقد هستند که فرزندشان، نفرین شده است؛ نفرینی که در سن یازده سالگی، موریگان را به کام مرگ خواهد کشاند.

بخشی از کتاب موریگان کرو و بازار مخوف

سالن پیشکسوتان

موریگان زیر سایه‌ی مجسمه‌ی یاقوتی بلندی ایستاده بود. مجسمه‌ی عروسک‌گردانی اعظم با ظاهری شوم و شیطانی که پنجه‌هایش را بالای سر موریگان گرفته و نخ‌های عروسکی را می‌کشید که نگاهش توخالی بود. شل‌وول کنار سر موریگان آویزان شده بود.

خانم چیری سمت دیگر موریگان ایستاده بود، کنار دو زن چهار پنج متری تراشیده از مرمر سفید – دوقلوهایی به‌هم چسبیده با چهره‌های مهربان و چشم‌هایی که با نقاب تزیینی پوشانده بودند. آن دو در نزدیکی قلب‌شان مثل شاخه‌ی درخت به دو نیم تقسیم شده و از هم جدا شده بودند.

موریگان از سال پیش، از همان وقتی که کیندس جایش را در شام محرمانه‌ی پیشکسوتان قاپید دلش می‌خواست داخل سالن پیشکسوتان را ببیند. تقریبا هیچ‌کس اجازه‌ی ورود به حریم پیشکسوت کویین، پیشکسوت وانگ و پیشکسوت ساگا را نداشت؛ حتی برای اعضای کانون هم حضور در آن‌جا افتخاری خجسته و نادر به‌حساب می‌آمد.

موریگان هیچ احساس خجستگی یا افتخار نمی‌کرد. دلش نمی‌خواست سالن پیشکسوتان را آن‌طور ببیند. نه به این بهانه.

مجسمه‌ها را شمرد چون نیاز داشت سرش را با چیزی گرم کند. روی هم رفته نه مجسمه بود؛ حالت ایستادن‌شان با ابهت و چهره‌ی هر کدام‌شان به ترتیب شجاع و سرسخت و مهربان یا بی‌تفاوت بود. مردی چشم‌بسته از جنس فیروزه، زنی از جنس کوارتز سرخ با هشت جفت بازویی که در اطرافش بالاتر برده بود. مردی تراش‌خورده از عقیق که دست‌هایش شمع بودند و از بازوهایش موم می‌چکید.

اگر موریگان آن‌قدر وحشت‌زده نبود و آن‌قدر اطمینان نداشت که این آخرین چیزهایی است که از کانوا میبیند، با یددن این پیکره‌های اسرارآمیز و با شکوه به وجد می‌آمد. اما از بخت بد –برای دومین بار در آن روز- فقط داشت سعی می‌کرد بالا نیاورد.

او و خانم چیری جمعیت بهت‌زده را در ایستگاه ترک کرده و تا خود خانه‌ی پراودفوت در سکوتی اضطراب‌آور و آزارنده پیاده آمده بودند. حتی حالا هم موریگان حس می‌کرد خانم چیری هنوز دارد از نگرانی وحشتناکی که بهتر بود حرفش را نزنند، می‌لرزد.

موریگان وقتی بالاخره جرئت پیدا کرد تا به صورت خانم چیری نگاه کند، به او گفت: «هنوز داره ازتون خون می‌ره.» آستین پولیورش را تا روی دستش پایی کشید و دست دراز کرد تا قطره‌ی خون ...

کتاب موریگان کرو و بازار مخوف اثر جسیکا تاونزند با ترجمه ی مروا باقریان توسط انتشارات پرتقال به چاپ رسیده است.