کتاب مواد و فرآیندهای تولید - دگارمو (جلد چهارم)

کتاب مواد و فرآیندهای تولید (جلد چهارم: فرآیندهای اتصال دهی، طراحی سیستم های تولید...) تألیف اس. پال دگارمو، جی. تی. بلک، ر. ای کهسر و بی. ای کلامسکی با ترجمه ی دکتر علی حائریان اردکانی، مهندس محمد حسین همتی، دکتر لیلا حائریان اردکانی و مهندس احسان حائری اردکانی توسط انتشارات نما به چاپ رسیده است.

قطعات و فرآورده های بزرگ و هم چنین محصولاتی با درجه ی بالای پیچیدگی و یا محصولاتی با تنوع گسترده ی خواص، معمولاً به صورت مجموعه ی به هم پیوسته از دو یا چند قطعه ساخته می شوند. این قطعات می توانند کوچک تر باشند که در نتیجه، کار با آن ها ساده تر است و شکل های ساده تری دارند که تولیدشان هم آسان تر می باشد یا شامل اجزایی از جنس های مختلف هستند. مونتاژ، بخش مهمی از فرآیند تولید است. به همین علت روش های یکپارچه سازی متعددی برای تسهیل عمل مونتاژ با اتصال دهی به وجود آمده اند که هر روش دارای نقاط قوت و ضعف مخصوص به خود است. فرآیندهای متالورژیکی جوش کاری و لحیم کاری معمولاً برای اتصال فلزات به هم به کار می روند و اغلب شامل جامدسازی مواد مذاب می شوند. هر ماده ای می تواند به ماده ی دیگر متصل شود و اتصال در دمای پایین معمولاً برای مواد مرکب روش جالب توجهی است. فرآیند تولید منجر به ساخت یا مونتاژ محصولات می شود و سیستم ها، فرآیندها را به صورت توالی های تعیین شده ای برای ساخت کل محصولات به صورت یکپارچه درمی آورند. این کتاب جامع و ارزشمند مخاطبان را با تمام روش های اتصال دهی مواد و فرآیند تولید مواد جدید آشنا می کند.

کتاب "مواد و فرآیندهای تولید" در ده فصل به تألیف درآمده است: 1- اصول اتصال دهی 2- فرآیندهای شعله ی گاز 3- فرآیندهای جوش کاری مقاومتی و حالت جامد جوش کاری متفرقه 4- دیگر فرآیندهای جوش کاری، لحیم کاری و لحیم کاری سخت 5- اتصال با چسب (چسباندن)، اتصال دهی و اتصال دهی غیر فلزات 6- مهندسی سطح 7- مهندسی کیفیت 8- اتوماسیون تولید 9- بنگاه 10- نمونه سازی سریع، ابزاربندی سریع و تولید سریع

 

برشی از متن کتاب

فصل سی: اصول اتصال دهی اثر گرم و سرد شدن حاصل از جوشکاری، ایجاد تنش های باقی مانده حرارتی است. این تنش ها بر دو نوعند و غالباً در جوشکاری ذوبی که دمای کار از انواع دیگر جوشکاری بالاتر است، بیشتر محسوس اند. اثراتی که این تنش ها به وجود می آورند غالباً به صورت تغییر در ابعاد، واپیچش یا ترک خوردگیست. "تنش های باقی مانده ی جوشکاری" نتیجه ی محدودیت ایجاد شده توسط قطعات جوش دادنی در مقابل انقباض و انبساط حرارتیِ جوش هستند. فصل سی و یکم: فرآیندهای شعله ی گاز فرآیندهای جوش کاری با مخلوطی از گاز اکسیژن و سوخت (OFW) شامل آن دسته از فرآیندهای جوش کاریست که گرمای مورد نیاز از احتراق یک سوخت گازی و اکسیژن حاصل می شود. (به بازار آمدن یک مشعل در اوایل قرن بیستم برای احتراق استیلن و اکسیژن، باعث شد تا جوش کاری از مغازه آهنگری خارج شود.) این مشعل توانایی های فرآیند مزبور را ثابت کرد و توسعه ی آن به عنوان یک فرآیند عمده ی تولیدی آغاز نمود. با وجود این که هم اکنون در فرآیندهای تولید در مقیاس وسیع، جوش کاری با شعله ی گاز عملاً توسط دیگر فرآیندهای جوش کاری جایگزین شده است، اما به علت قابل حمل بودن و انعطاف پذیری اش (توانایی جوش کاری بیشتر فلزات آهنی و غیر آهنی) و سرمایه بری کم آن، هنوز برای موارد جزیی و برخی تعمیرات، کاربرد دارد. هنوز عمده ترین سوخت گازی مورد استفاده در این فرآیند، استیلن است. فصل سی و دوم: فرآیندهای جوش کاری مقاومتی و حالت جامد جوش کاری متفرقه در جوشکاری مقاومتی برای ایجاد آمیزش از فشار و گرما، هر دو استفاده می شود. الکترودها در تماس با ماده قرار داده می شوند و از گرم کردن به وسیله ی مقاومت الکتریکی برای بالا بردن دمای قطعه کارها و فصل مشترک بین آن ها استفاده می شود. همان الکترودهایی که جریان الکتریکی را فراهم می کنند، عمل اعمال فشار را (که معمولاً ضمن جوش تغییر می کند) انجام می دهند. برای کنار هم نگه داشتن دو قطعه کار، فشار خارجی معینی بر آن ها اِعمال می شود و به این ترتیب مقاومت برقی محل فصل مشترک نیز کنترل می گردد. پس از رسیدن دما به حد مطلوب می توان بر مقدار فشار افزود تا مختصری سیلان موم سان ایجاد شده و به آمیزش کمک شود. فصل سی و سوم: دیگر فرآیندهای جوش کاری، لحیم کاری و لحیم کاری سخت عملیات متعدد اتصال دهی و مونتاژ وجود دارند که ممکن است برای آن جوش کاری بهترین گزینه نباشد .ممکن است گرمای جوش کاری مجاز نباشد، ماده قابلیت جوش کاری خوبی نداشته باشد، جوش کاری بسیار گران باشد یا مواد اتصال دادنی نازک یا همجنس باشند. در چنین مواردی روش های اتصال دهی دمای پایین گزینه های بهتری هستند. این گزینه ها لحیم کاری سخت، لحیم کاری، اتصال دهی با چسب و استفاده از بست های مکانیکی را شامل می شوند. برای انجام لحیم کاری یا لحیم کاری سخت خوب نیاز به چفت شدن مناسب (یعنی فاصله آزاد کم برای اتصال) دارد تا جریان مویینگی ماده ی پر کننده تسهیل گردد. باید قبل از اتصال دهی، ماده کاملاً تمیز شود و بسیاری از قطعات نیز بعد از اتصال دهی نیاز به پاک کردن ماده ی گدازآور دارند. علاوه براین باید این مسئله را در نظر داشت که ممکن است هنگام ‌گرم کردن بعدی، فلز لحیم ذوب شده و از محل درز خارج شود که موجب ضعیف شدن اتصال یا از بین رفتن آن می شود. فصل سی و چهارم: اتصال با چسب ( چسباندن )، اتصال دهی و اتصال دهی غیر فلزات در اتصالات چسبی ایده آل نیازی به آماده سازی سطوح نیست، چسب به سرعت سخت می شود و تحت شرایط کاری مختلف استحکام اتصال بالای خود را حفظ می کند. البته چنین اتصال ایده آلی وجود ندارد. با این وجود در ساخت چسب ها پیشرفت های چشمگیری صورت گرفته است و چسب هایی ساخته شده اند که از روش های اتصال جایگزین موجود، قابل اتکاتر بوده و راحت تر به کار می روند و هم چنین ارزان تر و قابل اطمینان ترند.

فهرست

فصل سی: اصول اتصال دهی فصل سی و یکم: فرآیندهای شعله ی گاز فصل سی و دوم: فرآیندهای جوش کاری مقاومتی و حالت جامد جوش کاری متفرقه فصل سی و سوم: دیگر فرآیندهای جوش کاری، لحیم کاری و لحیم کاری سخت فصل سی و چهارم: اتصال با چسب (چسباندن)، اتصال دهی و اتصال دهی غیر فلزات فصل سی و پنجم: مهندسی سطح فصل سی و ششم: مهندسی کیفیت فصل سی و هفتم: اتوماسیون تولید فصل سی و هشتم: بنگاه فصل سی و نهم: نمونه سازی سریع، ابزاربندی سریع و تولید سریع

• فرآیندهای اتصال دهی، طراحی سیستم های تولید ...
• نویسندگان: ای. پال دگارمو - جی. تی. بلک - ر. ای. کهسر - بی. ای. کلامسکی 
• مترجمان: علی حائریان اردکانی - محمدحسین همتی - لیلا حائریان اردکانی - احسان حائری اردکانی
• انتشارات: نما