کتاب منوچهر آتشی (شعر زمان ما 8)

کتاب شعر زمان ما 8 (منوچهر آتشی) نوشته فیض شریفی توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.

این کتاب هشتمین جلد از مجموعه ی "شعر زمان ما" می باشد که به اشعار "منوچهر آتشی" اختصاص یافته است و زندگی کاری این شاعر گران قدر را  از آغاز تا به امروز مورد بررسی قرار می دهد. "منوچهر آتشی" شاعر، روزنامه نگار و مترجم معاصر ایرانی است که آثار بسیار ارزنده ای دارد. آثاری که هنوز بعد از گذشت چندین سال از خلق آن ها، تازگی و طراوت مخصوص به خود را دارند و به راحتی بر دل و جان همه ی علاقه مندان به شعر می نشینند. "آتشی" در شعرهایش نوعی خشونت غریزی دارد که این خشونت با کشف و شهود او در طبیعت وحشی به شعرهایش راه پیدا کرده است. جالب است بدانید نوع خشونت شعر "آتشی" بسیار منسجم و قابل باور است و لحن شعری او را به لحنی حماسی تبدیل نموده است. ایده ی خلق مجموعه ی "شعر زمان ما" اولین بار در ذهن "محمد حقوقی" شکل گرفت و پنج جلد اول این مجموعه را با بررسی جوانب کاری شاعران معاصر یعنی نیما، اخوان، شاملو، سپهری و فرخ زاد پیش برد اما بعد از مرگ نابهنگام وی، انتشار این مجموعه ها متوقف شد و چندی بعد "فیض شریفی" مسئولیت ادامه ی کار را بر عهده گرفت.

کتاب های فیض شریفی با معرفی همه ی جوانب کاری شاعران، تاثیرپذیری و تاثیرگذاری آنها در دنیای شعر را مورد بررسی قرار می دهد.

فهرست

• سخن ناشر
• پیش‌گفتار
• حسب حال و اتوبیوگرافی منوچهر آتشی
• زمینه‌های تاریخی، سیاسی‌ـاجتماعی و ادبی اشعار منوچهر آتشی
• شاخصه‌های شعری منوچهر آتشی
• شاخصه‌ی تعادل‌سازی در نوگرایی در زبان و مفاهیم
• شاخصه‌ی دوران گذار شاعر
• آرایه‌های ادبی در اشعار منوچهر آتشی
• کنایه‌ها 45 ـ کنایه‌های تشخیصی
• جناس در شعرهای آتشی
• طنین آوایی (واج‌آرایی)
• تلمیح
• وزن و موسیقی در شعر منوچهر آتشی
• زنجیره‌های وزن نیمایی در شعرهای منوچهر آتشی
• فهرست وزن‌های عروضی اشعار منوچهر آتشی
• تأثیرپذیری و تأثیرگذاری‌های منوچهر آتشی 8
• ریشه‌های شب (1330-1336)
• تا شب بگذرد
• دروج
• ناایمن
• ریشه‌های شب
• آهنگ دیگر (1335-1338)

 

• آهنگ دیگر
• خنجرها، بوسه‌ها و پیمان‌ها
• شهر تصویر
• کرانه و من
• دره‌های خالی
• در غبار خواب
• ساحل دیگر
• نعل بیگانه
• آواز خاک (1339-1336)
• تشویش
• می‌توانیم به ساحل برسیم
• مثل شبی دراز
• طرح
• پائیز
• سگ آبادی دیگر
• غزل کوهی
• کسوفی در صبح
• گلگون سوار
• عطر هراسناک
• مثل گلی سفید
• ترانه‌هایی در مایه‌ی «دشتی»
• رؤیا
• ترانه‌ی دیدار
• هشدار
• بازگشت مرد
• غم دل می‌توان
• ظهور
• از هیچ… تا…
• غربت

   

• دیدار در فلق (1348-1347)
• در انتهای دهلیز
• فریاد آفتاب را شب
• سواری در فلق
• از پنجره
• شوریده‌واری
• دیدار در فلق
• وصف گل سوری (1363-1358)
• غزل کوهی دفتر شعری بر انتهای آغاز (1348)
• حادثه
• رُشد
• دیدار ساحلی
• دیدار ساحلی (2)
• صبح
• وصف گل سوری
• ترانه‌ی فضایی
• هفت ترانه برای روح لورکا
• آوازهای آتش (2)
• آوازهای آتش (4)
• دل‌آگاهی‌ها
• وصف گل سوری
• ترانه‌ی افسوس
• آوازهای معمولی برای دردهای معمولی
• با نوح ناامید
• فراقی (1)
• فراقی (2)
• وهمِ سنگ
• سایه، سایه… سایه
• بامداد
• بر احتمال و بر وحشت
• واقعه
• همین‌جا
• آسانسور
• زیباتر از شکل قدیم جهان (1376)
• زیباتر از شکل قدیم جهان (1376) و چه تلخ است این سیب (1378)
• ببر و سپیده‌دم
• شاعران
• ذخیره‌ی لیالیِ بی‌ماه
• با دهان گل سرخ
• آوازهای هابیل
• نام تو
• چه تلخ است این سیب؟
• میان سه دهان
• چه تلخ است این سیب!
• در ردای خاکستر
• بهاری
• تنها همین
• خسوف
• تلواسه
• سپیده‌دم شاعر
• با یاد سال‌های دور جوانی
• نجوم وهم
• فصل درنا (5)
• نقاشی
• غزل آینه
• پس از مهمانی (2)
• نامه (1)
• خلیج و خزر (1380)

 

• حادثه در بامداد
• با سایه‌ای یگانه
• شقایق و پل
• دو سوی پرده
• کابوس در پارک
• خواب مجوس
• نرم و سبز و سرخ
• پشت در
• گرگور سامسا!
• سه پرسش
• ترانه
• کنار واقعه
• به سمت ژرفاها
• دستمال کوچک
• نه به… نه از…
• غزل مکالمه (3)
• اتفاق آخر
• شش غروب فردا
• تمنّای ابری
• غزلِ غزل‌های سورنا
• میخانه کشف من است!
• بی‌سیب، بی‌سلام
• سمفونی دهم
• باقیِ افسانه دروغ است
• و عشق…
• زن چهارم
• رؤیا در رؤیا
• نامی تازه یا انگشتی بر لبان
• فصل عذرا (2)
• خط‌ها و نقطه‌ها
• قرن سیلابِ چیزها
• شاخ قوچ و ناخن من
• اتفاق آخر
• چاه‌کن
• به‌خاطر شدنِ شاملو
• ترانه‌ی خیس خورده
• آواز پسامدرن
• غزل غزل‌های سورنا
• تقویم عشقی مفقود
• گُلگشتی با ژوکوند
• موکب کبوتر در حجله‌ی سرایش
• کمک
• سنگ از سنگ
• سمفونی اُفلیا و آب در حاشیه‌ی هلن
• گناه کولی
• یک بازی
• دو ملودی محال
• چشمانی سارق
• برای نام آذرخشیِ تو
• شناسنامه
• غزل غزل‌های سورنا
• بازگشت به درون سنگ
• بعد از ملال
• برای شاعران
• کولاژ (2)
• ترانه‌ی چاه و پیراهن
• سمفونی چندم
• برای شما
• اگر می‌دانستی
• کتاب‌نامه

برشی از متن کتاب

این دفتر 46 شعر نیمایی و سپید دارد. این کتاب تکامل دهنده دفتر آهنگ دیگر است که در سال 1346 منتشر شد. فاصله این کتاب با کتاب قبلی 8 سال است. غالب این اشعار در بوشهر سروده شده‌اند. آتشی در این دفتر بسیار موفق، پیوند و ارتباط خود را میان عوامل دیار گرایانه و روحیه ی ملی از دست نداده است. او با دیدگاهی خلاق تر، نمایشگر یک رومانتیسم نرینه سالارانه شده است و به نوعی به نوستالژی روستا و تضاد و تقابل میان روستا و شهر رجعت کرده است و به ترسیم زندگی بدوی مدرن، و پان ایرانیستی پرداخته است. در این شعر ها، اسب که سمبلی از مبارزه و حماسه و بدویت گرایی و معصومیت است، در برابر مضامین و لحن شاعرانه، شاخصه‌های سمبولیک خود را از دست داده است. ترکیب هایی چون: سم اسب های سرب، هزار اسب یله، اسب لخت غفلت، اسب گریه. صفحه 141 مثل شبی دراز   با هر چه روزگار به من داد با هر چه روزگار گرفت از من مثل شبی دراز در شط پاک زمزمه خویش می روم با من ستاره ها نجو اگران زمزمه ای عاشقانه اند و مثل ماهیان طلایی شهاب ها در برکه های ساکت چشمم سر گرم پرفشانی تا هر کرانه اند همراه با تپیدن قلبم پرنده ها از بوته های شب زده پرواز می کنند گل اسب های وحشی گندم زار از مرگ عارفانه یک هدهد غریب با آه دردناکی لب باز می کنند با هر چه روزگار به من داد هیچ و هیچ با هر چه روزگار گرفت از من با کولبار یک شب بی یاد و خاطره با کولبار یک شب پر سنگ اختران تنها میان جاده نمناک می روم مثل شبی دراز مثل شبی که گمشده در او چراغ صبح تا ساحل اذان خروسان تا بوی میش ها تا سنگلاخ مشرق بی باک می روم مثل شبی دراز...

شاعر: منوچهر آتشی انتشارات: نگاه