کتاب مجموعه 6 جلدی آدم های زیاده رو - قدیانی

کتاب مجموعه شش جلدی آدم های زیاده رو، نوشته ی ایرن هاوات و ترجمه ی حسین فتاحی از سوی انتشارات قدیانی به چاپ رسیده است.

مجموعه ی آدم های زیاده رو، شش داستان کوتاه با عناوین هری که زیادی کمک می کرد، لوسی که زیادی دروغ می گفت، گرنی که زیادی بهانه می گرفت، بابی که زیادی پز می داد، لونا که زیادی کنجکاو بود و ویلیام که زیادی کار می کرد برای کودکان دبستانی تالیف شده است. بچه ها با خواندن هر یک از این داستان ها می آموزند که افراط و زیاده روی در هیچ کاری خوب نیست، و در انجام هر کار و رفتاری باید تعادل داشته باشند. به عنوان مثال داستان اول ماجرای مردی به نام هری را روایت می کند که حتی در کمک کردن به دیگران نیز زیاده روی می کند! هری در محله ی کوچکی به همراه قناریش زندگی می کند و همیشه خواهان کمک کردن به دوستان و همسایگانش است برای همین مردم به او "هری خیر خواه لقب" داده اند. هری هر کاری که از دستش بربیاید هر چند بسیار کوچک از جمله؛ پنچر گیری دوچرخه، تعویض شیر آب همسایه و یا تعمیر اسباب بازی شکسته کودکان را انجام می دهد، یک روز که او برای تمیز کردن لوله بخاری به کمک همسایه اش می رود در حین انجام کار پایش لیز می خورد و از روی پشت بام به داخل باغچه می افتد و حسابی آسیب می بیند. همسایه ها و دوستان هری برای جبران کارهای خیر خواهانه او، هر کاری که از دستشان برمی آید انجام می دهند. از ویژگی های ظاهری این مجموعه می توان به جلد سخت، ورق های براق و نقاشی های رنگی بسیار شاد آن اشاره کرد.

 

برشی از متن کتاب

گرنی که زیادی بهانه می گرفت گرنی مثل همیشه از همه چیز ایراد می گرفت، شروع کرد به ایراد گرفتن: «خیلی مسخره است! به این خانه نگاه کن! چقدر کوچک است! ای کاش خانه ی بزرگتری داشتم!» دوست گرنی خانه ی بزرگی داشت. او به تمیز کردن خانه ی بزرگ خودش فکر کرد و گفت: «خانه ی بزرگ خیلی دردسر دارد.» دوست گرنی لخندی زد و گفت: «چه گلدان قشنگی داری!» ولی گرنی که مثل همیشه از همه چیز ایراد می گرفت، شروع کرد به بهانه گیری و گفت: «این گلدان خیلی کوچک است، ای کاش یک باغ داشتم.» دوست گرنی، به هرس کردن دخت ها، کندن زمین و کارهای زیاد باغ خودش فکر کرد و گفت: «ولی نگهداری از باغ خیلی سخت است.» دوست گرنی گفت: «چه گربه ی نازی!» اما گرنی مثل همیشه که  بهانه گیری می کرد، گفت: «این گربه خیلی پیر است. ای کاش یک  سگ داشتم.» دوست گرنی به سگ های خودش فکر کرد. آن ها در خانه منتظر او بودند، تا آن ها را به پیاده روی ببرد. او به گرنی گفت: «نگهداری از سگ خیلی مشکل است. خیلی زحمت دارد!» دوست گرنی از سرما لرزید. گرنی گفت: «الان شومینه را روشن می کنم.» اما مثل همیشه که بهانه گیری می کرد، از شومینه اش هم ایراد گرفت و گفت: «ای کاش شومینه ام زغال سنگی بود.» دوستش به سطل های زغال سنگ فکر کرد، سطل های سنگین و کثیف. بعد آهی کشید. گرنی برای دوستش یک فنجان چای درست کرد. دوستش با دیدن آن آشپزخانه نقلی کوچک گفت: «وای! چه آشپزخانه ی کوچک و تمیزی!» گرنی که عادت داشت بهانه گیری کند، گفت: «به اندازه ی یک قفس کوچک است.» دوستش که به راهروهای دراز خانه ی خودش فکر می کرد لبخندی زد. کسی در زد. گرنی در را بار کرد. مکانیک ماشین بود. ماشین دوست گرنی درست شده بود. گرنی مثل همیشه غرغر کرد وگفت: «ای کاش من هم ماشین داشتم.» دوستش گفت: «ولی ماشین زحمت و خرج زیادی دارد.» دوست گرنی موقع خداحافظی گفت: «متشکرم، تو دوست خوب و مهربانی هستی!» گرنی می خواست بهانه بگیرد و چیزی بگوید. اما دوستش لبخندی زد و گفت: «لطفا بعد از ظهر شنبه به خانه ام بیا تا با هم عصرانه ای بخوریم.»    

• کتاب های بنفشه
• معرفی شده در کتاب نامه ی رشد آموزش و پرورش
• نویسنده: ایرن هاوات
• مترجم: حسین فتاحی
• انتشارات: قدیانی