کتاب عکاسی و سینما - دیوید کمپنی

کتاب عکاسی و سینما نوشته ی دیوید کمپنی با ترجمه ی محسن بایرام نژاد توسط نشر مرکز به چاپ رسیده است.

فیلم، بررسی ساده و عمیقی درباره ی ادراک سینمایی است. با این حال استفاده از عکس در در فیلم کاملاً متعارف است. اگر می خواستیم همه ی لحظاتی را که سینما از عکس استفاده می کند بشماریم، می دیدیم که غالباً عکس در موقعیت پیچیده ی «شاهد» قرار دارد. چه در فیلم های رایج یا آوانگارد، مدرن یا پست مدرن، تقریباً همیشه «اثبات» باعکس به عنوان حافظه یا تاریخ، مدنظر بوده است. "رولان بارت" در کتاب "اتاق روشن" به دنبال تعیین یک «جوهره» ی عکاسی بوده است. او به رابطه ی رسانه با زمان می رسد. عکس، نمایه ی وجودیِ یک مکان، یک شخص، یک شیء یا صحنه ای است که در یک لحظه ی معین «وجود داشته است». سوژه وجود داشته و دوربین نیز برای گرفتن عکس و ثبت آن حاضر بوده است. از این رو عکس، نشانه ای از آسیب و معمایِ مرگ را به همراه دارد. "کریستیان مِتس"، نظریه پرداز سینما نیز می گوید: عکاسی و سینما ساختار تکنیکی مشابهی دارند، اما رابطه ی آن ها با زمان، کادربندی و شیئیت متفاوت است. عکس به شکل غیرقابل انکاری متعلق به گذشته است، در حالی که فیلم در زمانِ حالِ مشاهده آشکار می شود. گفتنی است که مشاهده ی عکس در فیلم با مشاهده ی مستقیم آن بسیار تفاوت دارد. فیلم درباره ی تفاوت عکس اغراق می کند و تفاوت را طوری نشان می دهد که گویی در ذات عکس است. عکسِ اغراق آمیز، با نمایش خصوصیات متفاوتش در مقایسه با فیلم، نشان داده می شود.

مترجم، این کتاب را بر اساس یک حسِ نیاز و علاقه ی شخصی ترجمه کرده است. وی در مقدمه ی ابتدای کتاب، اذعان دارد که حین ترجمه ی این اثر، برای کاهش اشتباهات و حداکثر دقت، بیش از 60 فیلم، مقاله و اثر هنریِ مطرح شده را برای یک یا چند بار مطالعه کرده است و در ادامه بیان می دارد که خواننده ی علاقه مند و پیگیر با نشانیِ آثار گوناگون برخورد کرده و این کتاب، به نوعی زمینه ی مطالعات و تحقیق بیشتر را فراهم می کند. مباحث نظری و تحلیلی امکان حصول خلاقیت را فراهم می کند و آشنایی با نظراتِ مختلف و تفکر در بابِ طرح های اجرا شده، زاویه ی دیدِ نوینی را در اختیار علاقه مندان متخصص قرار می دهد.

برشی از متن کتاب

سینمای روی کاغذ ویلیام هنری فاکس تالبوت عکاسی را با ارائه ی کتاب قلم طبیعت (6-1844) به بریتانیا معرفی کرد، کتابی که شامل 24 قطعه عکس بود. نوشتار کتاب کاربردهای میسر و  متعددِ رسانه را توضیح می داد: بایگانی و طبقه بندی، عکاسی علمی، تاریخ هنر، گزارشی و مستندنگاری های قضایی. این کاربردها، بیش از یک عکس، به مجموعه ای از تصاویر اشاره داشتند. پیش بینی های تالبوت به طور کلی درست از آب در آمد. عکاسی به عنوان رسانه ی تنوع و تعدد [سوژه و عکس] پیشرفت کرد. علاوه بر این، شکل انتخابی تالبوت برای معرفی رسانه، [چاپ بر روی کاغذ]، مهم ترین زمینه را برای پیشرفت آن مهیا کرد. ویکتور بورگین، نویسنده و هنرمند، می نویسد «نگاه طولانی به عکس پس از مدتی خنثی می شود. تصویری که در نگاه نخست جذابیت داشته، کم کم حجابی می شود که ما حالا می خواهیم پشت آن را ببینیم.» عکسی که در نگاه نخست دل فریب و اطمینان بخش است، امکان دارد که به زودی دشوار فهم شود و چه بسا نگاه خیره را پس بزند.. بورگین ادامه می دهد که اما «این گفته یک حقیقت قراردادی نیست که عکس ها به حدی فزونی یافته اند که همواره عکس دیگری به عنوان جایگزین برای جلب نظر بیننده وجود دارد.» هنوز با عکس ها به طور انبوه طرف هستیم اما اگر علاقه ی پایداری به یک عکس خاص پیدا می کنیم اغلب نتیجه ی برخوردهای کوتاهمان با آن است. ...

فهرست

مقدمه ی مترجم درباره ی نویسنده کلام نخست ایستایی سینمای روی کاغذ عکاسی در سینما هنر و عکس فیلم کلام آخر پی نوشت نمایه

نویسنده: دیوید کمپنی مترجم: محسن بایرام نژاد  انتشارات: مرکز