کتاب علیه تربیت فرزند اثر آلیسون گوپنیک

درباره کتاب علیه تربیت فرزند

چرا پدر و مادر باشیم؟ مراقبت از فرزندان کاری پرزحمت و توان فرساست و با این حال بیشتر ما آن را عمیقا ارضا کننده می یابیم. چرا؟ چه چیزی باعث می شود پدر و مادر بودن به زحمتش بیرزد؟

یک پاسخ رایج، به خصوص برای پدران و مادران طبقه ی متوسط امروزی، این  است که شما پدر و مادر هستید، پس می توانید کاری به اسم "والدگری" را انجام دهید. "والد بودن" فعلی هدفمند است و نوعی شغل را توصیف می کند. هدف این است که فرزند شما به نحوی تبدیل به بزرگسالی بهتر یا شادتر و یا موفق تر شود، بهتر از آنچه  در غیر این صورت می بود، یا بهتر از بچه های همسایه. نوع درست والدگری نوع درست فرزند را به ارمغان می آورد، که به نوبه ی خود روزی نوع درست بزرگسال خواهد شد. البته مردم گاهی اوقات واژه ی "والدگری" را تنها برای توصیف آن چیزهایب به کار می برند که والدین واقعا انجام می دهند. اما بیشتر اوقات، به ویژه امروزه والدگری یعنی کارهایی که والدین باید انجام دهند. در این کتاب، نویسنده بحث خواهد کرد که این تصویر تجویزی از والدگری، از منظر علمی، فلسفی، سیاسی و همچنین از منظری شخصی، به نحوی بنیادی گمراه کننده است. استفاده از این تصویر، برای فهمیدن اینکه والدین و فرزندان به واقع چگونه می اندیشند و عمل می کنند، اشتباه است، به همان میزان، استفاده از آن به عنوان بصیرتی که نشان دهد آن ها باید چگونه بیندیشند و عمل کنند نیز خطاست.چنین رویکردی واقعا زندگی را برای فرزندان و والدین نه بهتر که بدتر و سخت می کند.

بخشی از کتاب علیه تربیت فرزند

برای ما مسلم است که بچه ها از والدین و دیگر مراقبتگرانشان یاد می گیرند. تصویر والدگری متضمن چیز بیشتری است، اینکه والدین می توانند و باید، آگاهانه، این یادگیری را کنترل کنند. این تصویر همچنین متضمن یک الگوی یادگیری است که بیشتر شبیه مدرسه است: یک والد تنها افعال مخصوص و به دقت طراحس شده ای را به سوی کودک خاصی نشانه می رود، افعالی که برای تولید انواع خاصی از دانش یا مهارت طراحی شده اند. در نتیجه کودک یاد می گیرد.

اما بچه ها دقیقا چه چیزی از والدینشان یاد می گیرند؟ و چگونه آن را یاد می گیرند؟ جدیدترین تحقیق نشان می دهد که حتی بچه های خیلی کوچک چقدر از افراد دیگر یاد می گیرند، و میزان این یادگیری بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلا حتی به ذهنمان خطور کرده باشد. اما نتیجه ی واقعا جالب این است که میزان بسیار کمی از آن یادگیری حاصل آموزش آگاهانه و حساب شده است.

تصویر زیست شناختی ای که در دو بخش پیش ترسیم کردم نشان می دهد که رابطه ی خاصی میان کودکان، مراقبتگری و یادگیری انسان ها وجود دارد. دوران کودکی طولانی و تحت محافظت ما امکان دوره ی طولانی یادگیری را، به طور کلی، برایمان میسر می سازد. با این حال، رابطه ی میان کودکان و مراقبتگران به ویژه طراحی شده است تا یادگیری فرهنگی را، به طور خاص، میسر سازد.

کتاب علیه تربیت فرزند به قلم آلیسون گوپنیک و ترجمه‌ی مینا قاجارگر در انتشارات ترجمان علوم انسانی به چاپ رسیده است.

فهرست

فهرست کتاب علیه تربیت فرزند

بر ضد والدگری

تکامل کودکی

تکامل عشق

یادگیری از طریق نگاه کردن

یادگیری از طریق شنیدن

تاثیر بازی

رشد کردن

آینده و گذشته: کودکان و تکنولوژی

ارزش کودکان

• برای فرزندمان باغبان باشیم یا نجار؟
• نویسنده: آلیسون گوپنیک
• مترجم: مینا قاجارگر
• انتشارات: ترجمان علوم انسانی