کتاب شدن - میشل اوباما

کتاب شدن به قلم میشل اوباما و به مترجمی هاجر شکری و امان اله ارغوان در انتشارات در قلم به چاپ رسیده است.

"شدن" کتابی زیبا، خواندنی و جذاب است که بر اساس زندگی واقعی و شخصی نویسنده می باشد و در نتیجه محتوایی مستندی - داستانی را برای مخاطب روایت می کند. "میشل اوباما" در طول محتوای اثر حاضر، تمامی خاطرات، احساسات و گذشته ی تلخ و شیرین خود از دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و زمان حال را به طور کاملا صریح و روشن تشریح می نماید؛ وی در این راستا از موفقیت هایی که تاکنون کسب کرده، شکست هایی که تجربه نموده، نحوه ی آشنایی اش با باراک اوباما، ازدواجش با وی، مشکلات ناباروری اش و سرخوردگی های ناشی از آن، سقط جنین هایی که داشته و هم چنین تمام تلاش هایی که برای داشتن فرزند انجام داده، سخن می گوید. مولف با نگارش این کتاب تمامی ناگفته های موجود در زندگی با همسر و دو دخترش تا رسیدن به مقام بانوی اول امریکا و هم چنین مشقت هایی که همراه با باراک در این مسیر متحمل شده اند را فروتنانه بیان می کند. وی با بهره گیری از بیانی ساده و روان به راحتی با مخاطب ارتباط برقرار کرده و تمامی ذهن و فکر خواننده را تسخیر نموده و او را تا پایان با خود همراه می سازد.

برشی از متن

زمانی که تنها یک کودک بودم، آرزوهایم ساده بود. سگی می خواستم، خانه ای می خواستم که در آن پلکانی باشد؛ خانه ای دو طبقه برای یک خانواده. بنا به دلایلی، استیشنی چهار در را به بیوک دو دری که باعث غرور و شادی پدرم بود، ترجیح می دادم. عادت داشتم به همه بگویم که وقتی بزرگ شدم می خواهم متخصص اطفال بشوم. چرا؟ چون با بچه ها بودن را دوست داشتم و خیلی زود فهمیدم که این جواب خوشایندی برای بزرگ ترها است. اوه، یک دکتر! چه انتخاب خوبی! در آن روزها موهایم را دم اسبی می بستم، برایم اصلا اهمیت نداشت که با برادرم ارباب وار رفتار می کردم، چه در منزل یا مدرسه، اوضاع همیشه به همین صورت بود. جاه طلب بودم، هر چند نمی دانستم به دنبال چه چیزی هستم؛ اما امروز فهمیده ام یکی از بیهوده ترین سوالاتی که هر شخصی می تواند از یک کودک بپرسد این است که: وقتی بزرگ شدی می خواهی چه کاره شوی؟ گوئی بزرگ شدن محدود است. گوئی در نقطه ای خاص از آن، باید به چیزی تبدیل شوی و این نقطه پایان کار است. تا به امروز در بخش های مختلفی کار کرده ام، وکیل بوده ام، در یک بیمارستان معاون رئیس بوده ام و به عنوان مدیر یک موسسه غیر انتفاعی که به جوانان کمک می کرد تا مشاغلی معنادار و هدف مند ایجاد کنند، کار کرده ام. دانشجوی سیاه پوست طبقه ی کارگر در دانشگاهی بوده ام که بیش تر افراد آن را سفید پوست تشکیل می دادند. تنها زن سیاه پوست طبقه ی کارگر در خوابگاه بودم و تنها آمریکایی آفریقایی تبار در آن کالج. من این تجربیات را از سر گذرانده ام: عروس بودن را، مادری مضطرب و بی تجربه بودن را و دختری آسیب دیده از اندوه را، تا همین اواخر، بانوی اول ایالت متحده ی امریکا بودم - شغلی رسمی نبود، اما با این وجود به من فرصتی برای بیان عقایدم می داد، چیزی که اصلا تصورش را نمی کردم. مرا به چالش می کشید، به من روحیه می داد و البته گاهی هم مرا می ترساند. برخی اوقات تمام این کنش ها به یک باره اتفاق می افتاد. ذهنم تازه شروع به پردازش رویدادهای چند سال اخیر کرد. از همان لحظه ای که در سال 2006 همسرم تصمیم گرفت در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند تا صبح زمستان سردی که با ملانی ترامپ سوار لیموزین شدم و او را تا مراسم تحلیف همسرش همراهی کردم؛ تجربه ای بسیار لذت بخش بود. زمانی که شما بانوی اول هستید، می توانید به شناخت عمیق و دقیقی نسبت به آمریکا برسید. در مراسم گردآوری اعانه در خانه هایی حضور یافتم که بیش تر شبیه موزه های هنری بود، خانه هایی که وان حمامشان از سنگ جواهر ساخته شده بود. از سوی دیگر خانواده هایی را از نزدیک دیدم که همه چیزشان را در طوفان کاترینا را از دست داده بودند، اشک می ریختند و از طرفی هم خوش حال بودند که یک یخچال و اجاق گاز سالم برایشان باقی مانده است. با افرادی رو به رو شدم که به نظرم شخصیتی سطحی و ریا کار داشتند و در مقابل...

• (پرفروش ترین کتاب سال ایالات متحده آمریکا 2018)
• نویسنده: میشل اوباما
• مترجمین: هاجر شکری - امان ا... ارغوان
• انتشارات: در قلم