کتاب شب شیشه ای - ثامنی

کتاب شب شیشه ای نوشته نسرین ثامنی توسط انتشارات پگاه به چاپ رسیده است.

"شب شیشه ای" رمانی عاشقانه می باشد که "افشین"، شخصیت اصلی داستان آن و پسری 15 ساله است. وی خواهری به نام "افسون" دارد که دو سال از او کوچک تر بوده و همواره در نتیجه ی تبعیض های قائل شده توسط مادر، نسبت به افشین، حسادت می ورزد. خداوند این پسر و دختر را پس از 19 سال نذر و درمان به خانم و آقای "مقیمی" هدیه داده است. افشین از همان ابتدای تولد مورد لطف و محبت بیش از حد مادر قرار گرفته و این مهربانی به حدی زیاد می باشد که او همواره از آن سوء استفاده می کند. اما در این میان، پدر به دلیل شیطنت ها و عدم توجه افشین به درس، مدام وی را مور مواخذه و تنبیه قرار می دهد. ولی این تنبیه ها هیچ نتیجه ی مطلوبی را برای او به دنبال نمی آورد؛ چرا که همیشه مادر به دفاع بی مورد از پسرش پرداخته و از وی حمایت می کند. افشین دوستی به نام سعید نیز دارد که آقای مقیمی به شدت با رابطه ی آن ها مخالفت داشته و از فرزندش می خواهد که به این دوستی خاتمه دهد اما او مخفیانه به رابطه اش با سعید ادامه می دهد. از قضا در یکی از روزها، هنگامی که مطابق معمول از مدرسه به خانه بازمی گردد،  چشمش به "فرنگیس"، دختری زیبا با چشمانی سیاه می افتد و با همان نگاه اول به او دل می بازد. فرنگیس نیز، تمایل خود را برای برقراری دوستی با افشین نشان داده و رابطه ی آن ها آغاز می گردد. با شروع این دوستی، اتفاقاتی پرکشش برای پسر قصه رخ داده و او را درگیر مسائل خود می کند.

برشی از متن کتاب

افشین در خانه را می گشاید و دزدانه و پاورچین قدم به داخل حیاط می گذارد. از پله ها به آرامی بالا می رود.سعی دارد کم ترین صدایی تولید نکند بنابراین دم پله ها کفش هایش را از پا خارج می کند و آنها را زیر بغل می گذارد و به راهش ادامه می دهد. مقابل پنجره ی اتاق که می رسد کمرش را خم کرده و با احتیاط عبور می کند. صدای تلویزیون از ورای پنجره به گوش می رسد. به آرامی در اتاق جانبی را می گشاید و وارد می شود. قلبش مانند گنجشکی در بند به تپش افتاده است. اتاق غرق در تاریکی است. در را بدون ایجاد سر و صدا پشت سر خود می بندد و کفش هایش را کنار در می گذارد. دست هایش را که از سرما یخ زده است به دهانش نزدیک کرده وها می کند تا با نفس گرم خود از سرمای آن بکاهد. برای لحظه ای کلید برق را می زند اما یکباره از حرکت خود پشیمان شده و بار دیگر اتاق در تاریکی فرو می رود. کورمال کورمال خود را به پشت رختخواب ها می رساند و در قفای آن پنهان می شود. نفس را در سینه اش حبس می سازد و همان طور که پشت رختخواب ها چمباته زده به فکر فرو می رود. گرسنگی آزارش می دهد. دلش را با دست مالش می دهد، اتاق به قدری سرد است که بخار دهانش به وضوح در فضا متراکم می گردد با این همه شهامت بیرون آمدن ندارد. اگر در حضور پدرش آفتابی شود عاقبت ناخوشایندی در انتظارش خواهد بود. ساعتی را هم چنان در همان حالت باقی می ماند. خدا خدا می کند که پدر و مادرش شب را زودتر از همیشه به بستر رفته و از ورودش آگاه نگردند. پدر معمولا شب ها را زود می خوابد اما گویی آن شب خیال خوابیدن ندارد زیرا هنوز هم صدای گفتگویش از اتاق مجاور بسان زمزمه ای گنگ به گوش می رسد. افشین حرکتی به خود می دهد و پاهایش را که خواب رفته و بی حس شده جا به جا می کند. در همان حالت صدای پدرش را آشکارا می شنود که می گوید: - ساعت از ده هم گذشته ولی این پسره هنوز پیدایش نشده. معلوم نیست تا این وقت شب کدوم گوری رفته؟ و متعاقب آن صدای مادر به گوشش می رسد که می گوید: - خدا کنه بلایی سرش نیومده باشه سابقه نداره تا این موقع بیرون بمونه. - نترس خانم، بادمجون بم آفت نداره!لابد یه جایی جا خوش کرده و داره به ریش ما می خنده. حتما باز رفته پی الواطی. - وا خدا مرگم بده این حرفا چیه چرا تهمت می زنی؟ آخه به تو هم می گن پدر! وقتی تو در مورد اون این طور قضاوت کنی از غریبه ها چه انتظاری می شه داشت؟ - خانم دروغ که نمی گم، یه پسر 15 ساله که نباید تا این وقت شب بیرون بمونه. - پاشو به جای این حرفا کتت رو بپوش برو سر کوچه شاید پیداش کنی. دلم بدجوری شور می زنه نکنه اتفاقی براش افتاده باشه؟ - این وقت شبی کجا رو برم بگردم؟ - من چه می دونم بالاخره باید کاری کرد، همش تقصیره تو، اون قدر براش سخت گیری کردی تا آخرش از خونه فراریش دادی.خونه رو براش جهنم کردی...

نویسنده: نسرین ثامنی انتشارات: پگاه