کتاب شاهد - آلن روب، گری یه

کتاب شاهد نوشته آلن روب - گری یه و ترجمه منوچهر بدیعی در انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.

این کتاب در مورد ساعت فروش دوره گردی به نام "ماتیاس" می باشد که اوضاع کسب و کارش رو به کسادی رفته است، به همین دلیل تصمیم می گیرد به جزیره محل تولدش برود و با تکیه بر آشنایی ها و دوستی های قدیمی، ساعت هایش را بفروشد. اما همه چیز آن گونه که او برنامه ریزی کرده بود، پیش نمی رود و همان روز دخترکی به درون آب پرتاب می شود و برنامه های ماتیاس را که شاهد این اتفاق بوده است، زیر و رو می کند. آلن روبه گری یه که از معروف ترین نویسندگان دهه 50 فرانسه به شمار می رود و فعال ترین عضو نویسندگان جنبش رمان نو نیز می باشد، در این کتاب با شخصیت پردازی های فوق العاده و توصیف کامل موقعیت ها، به ثبت آنی و لحظه ایِ رویدادها می پردازد. او با توصیف عینی جزئیات و با بهره‌ گیری از تلفیق رویا و واقعیت و در هم ریختن خط طولی زمان، روایتی دوست داشتنی از داستان را به مخاطب ارائه می دهد و او را تا انتها به دنبال شخصیت های بی نظیرش می کشاند. شاهد یکی از بهترین آثار این نویسنده سخت گیر فرانسوی است، پس اگر به دنبال یک کتاب سرگرم کننده و در عین حال پرمحتوا باشد می گردید، مطالعه کتاب حاضر را از دست ندهید.

برشی از متن کتاب

ماتیاس چاره‌ای غیر از برگشتن نداشت. رفت و دو چرخه اش را که به دیوار زیر پنجره بود برداشت، سوار آن شد و راه را در مسیر مقابل در پیش گرفت، فرمان را به دست راست و چمدان را به دست چپ گرفته بود که البته یک خرده هم به دسته چپ فرمان تکیه داشت. هنوز به جاده اصلی نرسیده بود که صدای غژغژ، این بار بدتر، بلند شد. از مقابل، تقریباً در صد متری زنی روستایی با کیسه آذوقه می آمد. ناچار شد باز هم پیاده شود تا دوباره زنجیر دوچرخه را روی دنده های چرخ میزان کند. باز هم مثل دفعه قبل نتوانست کاری کند که انگشت هایش کثیف نشود. کارش که تمام شد و از جا برخاست دید آن زن که صورتش زرد و چروکیده بود و می آمد تا از او رد شود خانم مارک بزرگ است. خانم مارک ابتدا او را نشناخت. اگر ماتیاس اول با او حرف نزده بود. شاید اصلا نگاه هم به او نمی کرد و رد می شد، چون اصلا به ذهنش نمی ‌رسید که آنجا با ماتیاس برخورد کند. برای آن که عذری آورده باشد گفت که قیافه ماتیاس از آخرین باری که همدیگر را در شهر دیده اند عوض شده است و امروز خیلی خسته به نظر می ‌رسد - که البته طبیعی بود چون صبح ناچار شده بود که خیلی زودتر از معمول از خواب بیدار شود تا بتواند به کشتی برسد و شب قبل را هم زودتر نخوابیده بود. وانگهی چند روز هست که خیلی کم می خوابید. از دیدار قبلی آنها حالا دیگر دو سال گذشته بود. ماتیاس به خانه خبر داد که از همان وقت کسب و کارش را هم عوض کرده است، حالا ساعت مچی می فروشد. از اینکه هیچک س را در مزرعه پیدا نکرده خیلی ناراحت شده است. چون اجناس خیلی مرغوبی آورده که حتما روبر و همسرش می پسندیدند. چه طور بود که نه آنها توی خانه بودند و هیچ کدام از بچه ها؟ به هر حال ماتیاس اظهار امیدواری کرد که همه حالشان خوب باشد. بله همه حالشان خوب بود. مادر بزرگ علت نبودن هر کدام را توضیح داد: پدرشان رفته شهر، مادرشان به یک مسافرت 15 روزه رفته است، بچه ها هنوز از مدرسه برنگشته اند و غیره...  و این را هم گفت که اگر ماتیاس بتواند بعد از ظهر دوباره سر بزنند آن وقت هم روبر را می بیند و هم ژوزفین را که طفلک حتما یک ساعت می خواهد تا بتواند کارش را سر وقت انجام بدهد و این طور همیشه یک ربع ساعت عقب نباشد. اگر فروشنده یک خرده مانده بود حتما پدر و سه بچه کوچکتر را می ‌دید، چون اینها همیشه حدود نیم بعد از ظهر به خانه برمی گردند. از راه میانبر که از مزرعه ها می گذرد و به طرح باغ پشت خانه می‌رسد می‌آیند. این را هم گفت که شاید حالا دیگر رسیده باشند اما از ماتیاس دعوت نکرد که همراه او برود و خود ماتیاس هم جرأت نکرد بگوید همراه شما می ‌آیم، چون موقع مناسبی نبود. می ‌ترسید وقت غذا مزاحم شان شود. خانم فقط از او خواست ساعت ها را به او نشان بدهد و ماتیاس ناچار شد که این کار را کنار جاده بکند و چمدانش را روی خاک بگذارد. درست پهلوی چمدان لاشه خشک شده قورباغه ای روی زمین جاده لهیده مانده بود.

نویسنده: آلن روب - گری یه مترجم: منوچهر بدیعی انتشارات: نیلوفر