کتاب سه روایت از زندگی - یاسمینا رضا

کتاب سه روایت از زندگی اثر یاسمینا رضا با ترجمه ی فرزانه سکوتی در نشر نی به چاپ رسیده است.

"سه روایت از زندگی" نمایش نامه ای اثر "یاسمینا رضا"، بازیگر و نویسنده ی صاحب نام و توانای فرانسوی می باشد. یاسمینا، در طی محتوای این کتاب، یک ماجرای یکسان و پیش پا افتاده ی تکراری را به سه روش متفاوت تشریح می کند؛ داستان مربوط به یک شب نشینی است که دو زوج با ویژگی های شخصیتی متفاوت، از دو طبقه ی مختلف جامعه، در آن حضور دارند. زوجی مرفه و ثروتمند و زوجی با درآمد و زندگی متوسط. در طول این شب نشینی، مکالماتی صورت پذیرفته و موضوعات مشابهی رخ می دهد اما نوع واکنش ها و برخوردهای شخصیت های در طی هر یک از روایت ها، با دیگری تفاوت داشته و همین موضوع، منجر به وقوع داستانی جذاب و متفاوت می شود. "آنری"، مردی دانشمند و کارمند دپارتمان نجوم است که با همسرش، "سونیا"، که او نیز کارمند می باشد و کودک بهانه گیر و پر سر و صدای شان، "آرنو"، زندگی می کند. بنا بر دعوتی از پیش صورت گرفته، قرار است که "اوبر فینی دوری"، رئیس دپارتمان نجوم، به همراه همسرش، جهت شب نشینی و گفت و گو به منزل آنری رفته و ساعاتی را در کنار او و همسرش سپری کند. کلیت داستان نیز مربوط به همین شب بوده و از لحظاتی قبل از ورود میهمانان به منزل میزبان، آغاز شده و خواننده را با خود همراه می سازد.

برشی از متن کتاب

غروب. یک اتاق نشیمن. با انتزاعی ترین شکل ممکن. نه دیواری، نه دری؛ فضایی باز. مهم، تصور کردن یک اتاق نشیمن است. سونیاف رب دوشامبر به تن نشسته است. پرونده ای را می خواند. آنری وارد می شود. آنری: شیرینی می خواد. سونیا: تازه دندون هاش رو مسواک زده. آنری: پاش رو کرده توی یه کفش که شیرینی می خوام. سونیا: خودش خوب می دونه که تو تخت خواب از شیرینی خبری نیست. آنری: برو بهش بگو. سونیا: چرا خودت بهش نمی گی؟ آنری: چون نمی دونستم که تو تخت خواب از شیرینی خبری نیست. سونیا: چطور نمی دونستی که تو تخت خواب از شیرینی خبری نیست؟ هیچ وقت از شیرینی خبری نبوده، هیچ وقتا تو تخت خواب از کیک و شیرینی خبری نبوده. سونیا خارج می شود. مدت زمانی می گذرد. بچه گریه می کند. سونیا باز می گردد. آنری: چشه؟ سونیا: شیرینی می خواد. آنری: چرا گریه می کنه؟ سونیا: چون بهش گفتم از شیرینی خبری نیست. داره زیادی لوس می شه. آنری: (بعد از لحظه یی) یه قاچ سیب بهش بده. سونیا: شیرینی می خواد نه یه قاچ سیب. به هر حال چیزی گیرش نمی یاد. تخت خواب جای چیز خوردن نیست. هر کی بخواد چیزی بخوره می یاد سر میز. تازه اون هم قبل از مسواک زدن. الان هم می خوام به این پرونده برسم. فردا ده صبح جلسه دارم. بچه هم چنان گریه می کند. آنری خارج می شود. گریه ی بچه قطع می شود. آنری باز می گردد. آنری: همون یه قاچ سیب رو می خواد. سونیا: نه سیب گیرش می یاد نه چیز دیگه. تخت خواب جای چیز خوردن نیست. موضوع مختومه ست. آنری: برو بهش بگو. سونیا: بس کن. آنری: من گفتم می تونه سیب بخوره، فکر می کردم می شه تو تخت سیب خورد. اگه می گی نمی شه خودت برو بهش بگو. سونیا: (پس از لحظه یی) براش یه قاچ سیب ببر و بهش بگو این کارو دور از چشم من انجام می دی. بهش بگو من مخالفم و تو این کار و فقط چون بهش قول دادی انجام می دی، اما من نباید بویی ببرم، چون با خوردن هر گونه خوراکی توی تخت خواب شدیدا مخالفم. آنری: سیب رو پوست بکنم؟ سونیا: بله. آنری خارج می شود. پس از مدتی باز می گردد. آنری: می خواد بوسش کنی. سونیا: قبلا بوسش کردم. آنری: برو باز هم یه کوچولو بوسش کن. سونیا: چند دفعه ی دیگه باید بریم اتاقش؟ آنری: یه بوس کوچولو. من آرومش کردم. خوابش می بره. سونیا خارج می شود. لحظه یی می گذرد. بچه گریه می کند. سونیا بازمی گردد. در سکوت می نشیند. پرونده اش را باز به دست می گیرد. آنری: باز چشه؟ سونیا: یه سیب درسته می خواد. لحظه یی می گذرد. هر کدام سرگرم کار خود می شوند. آنری: چرا بهش یه سیب درسته ندیم؟ خوبه که میوه دوست داره. سونیا: بیش تر از این چیزی گیرش نمی یاد. آنری: اگه بخوای براش سیب پوست می کنم. سونیا: لوسش نکن. به جهنم. به من چه مربوطه؟ آنری: (به سمت اتاق بچه.) آرنو، لالا! سونیا: سوهان روحه....

(دور تا دور دنیا نمایشنامه 7) نویسنده: یاسمینا رضا مترجم: فرزانه سکوتی انتشارات: نی