کتاب سبک شناسی معماری ایرانی - پیرنیا | معماریان

کتاب سبک شناسی معماری ایرانی تألیف دکتر غلامحسین معماریان و تقریر شادروان دکتر محمدکریم پیرنیا توسط نشر گلجام به چاپ رسیده است.

هنر معماری در کشور عزیزمان ایران تاریخی چند هزار ساله دارد و ارمغان های متعددی به جهان معماری عرضه داشته است. اما متاسفانه آن گونه که شایسته می باشد مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته است. استاد پیرنیا از افراد بسیار محدودی به شمار می رود که در چهل سال گذشته سعی در شناخت و شناساندن این معماری داشته و به بحث های گوناگونی در رابطه با هنر معماری پرداخته، ولی یکی از مهمترین آن ها را می توان سبک شناسی معماری ایرانی دانست. بارز ترین ویژگی سبک شناسی استاد در تشخیص سبک ها با توجه به تفاوت های کیفی و کالبدی اندام های معماری و با توجه به محل رواج آن ها است. کتاب حاضر بخشی از نتایج بحث های سبک شناسی استاد پیرنیا می باشد که به صورت کاملا مفید و کاربردی به مباحث این بخش از علم و هنر وسیع معماری می پردازد و در اختیار دانشجویان و نیز علاقه مندان قرار گرفته تا نقشی مفید در شناساندن سبک های معماری موجود در ایران ایفا کرده باشد و خوانندگان را ترغیب نماید تا با مطالعه بیشتر و پژوهش های فراوان، معماری کشور ایران را که ویژگی های ناشناخته بسیاری در آن نهفته است، بیش از پیش به جهانیان و نیز مردمان خود معرفی نمایند.

فهرست

فصل اول: اصول معماری ایرانی فصل دوم: شیوه پارسی فصل سوم: شیوه پارتی فصل چهارم: شیوه خراسانی فصل پنجم: شیوه رازی فصل ششم: شیوه آذری فصل هفتم: شیوه اصفهانی

برشی از متن کتاب

شیوه پارسی، نخستین شیوه معماری ایران است که روزگار هخامنشیان تا حمله اسکندر به ایران، یعنی از سده ششم پیش از میلاد تا سده چهارم را در بر می گیرد. نام این شیوه از تیره پارس برگرفته شده که در این روزگاران بر کشور پهناور ایران فرمانروایی می کردند. تا پیش از کوچ آریاییان به ایران، تیره ها و ملت هایی نه چندان شناخته شده در ایران زندگی می کردند که معماری پیشرفته ای داشتند. تپه زاغه یکی از مراکز اولیه استقرار کشاورزی در ایران است. این مکان در دشت قزوین قرار دارد و آثار مهمی از اواخر هزاره هشتم تا اواسط هزاره پنجم پیش از میلاد در آن به دست آمده است. آنچه در زاغه بوسیله باستان شناسان بزرگ ایرانی یافت شده است و به جهان تاریخ هنر معرفی شده، در نوع خود یکی از قدیمی ترین مراکز استقرار با ویژگی های مهم معماری و هنری است. در بیشتر نوشته های تاریخی، بخصوص تاریخ معماری و هنر، به دو مرکز در منطقه خاورمیانه به عنوان نخستین مکان های استقرار مردم متمدن اشاره می شود؛ چتل هویوک در ترکیه کنونی و اریحا در اردن. از ویژگی های معماری این دو مکان، بافت متراکم مجموعه، ترکیب انواع خانه ها و ساخت معابد می باشد.

(ویرایش بیست و یکم) نویسنده: دکتر غلامحسین معماریان تقریر: شادروان دکتر محمدکریم پیرنیا انتشارات: گلجام