کتاب روایت مصور داستان فوتبالیست ها

کتاب روایت مصور داستان فوتبالیست ها به قلم دیوید اسکوایرز و با ترجمه شیریین سادات صفوی، محمود حاج زمان در انتشارات اطراف به چاپ رسیده است.

"روایت مصور داستان فوتبالیست ها" کتابی خلاقانه و جذاب است که با استفاده از روش ترکیب کمیک و متن هایی طنزآمیز، به موضوع فوتبال می پردازد. در واقع عبارت "کمیک" که از واژه ی انگلیسی "comic" گرفته می شود و به معنای طنز است، یکی از روش های پرطرفداری می باشد که در آن، نگارنده با تصویرسازی های دنباله دار و زیبا و اضافه نمودن بالن هایی حاوی متن در بالای سر هر یک از اشخاص مطرح شده در طی اثر خویش، ضمن ایجاد کشش و جذابیت، موجب ایجاد میل و رغبت در مخاطب برای مطالعه ی ادامه ی کتاب گشته و مقصود و منظور خویش را به طور اثربخشی به وی انتقال می دهد. اسکوایرز نیز در طول محتوای کتاب حاضر، به شیوه ای بسیار ماهرانه از روش مذکور استفاده کرده و با بهره گیری از زبان طنز و توانای خویش، به زندگی و وقایع رخ داده برای افراد شناخته شده و نام آور ورزش پرطرفدار فوتبال از قبیل دیگو مارادونا، روبرتو باجو و بسیاری دیگر پرداخته و شرح زندگی آن ها را روایت کرده و اثری خواندنی را در اختیار خواننده قرار می دهد. به طور کلی، این اثر، نه تنها برای فوتبال دوستان بلکه برای افراد غیر فوتبالی نیز از جذابیت خاصی برخوردار بوده و به راحتی آن ها را با خود همراه می کند.

برشی از متن کتاب

دیگو مارادونا بیایید از مهم ترین اسطوره شروع کنیم. عبور از خط دفاع ، فخر فروختن به هم تیمی ها به خاطر توپ هایی که حرکت می داد. یا حتی پاره پیراهن و شلیک کردن به خبرنگاران با فشنگ مشقی، می توان گفت که جهان دیگر چیزی مثل دیگو مارادونا را به خود ندیده است. در فوتبال مثل یک گردباد بود، یک شیطان تاسمانی ریز و چرخان که شورت های کوتاهی به پا می کرد و می توانست دریبل کند پاس بدهد و طوری شوت بزند که تا آن زمان کسی شبیهش را ندیده بود. مارادونا یک جنگجوی خیابانی رجزخوان بود که هم می توانست یک دسته مدافع بلژیکی ترسو را فراری بدهد. هم کاری کند که عموی طرفدار انگلستان فحش را به تلویزیون بکشد هند بود !لعنتی ها،هند بود! برخلاف اخلاق حرفه ای و کنترل شده ی پله یا شکوهی که کرایف نشان می داد. مارادونا وحشی و احساساتی بود، آن قدر احساساتی که می شد اعتیاد طولانی مدتش به مواد مخدر برای بالا بردن اعتماد به نفسش را بخشید. به هرحال، دغدغه ی اول او فقط فوتبال بود. مارادونا برای تبدیل شدن به یک اسطوره ی فوتبال مسیر سنتی را پشت سر گذاشت، یعنی در فقر کامل به دنیا آمد. او در حلبی آبادی در حاشیه ی بوئنوس آیرس بزرگ شد و در آلونک شان هیچ امکانات رفاهی ای که برای بقیه عادی بود نداشت ، نه برق، نه آب، نه حتی وای فای اولین توپ فوتبالش را به عنوان هدیه ی تولد سه سالگی ، از پسر عمویش گرفت. وقتی هشت سالش شد یک راست با تیم آرژانتینوس جونیورز قرارداد بست. دیگو حتی در همان سن کم خودش را به قرص و آمپول بست تا سریع تر رشد کند. در استراحت بین دو نیمه، مارادونای ده ساله سعی می کرد هواداران آرژانتینوس جونیورز را با روپایی زدن سرگرم کند ،او پسر کوچکی بود که با بی خیالی توپ را روی زانوها، شانه ها و سر نسبتا بزرگش حرکت می داد. بعد همین کار را با یک پرتقال و بعد یک بطری انجام می داد. پنج سال بعد در 20 اکتبر 1976 همین پسر بچه به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد و اولین بازی حرفه ای خود را انجام داد. مربی او، خوان کارلوس مونته، با جمله کوتاهی او را از سر راه برداری، و مارادونا هر دوی این کارها را انجام داد. حریفش در آن روز خوان کابررا ، طوری توسط مارادونای نوجوان تحقیر شد که مشابهش فقط در بازی های آنلاین دیده می شود. اولین گل بین المللی دیگو به سال 1979 و برد 1-3 مقابل اسکاتلند در همپدن پارک بر می گردد. او به راحتی قلب دفاع اسکاتلند را دریبل زد و حرکتش کم و بیش شبیه همانی بود که هفت سال بعد در استادیوم آزتیکا مقابل تیم انگلیس انجام داد تا از دست رقبایش فرار کند اما آن ها تیم اسکاتلند بودند. کسی تا به حال این طوری با آن ها رفتار نکرده بود! در این زمان محبوبیت دیگو در حال افزایش بود. کار به جایی رسیده بود قرار است با شفیلد یونایتد قرارداد امضا کند... متن کتاب

نویسنده: دیوید اسکوایرز مترجمان: شیرین سادات صفوی، محمود حاج زمان ناشر: اطراف