کتاب رفیق دن کامیلو - گوارسکی

کتاب رفیق دن کامیلو اثر جووانی گوارسکی با ترجمه ی مرجان رضایی در نشر مرکز به چاپ رسیده است.

رمان پیش رو، جلد پنجم از مجموعه داستان های دنباله داری را به مخاطب ارائه می دهد که در پنج جلد تهیه و تنظیم شده و حکایت هایی طنزآمیز را تشریح می کند. "دن کامیلو"، مردی میان سال، مومن و باهوش است که به عنوان کشیش در کلیسای دهکده ای کوچک، حوالی "رود پو"، به خدمت می پردازد. "پپونه" نیز مردی میان سال، اما حیله گر، کم سواد و قوی می باشد که در این مکان، از یک سو، به عنوان بخشدار، مسئولیت انجام امور روستا را برعهده داشته و از سویی دیگر نیز، رئیس حزب کمونیست آن بوده و بر کلیه ی اعضای گروه نفوذ دارد. این دو مرد، شخصیت های اصلی داستان هستند که مدام بر سر موضوعات مختلف و پیش پا افتاده، به نزاع با یک دیگر پرداخته و پس از به راه انداختن جنجال های بزرگ، مجددا با هم به صلح و دوستی می رسند. اصل ماجرای این جلد رمان، از جایی آغاز می گردد که "دن کامیلو" تصمیم می گیرد با پوشیدن لباس های مبدل و مخفی ساختن هویت واقعی خود، همراه با "پپونه" و اعضای حزبش، وارد خاک شوروی شده و در آن جا با زیر نظر گرفتن اعضای حزب، نیت های واقعی کمونیست ها را هویدا سازد. با ورود او به خاک شوروی و برخوردش با گروه مذکور، وقایعی مهیج و پرکشش رخ داده و داستانی خواندنی را به وجود می آورد.

فهرست

تب طلا انتقام دن کامیلو دن کامیلو در لباس مبدل عملیات روندلا استراحت اجباری هسته ی فضایی بحث سیاسی در راه مامور مخفی مسیح باران دست بردار نبود سه خوشه ی گندم هسته اعتراف می کند بر دهانه ی دوزخ قهوه ی رفیق نادیا موج ما قبل آخر داستان بی پایان یادداشت نویسنده

برشی از متن کتاب

تب طلا حوالی ظهر دوشنبه، با رسیدن روزنامه ها، خبر مثل بمب منفجر شد. یکی از اهالی دهکده جایزه ی دو میلیون لیری شرط بندی فوتبال را برده بود. روزنامه ها نوشته بودند نام برنده پپیتو اسبتزگوتی است، ولی کسی با چنین اسم غریبی در آن حوالی زندگی نمی کرد. مسئول فروش اوراق شرط بندی، که جمعیت کنجکاو محاصره اش کرده بودند، با درماندگی دست هایش را به اطراف باز کرد و گفت: «من یک شنبه توی بازار کلی بلیط به اهالی دهکده های اطراف فروختم. لابد طرف یکی از آن ها بوده. ده میلیون لیر شوخی نیست! یارو حتما آفتابی می شه!» اما هیچ کس آفتابی نشد، و دهکده کماکان در تب و تاب به سر می برد، چون مردم مطمئن بودند که مساله  یبو داری درباره ی اسم آن فرد هست. اسبتزگوتی اسم باور پذیری بود، ممکن بود کسی با آن اسم به بازار آمده باشد. ولی پپتو دیگر کمی غیر عادی بود. نمی شد کسی با گندم، ذرت، یونجه، دام و پنیر پارمزان سر و کار دارد اسمش پپتو باشد. یکی از ملاکان مولینتو گفت: «اگه از من می پرسین، این اسم ساختگیه و کسی که از اسم جعلی استفاده می کنه بعیده غریبه باشه. باید یکی از اهالی دهکده باشه که نمی خواد مردم بدونن شرط بندی کرده. شاید نمی خواد بدهکارهاش یا زنش از قضیه خبردار بشن.» استدلال او منطقی به نطر می رسید. اهالی دهکده این نظریه را، برنده غریبه است، کنار گذاشتند و بر روی هم ولایتی های خود متمرکز شدند. آن چنان متمرکز شدند که انگار داشتند به عوض یافتن برنده ی یک مسابقه ی قانونی، پی دزدی بد نام می گشتند. دن کامیلو به شدت آن ها، ماجرا را دنبال نمی کرد، ولی او هم تا حدی به قضیه علاقه مند شده بود. و چون حس می کرد که مسیح زیاد موافق کارآگاه بازی او نیست، سعی کرد برای او عذر و بهانه ای بتراشد. «مسیح، قضیه فقط کنجکاوی الکی نیست، من دارم وظیفه ام را انجام می دم. کسی که لطف خدا این جوری شامل حالش شده، حق نداره اون رو از بقیه قایم کنه.» او جواب داد: نفقط حقیقت موضوع مهمه، که اون هم کاملا روشنه. یک کسی برنده ی مقدار قابل توجهی پول شده. حالا تو چرا این قدر وقت صرف می کنی که اون رو بشناسی؟ وظیفه ی تو اینه که به فکر اون هایی باشی ذکه از این بخت ها ندارد.» اما دن کامیلو نمی توانست از شر کنجکاوی خود خلاص شود. ماجرای مرموز پپیتو همین طور ذهنش را مشغول کرده بود، تا این که سرانجام موضوع مثل روز برایش روشن شد. به زور جلوی خودش را گرفت که از فرط ذوق زدگی ناقوس کلیسا را به صدا در نیاورد، ولی بیش از این نتوانست مقاومت کند، ردایش را بر تن کرد تا در دهکده قدمی بزند. پس از مدتی به کارگاه پپونه، بخشدار و آهنگر، رسید. دن کامیلو سرش را از لای در تو برد و به دشمنش سلام کرد. «صبح بخیر، رفیق پپیتو!» پپونه چکش زدن را متوقف کرد و آشفته به کشیش خیره شد...

نویسنده: جووانی گوارسکی مترجم: مرجان رضایی انتشارات: مرکز