کتاب رامونای هشت ساله (رامونا 6)

کتاب رامونای هشت ساله از مجموعه ی رامونا نوشته ی بورلی کلی یری توسط نشر افق به چاپ رسیده است.

” رامونا کوییم بی ” دختری هشت ساله با موهایی کوتاه و قهوه ای رنگ است که امسال با شروع شدن سال تحصیلی می خواهد وارد کلاس سوم بشود. رامونا خواهرِ بزرگ تری نام ” بئاتریس کوییم بی ” دارد و سال های قبل به خاطر این که او هم در مقطع ابتدایی درس می خوانده با هم به یک مدرسه می رفتند؛ اما امسال بئاتریس وارد مدرسه ی راهنمایی می شود و این اتفاق برای رامونا یکی از خوشایند ترین اتفاق های دنیاست. چرا که بئاتریس دختری بسیار مودب، منظم و مهربان است و وقتی که آن ها با هم در یک مدرسه بودند معلم ها همیشه از این که رامونا خواهر بئاتریس بود تعجب می کردند. این تعجب هم بخاطر این بود که رامونا هیچ شباهتی به بئاتریس نداشت، او دختری بسیار لج باز و به قولی آتش پاره بود که همیشه دوست داشت کار هایی که خودش دوست دارد را انجام بدهد. این مسئله باعث شده بود تا همه از دست رامونا کلافه شوند، تا این که رامونا تصمیم گرفت با اضافه شدن سنش و رفتن به کلاس های بالاتر، بزرگانه رفتار کند و تا حدودی نیز موفق شده بود. تنها مانده بود کنار آمدن با ” ویلاجین ” چهار ساله، ویلاجین خواهر کوچک ترِ ” هوی ” بهترین دوستِ رامونا بود. ویلاجین تنها کسی بود که می توانست به رامونا زور بگوید و رامونا هم باید به حرفش گوش می کرد. از وقتی که مادر رامونا منشیِ مطبِ دکتری شده بود تا بتواند هم گام با همسرش کار کند و کمی پس انداز جمع کنند، رامونا مجبور بود تا پیش ویلاجین و مادربزرگِ ویلاجین بماند. آن ها باید از او مراقبت می کردند و اگر رامونا قبول نمی کرد تا آن ها ازش مراقبت کنند، مادر هم دیگر نمی توانست به مطب برود و پس اندازی جمع کند تا پدرشان را به دانشگاه بفرستند. پدر رامونا هنرمندی ناشناخته بود که مانندِ رامونا خیلی به نقاشی علاقه داشت. برای همین هم اعضای خانواده سعی می کردند او را به دانشکده بفرستند تا بتواند مدرک معلمی بگیرد. رامونا از این بابت که می توانست یک کارِ بزرگانه به دیگر کار هایش اضافه کند و قدمی کوچک بردارد تا مادرش بتواند به سرکار برود خیلی خوشحال بود. اما خب از دست زور گوی های ویلاجین هم در امان نبود و باید تحمل می کرد. با شروع شدن کلاس سوم، کمی از دست ویلاجین راحت شده بود که مشکلات دیگری در مدرسه گریبان گیرش شد. اولین مشکل هم آشنایی با ” دنی ” پسرِ شرور و زورگوی کلاس سومی بود. حالا اذیت کردن های ویلاجین کم بود که کار های دنی هم به آن اضافه شده بود اما ...

 

برشی از متن کتاب

بئاتریس نگران مهمانی ای بود که با تمام همکلاس هایش به آن دعوت شده بود و چون اهل رقص نبود، می ترسید که مبادا میهمانی، به مجلس رقص تبدیل شود و از او هم بخواهند که برقصد. رامونا که هنوز ضعف داشت، با بی حالی در خانه می گشت و نگران تهییه ی گزارشش بود. اگر گزارش جالب توجهی تهیه می کرد، خانم والی گمان می کرد که دارد خود نمایی می کند و اگر گزارشی معمولی تهیه می کرد، خانم والی آن را نمی پسندید. بد تر از همه، عصر همان روز، بئاتریس اتفاقاً چشمش افتاد به سر آقای کوییم بی که پشت میز اتاق نشیمن نشسته و روی کتاب هایش خم شده بود. حیرت زده فریاد کشید: ” پدر! فرق سرتان دارد طاس می شود! ” رامونا شتابان خود را به آن ها رساند تا از نزدیک، سر پدرش را ببیند. اما چون نمی خواست او را آزرده کند، گفت: ” نه! فقط یک ذره کم پشت شده. هنوز طاس نشده! ” خانم کوییم بی نیز پس از بازرسی فرق سر شوهرش با لحنی محبت آمیز گفت: ” آره، یک ذره کم پشت شده، ولی عیب ندارد! من هم هفته پیش یک موی سفید توی موهایم پیدا کردم. ” آقای کوییم بی گفت: ” موضوع چیه؟ در مورد موهای سرم جلسه تشکیل داده اید؟ ” سپس مچ دست همسرش را گرفت و با مهربانی گفت: ” تو هم نگران نباش! چون حتی اگر پیر بشوی و موهایت هم سفید بشود، باز م دوستت دارم. خانم کوییم بی که اصلاً نمی خواست به پیری و سفید شدن موهایش فکر کند، گفت: ” خیلی ممنون! ” هر دو خندیدند.

فهرست

نخستین روز مدرسه در خانه ی هوی تفریح کردن با تخم مرغ بگو مگو در خانواده ی کوییم بی یک شنبه ی عالی خیلی پر دردسر بیمار گزارش کتاب رامونا یک شنبه ی بارانی

از سری کتاب های فندق نویسنده: بورلی کلی یری ترجمه: پروین علی پور انتشارات: افق