کتاب ده جستار داستان نویسی - حسین سناپور

کتاب ده جستار داستان نویسی نوشته ی حسین سناپور توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

ده جستار داستان نویسی برای افرادی که علاقه به داستان نویسی داشته باشند، به شدت مفید است. حسین سناپور شگردهای داستان نویسی و هرآنچه می توانسته به علاقه مندان داستان نویسی ارائه کند را در این کتاب بر طبق اخلاص گذاشته است. نکته هایی که سناپور در این کتاب برای داستان نویسان مطرح می کند می توانند به درک بهتر نویسندگان جوان از داستان های دیگران نیز کمک کنند و از آن ها منتقدانی آگاه بسازد. حسین سناپور این نکات را در پاسخ به سوالات خود جمع آوری کرده است و برای همین سعی کرده تا در کوچک ترین نکات نیز به شدت ریز شده و هر مسئله ای را کامل شرح و بسط دهد. داستان نویسی در ایران طی سال ها تغییرات زیادی کرده است، و سناپور با مدنظر قراردادن تاریخ داستان نویسی در ایران و تغییراتی که در این جریان اتفاق افتاده است این کتاب را به نگارش درآورده است. کتاب مذکور نسبت به آثار متعدد ترجمه شده این مزیت را دارد که از دل جامعه ی ایرانی و نویسنده ی ایرانی بیرون آمده است و به همین دلیل با ساختار نویسندگی در جامعه ی ایران تطابق بیشتری دارد. از دیگر مزایای این کتاب وجود دانش و اندوخته های نظری در آن است که به ارزش علمی آن افزوده و مطالعه ی آن را برای دانش آموختگان ادبیات و داستان نویسی نیز مفید فایده می گرداند.

برشی از متن کتاب

داستان همچون شی اصطلاح شی شدن کلمه، که گاهی در مباحث ادبی از آن برای نشان دادن شکل یافتگی یک مفهوم در کلمات مکتوب یک داستان (یا شعر) استفاده می شود، در نظر اول اصطلاحی غریب و متناقض به نظر می رسد. بیگانگی دو طرف این اصطلاح، یعنی کلمه و شیء، چنان زیاد است که گویی جمع آنا ها محال و کاملا به دور از واقعیت هر دو آن ها است. این نکته چنان اهمیتی دارد که احتمالا توضیح آن به نحوی موثر، نه فقط به درک بهتر خود این عبارت، که به فهم مهم ترین ویژگی یک داستان خوب، یعنی شکل یافتگی آن نیز منجر می شود. و سعی این نوشته نیز همین است. تماس بی واسطه همانطور که هر شی موجود در عالم خارج پس از تماس ذهنی قابل ادراک می شود، داستان نیز باید در ذهن وجودی قائم به ذات و فی نفسه پیدا کند، چنانکه مخاطب احساس کند در تماس بی واسطه با عناصر و اجزای آن قرار گرفته است و می تواند آن ها را با یک یا تعدادی از قوای حسی پنج گانه ی خود درک کند. پس آن چه داستان را از یک متن مثلا فلسفی جدا می کند نه صرف فهم مطالب گفته شده در متن، که ابتدا درک حسی و سپس فهم مفاهیم آن است. در چنین صورتی، درست همانند برخورد با هر واقعه ی کوچک و بزرگ در زندگی، انسان ابتدا «تحت تاثیر» آن واقعه قرار خواهد گرفت و سپس خود قادر یا حتا مجبور به ارزیابی خواهد بود. اگر داستانی نتواند این تاثیر حسی را ایجاد کند، مثل این خواهد بود که انسان واقعه را از زبان کسی دیگر (که قادر نیست جزییات تاثیرگذار آن را به خوبی بیان کند) شنیده است، بدون اینکه بتواند آن را مجسم کندو در حالت اخیر، که می توان از آن به عنوان تماس با واسطه با یک پدیده یاد کرد، فهم پدیده از راه توضیح و تفسیر فرد واسط خواهد بود، و در این صورت تماس فهم مخاطب محدود و منحصر خواهد شد به نتیجه گیری فرد واسط.

فهرست

پیش گفتار داستان همچون شی کدام کشمکش برای کدام شرایط در جست و چوی شخصیت اصلی کودک روایت گر ضدفاستر و مغلطه ی تیپ نسب معکوس روایت با موضوع نسبت میان گره افکن و گره گشا گوتیک ایرانی داستان شاعرانه سبک همینگوی و نوآوری کارور

نویسنده: حسین سناپور انتشارات: چشمه